Staram sie nie mieszac.

1) To co napisalem o pociagach (w tym np. tym relacji Katowice — Warszawa, w ktorym swego czasu mialem okazje prowadzic obserwacje) jest tylko fragmentem wiekszej calosci, bo to samo moge napisac o warszawskich ulicach po i przed meczami, nawet tymi meczami tzw. przyjazni. Nie polemizuj z podanym przeze mnie przykladem, bo przykladowi mozesz co najwyzej zaprzeczyc. Rzecz jest w zjawisku, ktorego dotyczyl przyklad; moze napisz mi chociaz, zeby powialo optymizmem, jaka jest “na Twoje oko” proporcja tych, o ktorych pisalem, i tych innych (chocby na Legii), bo to co ja widze… ;)

2 i 3) Nie wiazalem hobbystow (kibicow), co jezdza lac sie po lasach pod opieka lekarza (placimy za to z NFZ-tu?) z tymi pociagowymi, dla mnie jest bez znaczenia, czym oni tam dojezdzaja. Moga dorozka. Jest to dla mnie nieco dziwne zjawisko. I nic nie zmienia tu krytyczna ocena mediow, Petelickiego itd. Krakowskim targiem wrzucam was do jednego wora. Punktu odniesienia nie ruszam.

4) Zgoda. Rownosc wobec prawa. Czyli rownych rowno, roznych roznie.

Cos musi byc pasjonujacego w uczestniczeniu w tym calym kibicostwie radykalnym i chyba poniekad podejrzewam co to moze byc. Znam na przyklad kilku waszych (wydaje mi sie, ze moge tak napisac) wciaz wzglednie mlodych warszawskich prawnikow, ktorzy jakos tam was reprezentuja poza lasami, i to sa bardzo fajni, przyzwoici ludzie (i niezli prawnicy). Cos mi tam nawet kilka razy tlumaczyli, ale problem polega na tym, ze nawet Donaldinho kocha swoje dzieci i zone (choc niektorzy powiadaja, ze bardziej lubi ja bic) i wzruszajaco napisal w swojej ksiazce o Gdansku. Zbieznosc ludzkich cech przypadkowa.

A najgorsze w tym wszystkim jest to, ze ja sam chodze na mecze, gram w pilke od wielu, wielu lat i niestety — FOXX-ie — dobrze zycze Polonii ;-)