No, mamy więc kolejną aferkę albo aferę — piszę bez satysfakcji — z udziałem ministrów rządu i władz klubu poselskiego rządzącej partii. Od czasów Rywina i Jaskierni (też chodziło o jednorękich bandytów) było względnie spokojnie. Coś się jednak w klimacie zmienia, skoro nawet mejnstrimowe media zaczynają się interesować rządem miłości, który — jak widać — kocha, ale nie lekceważy też spraw przyziemnych. Przełamana została pierwsza bariera. Okazuje się, że to co do tej pory nikomu nie mieściło się w głowie (to znaczy, że w otoczeniu premiera Donalda Tuska może pojawić się jakiekolwiek zagrożenie korupcją), jednak może być dyskutowane, choć jeszcze nie wiadomo z jaką konkluzją.

Ze stenogramów opublikowanych przez Rzeczpospolitą ukazuje się ponury obraz władzy i jej zaprzyjaźnionych przedsiębiorców. Język prawie jak z podsłuchu rozmów Pęczak — Dochnal albo esemesów Halbera. Niby żadne zaskoczenie, ale jednak robi wrażenie. Za każdym razem robi wrażenie! Czymś innym jest powiedzieć: “oni tam na pewno kradną”, a czymś innym wskazać palcem konkretnego złodzieja. Faktycznie, po faszystowskich rządach PiS-u przyszły wreszcie czasy rozwoju i kwitnięcia. Gratulacje dla wyborców estetów. W kategoriach piękna i dobra, bez wątpienia zmiana jest na korzyść. Upraszam przy tym, żeby premier Donald Tusk, na najbliższym spotkaniu z Angelą Merkel albo podczas nocnych pogaduch z B. Obamą, pochwalił się, że w Polsce lobbing wygląda tak, że szef klubu parlamentarnego & przewodniczący sejmowej komisji finansów publicznych, odpowiedzialny m.in. za dyscyplinę posłów podczas głosowań nad ustawami, dogaduje szczegóły przepisów prawnych podczas spacerów po cmentarzu.

Jeszcze większe wrażenie robi Czuma. O Piterze zmilczę, bo gdybym chciał doprowadzić do tego, żeby żadna afera korupcyjna nie została wykryta, właśnie jej powierzyłbym stosowny urząd. Jest idealna! Za to Czuma, przypomnę — Minister Sprawiedliwości & Prokurator Generalny, robi pewne wrażenie, bo zachowuje się jakby chciał zwekslować sprawę na CBA i dziennikarzy. Bardziej martwi go, że ma donos wadliwy formalnie, i że prasa publikuje tajne materiały, a nie istota rzeczy (jeśli jest jakaś istota — od razu zastrzegę, bo jednak nie do końca wierzę, żeby w otoczeniu premiera Donalda Tuska etc.). Nie twierdzę, że mamy już wszystkie ręce na pokład, żeby bronić Zbyszka, Mirka, a może nawet Grzesia, ale jakoś dziwnie to, prawda, wygląda… Nie tak powinni zachowywać się wysocy urzędnicy, oj… nie tak…

Na razie — tak oceniam — aparat państwowy jest mobilizowany, żeby postraszyć dziennikarzy i przestrzec przed ujawnianiem informacji, a CBA skontrolować i przewietrzyć. Kamiński jest w tej układance wariatem, ignorantem, nieodpowiedzialnym krzykaczem, no… generalnie zdiagnozowanym idiotą, któremu nie należy wierzyć. To może lepiej było go odwołać; zakładam, że jego choroby nie odkryto dopiero w związku z zawiadomieniem o “ustawie hazardowej”... Na konferencji prasowej minister Czuma mówi bowiem tak (mniej więcej): “Nie ma żadnych dowodów, zawiadomienie jest niekompletne i nie można prowadzić tej sprawy. Właśnie przekazaliśmy to prokuratorom, którzy samodzielnie ocenią sprawę, a potem podejmą niezależną decyzję...” He, he, he… już widzę, jak biedaczyna prokurator rejonowy podejmuje tę niezależną decyzję. No, chyba, że trafi się jakiś bohater.

Na koniec polecam fragment wypowiedzi Czumy (ministra rządu), który porównuje Rzeczpospolitą do nazistowskiej gadzinówki (z wywiadu dla radia Zet, linka wyżej). W ostatnich dniach większe wrażenie zrobiła na mnie tylko złota myśl reżysera Kutza, któremu udało się powiązać krytykę Polańskiego z polskim antysemityzmem. To jest dopiero perła, każdemu do sztambucha!

Wniosek: należy dożynać watahy, kiedy jest okazja.