Chciałabym dziś zrobić wpis walentynkowy, ale nie taki infantylny, będzie to wpis alegoryczny.

Kiedyś będąc w lesie napotkałam trzy drzewa (oczywiście spotkać drzewa w lesie nie trudno), ale te były wyjątkowe, nie z powodu gatunku, ale…no właśnie.

Pierwsze drzewo na pierwszy rzut oka wydawało się bardzo mocne, tylko liści miało mało, gdy podeszło się bliżej widać było, dlaczego?
Całe porośnięte było hubą, huba to pasożyt jak ktoś nie wie, ma, co prawda właściwości lecznicze, ale tam gdzie jako pasożyt przylgnie, niszczy strukturę, doprowadzając drzewo do śmierci, tak czasem miłość niszczy.

Drugie drzewo było zdrowe, tylko ktoś nożykiem wyciął na nim serce, kalecząc strukturę kory i zewnętrznych włókien drzewa, jak krew, ciekła z niego żywica.
Taką zadrę drzewo przezwycięży i rana się zabliźni, może zostanie na nim ślad, jaki czasem zostaję w sercu, ale drzewa nie zniszczy.

A trzecie drzewo, porośnięte było bluszczem, które oplotło go całe, co prawda nie zniszczyło drzewa, ale uformowało w nim głębokie bruzdy.
Bluszcz, który wdarł się na to drzewo dawno uschnął, zostawiając tylko suche skręcone oploty, ale nadal na owym drzewie trwał.
Ten bluszcz to bardzo nieszczęśliwa istota, ale trwać będzie póki to drzewo stać będzie.
Tak to jest z miłością lękliwą trwającą wbrew logice.

No masz, myślałam że będzie weselej, ale o miłości nie można pisać tylko wesoło, bo to i zadry i pasożyty, że o bluszczu nie wspomnę.

Szczęścia w te walentynki wszystkim życzę.:D