Właśnie, kiedyś napisałam tekst, który nie był ani miły, ani pokojowy, ani słodki. Stało się wielkie BUM. Jak Sosenka może się zdenerwować i powiedzieć: “Hej, szable w dłoń”? Nie. Sosenka to anioł, my chcemy mieć anioła i już.

To może – kim jestem według siebie samej?

Jestem człowiekiem. I cieszę się, że często mam wątpliwości w ocenie ludzi i zjawisk, że nie jestem nieomylna, że się krzywię, denerwuję, nie chce mi sie pracować. I że czasem to JA potrzebuję anioła obok siebie.

O matko. Jak dobrze być tylko człowiekiem.

Cieszę się, ze napisałeś to na moim blogu. Dzięki.

Kłaniam się zielono