Zacytuję Rafała Ziemikiewicza z “Polactwa”.

“W naszym prawie czterdziestomilionowym kraju nakład sprzedany ksiąki literackiej 3.000 egzemplarzy uchodzi za duży, a 10.000 to już bestseller. [...] Co tam Czesi, Litwini, których jest trzy miliony,z czego jeden nie mówi po litewsku, a pozostałe dwa znają rosyjski i mogą czytać wszystko w tamtejszych, masowych, a więc wielokrotnie tańszych wydaniach, za nakład podstawowy uważają 2.000. Na warszawskim Stadionie Dziesięciolecia [...] nie znalazłem ani jednego stoiska z polskimi książkami [...] Znalazłem za to aż cztery wypożyczalnie książek rosyjskich. Aż tyle jest potrzebne do obsłużenia handlujących kacapów, w stosunku do których przeciętny Polak żywi bezgranicze poczucie cywilizacyjnej wyższości, odreagowując na nich kompleksy niższości, jaki ma wobec Zachodu. [...] A ile razy zdarzyło się państwu widzieć polskiego straganiarza czytającego w oczekiwaniu na klientów książkę?”.

Wiem, że są inne table, ale wśród nowszych, niż powiedzmy 5-letnie nie widziałem takiej, która podciągnęła by nas z ostatniej pozycji w tej lidze.