to mógłbym tak jak w tej piosence, no:

Acz za dużo bólu i mroku, właściwie B óg pewnie woli tę:)

patrz pierwsze zdanie komentarza.

pzdr

..głupio pisać komplementy autorowi który modląc się napisał wiersz. Ale jest on piękny. Jest rozwinięciem modlitwy św.Franciszka(nie ważne czy świadomym czy nie ale ten sam duch):

O Panie uczyń nas narzędziem Twego pokoju
abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść,
i tak “po kolei.. “.

Nie mam takiej duszy jak Twoja.. . Ja chyba nie potrafiłbym zapisać swojej modlitwy. Mało w niej słów a dużo zawierzenia.. .

Pozdrawiam serdecznie.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

To jeszcze lepiej. Najgłębsze modlitwy płyną z cichego i pokornego serca. Są bardziej dziełem czynów niż słów.

To mi się jeszcze pojawiło w umyśle po przeczytaniu Twojego komentarza, więc dopisałem te kilka słów zupełnie bezwiednie i spontanicznie.

No i teraz gra.

pozdrawiam raz jeszcze

Wciąż jakiś dobry duch miłosierdzia dla mych słabości przez Ciebie gada.

Tekst piękny i prawdziwy.

serdecznie pozdrawiam

zrobił kiedyś kazanie oparte o Forresta Gumpa. Że mamy być jako to piórko.

jak mawiają moje koleżanki.

Wcielony absurd naszych życiorysów potwierdza tę teorię :D

Oślepił Twoje koleżanki absurdem, ktory dziś się nie składa w raj życiorysów. I jeszcze da Wam popalić – to na pocieszenie rzekłem.
Nie bój nic: wkrótce obali waszą teorię. Będziecie budować nową na gruzach tej starej…

chyba na Twojego posta mogę Ci napisać albo odpisać słowami psalmu:

Panie, moje serce się nie pyszni
i nie patrzą wyniośle moje oczy.
Nie dbam o rzeczy wielkie
ani o to, co przerasta me siły.
Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę;
jak dziecko na łonie swej matki,
jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza”.

Izraelu, złóż nadzieję w Panu
Teraz i na wieki.

On chyba streszcza moja osobistą duchowość, integrującą i spinającą moją codzienność z chwilami modlitwy. Taka jest idea przewodnia.. . W codzienności się jakoś szlifuje pośród różnych ambicjonalnych jednak czasem wyskoków.

Pozdrawiam!

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

I Izrael złożył...Następne stulecia historii Izraela, po napisaniu tego Psalmu, pokazały jak złożył.

W czasach Jezusa z Nazaretu faryzeusze mieli swoje drobiazgowe prawo i modlitwy jak wybielane groby, drobiazgowe i – oddzielone od świadectw ducha i życia. “Religijność” na pokaz, religijność przestrzegania prawa. Nie żebym krytykował kogokolwiek…bo uczynił to Jezus! Ja dodam: po XX wiekach od smierci i Zmartwychwstania Chrystusa, religijność litery prawa i rytuałów trwa i trzyma się mocno. Zmieniły się formy wybielanych grobów.

Codzienność zwyczajnego życia z zaplecionymi w aktywność chwilami modlitwy, budowana na filarach Sakramentów Swiętych, to właściwa droga dla duchowości katolickiej. Wątek osobowego życia biegnący do swego przeznaczenia i osnowa duchowych rozmów z Bogiem zaplecione we wzór indywidualnej drogi na boskiej tkaninie miłości…

serdecznie pozdrawiam

oczywiście wedle mniemania mego, Synergie mógł mieć na myśli zgoła co innego.

Dowcip polega na tym, że cnota jest nudna, a grzech twórczy. Oczywiście nie ten, który się bierze z nienawiści, tylko z pasji życia. Polecam esej Gombra o Sienkiewiczu.

Zatem, dlaczego powstał świat? Jak to mówią chasydzi, “Bóg wciągnął brzuch”. A ludzie to takie wypustki, przez które może się wyżywać i dzięki temu nie nudzi się w Nieskończoności ;) Stąd nie spodziewam się, żeby Apokalipsa miała być w najbliższy wtorek…

Pozdrawiam

Ale postaram się wyjaśnić, co miałem na myśli wieczorem.

serdecznie pozdrawiam

przecież mamy wolną wolę, no nie?

I z gliny nas stworzono, albo z żeberka od kaloryfera. Sądzę zatem, że jak nie wąż, to inny słoń czy dżdżownica by się przyplątał, prędzej albo później.

No a Bóg nie jest tyranem? “Słuchaj Izraelu, ja jestem Twój Pan, Pan zawistny…”

Chrystus też występuje między innymi jako Pantokrator.

Zło to już czynimy z własnej inicjatywy… Ale wszak Woland tłumaczył Lewicie, czym byłoby światło bez cieni…

Plemię Ablowe, pij i szalej,
Bóg ci uśmiecha się życzliwie.

Plemię Kaina, w jarzmie dalej
Męcz się i konaj rozpaczliwie.

