Szkoda – odchodzi pokolenie gigantów. Naprawdę – podobno nie jest ze mną tak najgorzej, ale kiedy czytam taki tekst jak ten Twój o Ojcu, to dociera do mnie, jak marnym jestem pokoleniem, jak niewiele dokonałem i ja i moi rówieśnicy, jak daleko nam do postawy naszych przodków. Piękny tekst – smutne życie. Niech chociaż Twoje będzie szczęśliwsze – Twój Ojciec napewno życzyłby sobie tego…