Jeśli nasz wróg nie jest dostatecznie paskudny, to sobie go musimy odpowiednio “dopaskudzić”, by utwierdzić siebie samych w poglądach. I vice versa – jeśli nasi nie są dostatecznie szlachetni, to na pewno prasa kłamie.

Tak było, jest i będzie. Jest to jakiś element przynależności do takiej czy innej zbiorowości. Może w narodach ogarniętych wojną, czy powojenną traumą, jest on znacznie bardziej widoczny?

A media? Cóż, produkują taką papkę, jaką widz/czytelnik chętnie przełknie.