Plemię Ablowe, twa ofiara
Miła jest nozdrzom Serafina.

Plemię Kaina, czy twoja kara
Będzie miała kiedy finał?

(...)

Plemię Ablowe, ziemi grudy
Użyźni ścierwo twoje gnojne.

Plemię Kaina, twoje trudy
Wydadzą wreszcie plony hojne.

Plemię Ablowe, nóż pobity
Przez ogień na twe pohańbienie.

Plemię Kaina, wzleć w błękity
I Boga stamtąd strąć na ziemię.

Baudelaire

niech mnie ktoś nauczy wklejać zdjęcia!!!

Ostrzegam! Partyzant próbował, ale tępotam…

Prawy klawisz -> właściwości -> stamtąd bierzesz adres.

Pozdrawiam

człowiek uczy się całe życie i głupi umiera. :)

Umiem!!!!!

Pino, dzięki!!!
Teraz będę się fotografowała i ciągle Ci przesyłała swoje fotki :)))

PS: a to zdjęcie dedykuję Partyzantowi (zobowiązania wobec kolegi z wojska:)

Teraz cicho – skupiam się, komentowała będę.

Od godziny słucham Partii, komentarz będzie z czapy…

A Ty wróbelkiem w jego białej dłoni. :)))

pozdrawiam

Jaki ładny efekt nauki!

Pino, dzięki za korepetycje dla Dorci na TXT.

Opór materii, przezwyciężony;)

Cnota też może brać się z pasji życia.
Cnota bez pasji jest martwa. I fałszywa.

A grzech? Grzech wcale znowu nie jest taki twórczy. Ale może wprowadzać elementy dramatu do scenariuszy ludzkich losów i tworzyć barwne spektakle i widowiska. Musi być jednak spełniony drugi warunek – na przeciwstawnym biegunie musi pojawić się cnota, ideał, wartość, cel. Wowczas w doświadczeniu wytwarza się napięcie i pojawia dynamika do przemian.

Tam, gdzie jest tylko grzech świat staje się piekłem.

serdecznie pozdrawiam

Drugiego dojrzałem do piero teraz. To pewnie Twój mąż. Synek będzie św Franciszkiem.

Flagi na obrazku, który tu się wkleił nie widać. Widać ją ucięło w maszynie.

A cmentarz? Tego już nie rozumiem.

pozdrawiam

wybrałem sobie jeden akapit aby wokół niego napisać o istocie tego co – jak mi się wydaje – przewija się w tych punktach.

Zesłał swojego SYna nie tyle by pokazac drogę niewinności ale by wykupić człowieka z posiadania go przez diabła. Wprost Syn mówi o dzieciach diabła i o dzieciach niewiasty.

A wykupić w znaczeniu – okupu – znaczy uwolnić spod władzy diabła dając siebie na okup.

Pal licho moralność i i droga niewinności bo są one rzeczą wtórną. Najwazniejsza jest Wiara w Jezusa i trwanie w Nim które weryfikują czyny potwierdzające to przylgnięcie.. . A więc jako owoc tego trwania pojawia się moralne zycie i droga niewinności. Papierki lakmusowe potwierdzające i ukazujące symptomy wolności od diabła. to moralne życie i droga niewinności.. .. Tak jak oznaką wiosny jest topienie śnegu i wyższa temperatura tak moralność i niewinność są symptomami wolności od diabła.

Więc tak naprawdę chodzi o rzucenie się w objęcia Zbawcy który wykupia i napowrót obdarza wolnością. Wolnością od zła oraz odrzuceniem diabła.

A Biblia jest jak niezbędnik który z jednej strony jest zapisem i genezą oczekiwania na Jezusa (ST) oraz spisaniem jego ziemskiego życia i Jego Testamentu(NT).

Nie wnikam w życie aniołów, itp. To jest nie istotne i te informacje są szczątkowe w Biblii. O tyle występują, o ile aniołowie biorą udział w odkupieniu człowieka.
Czystośc moralna wg mnie nie jest naistotnieszą rzeczą ale najistotniejszą jest wejście w relację osobową z Jezusem Odkupicielem i współpraca z Nim w tym, aby napowrót nie stać się niewolnikiem diabła. A ta wolnośc od diabła realizuje się poprzez sposób zycia, zal za grzechy wynagradzanie za nie.. .

I jeszcze jedna uwaga. Diabeł równy Bogu nie jest. Jesli jest równy to w tym, że obdażony wolnością tak jak my. I w tym kontekście też jesteśmy równi Bogu.

I nie jest tak też, że kochamy poprzez grzech. Gdyż wiemy dokładnie co jest dobre, lepsze moralnie a wybór gorszego nam w praktyce lepiej wychodzi. Tak jak kilkuletnie dziecko jest w stanie powiedzieć niewiadomo dlaczego co jest grzecznością a co nie.. .

Relacja ze Stwórcą jest wpisana w człowieka.. . Doskonale odkrywamy normy moralne i odczuwamy podświadomie to co jest złe i dobre. Ale jak mówi św.Paweł, wiedząc co jest dobre a co złe łatwiej przychodzi mi czynić zło niż dobro. Tutaj wg mnie widać napięcie i złamanie czegoś w człowieku(pewne upośledzenie), które istnieje w nas; a co teologicznie nazywa się grzechem pierworodnym i jego skutkiem.

