cnota w ujęciu chrześcijańskim, biblijnym to umiejętność moralnego życia. I to co jest w życiu cnotliwym korzeniem to relacja z Bogiem. To z niej wypływa motywacja i siła do cnotliwego życia. Nie jest sztuką dla sztuki ale wyrazem przyjaźni, relacji z Bogiem.

Aby żyć cnotliwie trzeba poznać swoje wady i zalety. Stąd droga nawrócenia jest jakby środkiem do osiągnięcia tej sprawności duchowej.

I w tym kontekście Wiara, Nadzieja i Miłość są cnotami podstawowymi z których wypływają jak rzeka inne.

A cnotą może być zarówno punktualność jak i pracowitość. Ale zauważ, że można być punktualnym “ss-manem” lub pracowitym złodziejem. Więc muszą istnieć cnoty podstawowe z których wypływają szczegółowe. Katechizm mówi o cnotach kardynalnych – tych trzech.

Pozdrawiam.

p.s.
Tu znalazłem ciekawą katechezę na ten temat:

http://wapm.pl/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=695&Item...

************************
Remont się skończył i rodzina się powiększa.. – czy to nie piękny zbieg okoliczności?