Kosmita z właściwym sobie zdziwieniem konstatuje, że człowiek z zawodu i wykształcenia znający pewne tajniki natury człowieka, rozpoczyna swoją wypowiedź od magicznego zaklęcia zamykającego “Nie ma Pan racji.”

W tej sytuacji kosmita nie wie, czy warto dalej czytać, ale pragnie zauważyć, że jednakowoż rację jak najbardziej posiada. Własną. I jest do niej przywiązany. Nawet jeśli mówi rzeczy dziwne. Takie prawo kosmity.

(To był atak odwetowy – metoda podpatrzona u ludzi w tzw. wymianie zdań).

Co do podanego przykładu. Kosmita jest ogólnie złego zdania na temat poziomu wiedzy ludzi o samych sobie. Kosmita uważa wręcz, że całość tego co ludzie nazywają wiedzą o człowieku, zwłaszcza jego psychice, umyśle itd. to jest eklektyczna składanka zaledwie prób samopoznania, która obok wiedzy nawet nie stała. Kosmita ma swoje powody, by pozwalać sobie na tego rodzaju bezczelność opinii.