Odkupienie zaś jest wyrwanie nas z niewoli diabła.. przez przylgnięcie do Jezusa. Moralność nie zbawia. Zbawia ON, gdyż wyrywa nas fizycznie z mocy diabła a moralność jest jedynie papierkiem lakmusowym tego jak przylgnęliśmy do niego.

Więc wybór Jezusa jest kluczowy – dla tych którzy mają taką okazję. A Ci którzy takiej okazji poznania Jego nie mają, ten wybór potwierdzają odkrywając w sobie imperatyw moralny poprzez rozpoznawanie dobra i miłości na poziomie bardziej podstawowym na ile mają zdolność umilowania dobra które odkrywają w sobie i świecie stworzonym.. .

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

Mówiąc o Wierze i moralności i niewinności mam na myśli pokazanie ich w zależności takiej jak forma i materia. Wiara z Jezusa jest forma a materią jej jest moralne i niewinne życie. Na dowód tego przywołuję dobrego łotra z krzyża.. , który mimo grzesznego życia znalazł łaskę zbawienia. Dlatego istotą drogi chrześcijan jest nie tresura moralna ale radosna relacja z Jezusem Zmartwychwstałym z której wynikają czyny: moralne i niewinne życie.

Droga jest tylko jedna – Jezus jest nią. To wynika z Biblii. Kto “kto was słucha, Mnie słucha. A kto Wami gardzi Mną gardzi.”, “...jestem z Wami aż do skończenia świata”. (cytaty z pamięci).
Więc przekonanie o wielu drogach może jedynie w świetle ewangelii wynikać z tego, że Ewangelia nie dociera do wszystkich. WIęc Ci którzy jej nie odrzuclili( mo nie mieli jak) poprzez życie na ścieżkach swojego sumienia mają szansę być zbawieni. Tak mi się wydaje. Ci którzy odrzucili Jezusa, a świadectwem tego są uczynki ciemności, żyją w ciemności.. .

Ja nie mam żadnej swojej wersji zbawienia. Przyjmuję Jezusa jako moje zbawienie – wierzę w Jego słowa i na miarę swoich sił chcę nim żyć na co dzień.. .

A jeśli miałbym określić jakiś cel swojego pisania to streściłby go w słowach: Myślę więc wierzę.. .

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

Są na tym świecie rzeczy o których nie śniło się nawet filozofom…..

ale wczoraj po pewnej supozycji zakryłam łeb kataną i płakałam łzami…

Pozdrawiam godnie, moralnie i niewinnie

Widzę to nieco inaczej.

Ewangelia ma się wciąż pisać w historii. Nie jest to zbiór Słowa zapieczętowany na wieli wieków amen. Zakończony w czasie.

Droga jest jedna – jest nią Chrystus. Jezus z Nazaretu pokazał jedną z form, ucielesnionych w konkretnym historycznym życiu, stania się Chrystusem. Przeszedł Drogę do domu Ojca jedną ze ścieżek. Ścieżek jest jednak więcej. Tę naszą sami musimy odkrywać – szukając m.in. inspiracji duchowej w naśladowaniu Życia Nauczyciela. Celem wejścia na naszą ścieżkę jest przejście całej Drogi i stanie się jednym z Chrystusem.

pozdrawiam serdecznie

PS. W najbliższm czasie będę mniej prowadził dyskusji, postaram się jednak coś pisać.

Ewangelia – to co przyniósł Jezus który był Chrystusem nie dzięki drodze która przeszedł ale w swojej istocie jest drogą, bramą i życiem.

To co może być pisane, i jest pisane to – wg mnie – dzieje apostolskie.. , a nie Ewangelia.

Celem naszej drogi i nie tylko naszej ale celem wszystkich jest stanie się jednym Chrystusem. Jedna droga, jeden cel. Co masz na myśli mówiąc ścieżka?

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

a pieskowi ubrałaś też jakiś kubraczek, boć strasznie mroźno jest.

A w tekście poprawiłem “nie Chrystusem” ale jedno z Chrystusem – jak napisał Synergie. Zjadłem jeden wyraz.

Pozdrawiam. :-))

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

Nasz Bols(bokser) nie przywdział zimowego ale na spacery biedak chodzi w kilkunastystopniowym mrozie. Uwielbia ruch więc woli porządnie zmarznąć zamiast nie pójść na spacer.. .

Herezja wschodnia.. – dobrze, że zauwazyłaś. Nawet nie wiedziałem, że ją popełniłem.

A w ogóle co do schizm i herezji jakie przewinęły się w dziejach nudzą mnie i usypiają. Jak umrę to się wszystkiego dowiem.. .

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

Przede wszystkim to, że po tej Drodze do celu idziesz własną ścieżką.

pozdrawiam

PS. O Ewangelii pisałem zaś w znaczeniu Dobra Nowina.

herbata i znowu trzeba na te śniegi, minus sześć...