Ja mam prawdziwe zdjęcie Grzesia.
W archiwum.

I tak się waham….?

Zatrzymać, czy nie?
Znaczy zdjęcie.

Szanowna..
Ja dopiero dzisiaj rano kapnąłem się, że defenfo, to nie człowiek.
Tylko kobitka.

Ale skąd mogłem wiedzieć?

A właściwie, to skąd wie Grześ?
Ma informatora/kę?

Tu na TXT.

O cholera.
Jasna.

to Pan mało wiesz.
Ona, rzeczona Defendo, nawet blog własny posiada. I to od 18-lat only!

Aż się bałem zajrzeć.

Defendo dwa blogi posiada.
A pan igła niech się nie chwali, bo ma zdjęcie nie moje, tylko zdjęcie z imprezy, na którym i ja jestem:)
A zresztą owe zdjęcia kiedyś do obaczenia były w blogu salonowym MW:)
I nie chodzi o Młodzież Weszpolską.
Ale lepiej nie zaglądać, bo widok Grzesia to nic miłego…
Na szczęście sa i tam ciekawsze osoby, na ten przykład Lorenzo chyba był też i na zdjęciach, ale nie wiem, bo zgromadzenie przed czasem opuścił.
pzdr

Zbiegli się o kobietach plotkować.

I wspominać czasy salonowych imprez.

I to jeszcze u mnie.

No naprawdę...

jaki to ten Grzesiu pamiętliwy!

Ale ja wiem, że tak naprawdę, to nie mnie chodzi, jeno o dwie moje córki, co wtedy w imprezie też braly udzial, a potem się zwolnily i musialem je do domu odwieźć:-))

Ufff…

No bardzo Ci dziękuję.

W tym gąszczu idiotyzmów 30 urodziny Garfielda to było jak powiew świeżego powietrza.

Zawsze to warto się dowiedzieć, że tylko kilka lat nas różni z kotem.

I że jesteśmy tak samo koci zodiakalnie.

Reszta to smutek i żal.

Tylko koni żal…

znaczy inteligentnie zabawialiśmy Kamę (?) rozmową.( A chyba nawet przez chwilę bloga córka zaczęła prowadzić, ale cuś zrezygnowała)
Znaczy ja i PI.
Znaczy PI inteligentnie, ja to mniej.

Pan Igła lubi być dobrze poinformowany

Ciekawe czy ma coś na mnie?

Panie Merlot?

Ciekawe… Zobaczymy czy sam coś powie…

przynajmniej na TXT
W końcu jedne z najmocniejszych głosów polskich kobiecych, świetne teksty, rockowa muzyka.
Nie da się nie lubić.
A panu Igle w prezencie zamieściłem 3 utworki w komentarzu pod moim tekstem o Osieckiej.

Co ja tam wiem?
Ale pilnie notuję.
Obrazki wklejam, przepływy liczę..

Kto, z kim, i takie tam…

Staniszkisowa gada, że to sieć się nazywa..

Ciężka jest praca Koszałka Opałka.

:)

Pamięc to Ty rzeczywiście masz jak sloń:-)) Jedna to rzeczywiście Kama, a druga Agnieszka. Kama chwile bloga prowadzila, ale potem jakos jej to z Brytanii nie bardzo szlo, bo zajęc na uczelni dużo. Pewnie wróci, ale juz na TxT.

Pozdrawiam zastanawiając sie nad meandrami pamięci

A skąd Pan zna powiedzenie o słoniu i pamięci?

Przecież ja nie pytałam skąd skojarzenie tylko skąd Pan Lorenzo zna powiedzenie o słoniu i pamięci…

Jezu, z tymi chłopami!

I nie musi mi Pan tutaj jakoś nadmiernie reklamować Pana Lorenzo. O Nim Gretchen też coś mówiła.

No!

Nie uwierzy Pani, ale … nie pamiętam. I nie jest to raczej powiedzenie, a stwierdzenie faktu.

A gwoli informacji, to jest jeszcze jeden gatunek charakteryzujacy sie podobnie dobrą pamięcią, oczywiście trzymając proporcje – to pszczoly. Z tego co wiem, to ich pamięć jest związana mocno z zapachem i zachowaniem obiektu (szczególnie przy zachowaniach wrogich). Sloni chyba z obrazem oraz sytuacją w podobnym kontekście, co u wspomnianych owadów.

Pozdrawiam serdecznie

Ta historia ze sloniami wywodzi sie bodaj z Indii. Odnotowywano przypadki powrotu sloni do wiosek, ktorych mieszkańcy zrobili krzywdę jednemu z nich. I to po dlugim czasie. Takie wizyty kończyly się dośc fatalnie dla mieszkańców.

Podobnie jest z pszczolami. Sam bylem świadkiem takiej sytuacji. Mój Ojciec, bedąc na emeryturze, zająl sie hodowlą pszczól. Pewnego lata ustawil ule (coś ponad setkę) na wzgórzu, którego jedno zbocze, porośniete gęstymi krzewami, opadalo do jeziora, a drugie przechodzilo w duże, pegeerowskie pole (tak ze 20 ha co najmniej), obsiane jakimś zbożem. Pewnego dnia pojawil się kombajn. Chlopcy-kombajniści zatrzymali się na papierosa przy ulach i dla rozrywki (?) zaczęli tluc w ule kijami. A potem sobie pojechali.

Gdy po godzinie zaczęli sie znowu zbliżać w ulach zaczal się szum, a potem wylecialy z nich chyba wszystkie pszczoly i zaatakowaly kretynów. Faceci ratowali się ucieczka przez chaqszcze do jeziora, z którego nie mogli wyjśc przez co najmniej dwie godziny, bo pszczólki im nie pozwolily:-))

Żeby bylo ciekawiej, ja leżalem w trawie na linii uli, obok przechodzli ludzie, a pszczoly byly zainteresowane jedynie tymi dwoma palantami, nikim więcej.

Pozdrawiam serdecznie

MI też się Renata Przemyk podoba.

:-)))

Nie wiem dlaczego napisałem “też” ale chyba dlatego, że mnie to zaskoczyły – z Panem żadko mamy “wspólną płaszczyznę..” . A tu nie płaszczyzna ale Renata Przemyk. MOże nie dlatego, że chudzienka ale ma taką fajną twarz a zwłaszcza oczy.

:-)

pozdr.

************************
Bywam w txt chwilowo rzadko, gdyż ciągnę dwa etaty i remontuję poddasze domu.

To już drugi komentarz o tekście :)

Niniejszym oświadczam, że będę się starać wyjść na przeciw tak pięknie ujętym oczekiwaniom.

Za piosneczkę dziękuję.

Po hiszpańsku to wszystko jakoś inaczej brzmi.

W szczególności piosenki ze słowem amor w tytule, no bo jak by to brzmiało love ?

Pozdrawiam radośnie

:)

Garfield jest absolutnie wspaniały.
Uwielbiam go, ale najbardziej w wersji rysunkowej kiedy mogę sobie sama wygenerować ten jego znudzony głos :)

Pełnometrażowy pojawił się ze względu na Garfielda mówiącego po czesku.

A może to kwestia wieku hi hi hi hi hi hi

Popraw,

zaraz skasuję moją reklamację...

Czteroletnia kobieta się nie śmiała… Yhmmm… No bo może dla niej to jeszcze nie być śmieszne.

Poczekajmy cierpliwie.

Przypomniałam sobie właśnie, że mnie Garfield też nie śmieszył kiedyś, a miałam wtedy więcej niż cztery lata. Natomiast teraz to już chyba nadrabiam za tamten czas.

Natomiast jest to dla mnie wielki zaszczyt i wyróżnienie, że cała Odysowa Rodzina obejrzała mój pierwszy program :)

Aaaaa! I tak przy okazji, bo wcześniej nie miałam okazji:

Wspaniałości dla Maleństwa

i przegrałem…

w podstawówce wołali na mnie Garfield. Nie rozumiem, czemu… :)