Futrzak swoim wpisem o Sonic Youth (które lubię i szanuję) podsunął mi pomysł, coby podzielić się różnymi własnymi muzycznymi fascynacjami.

Wiec oto szanowni blogowicze rzucam garść takich, mam wrażenie mniej znanych, diamencików. Mniej znanych, ale chyba wartych poznania… Dla wygody zespoły maszerują trójkami….

Trójka pierwsza – kowbojska

W Stanach potrafią robić magiczną muzykę. Mocno inspirowaną tradycją. O lata świetlne odległą od podśmiardującego komerchą Nashville. Oto trzy takie dzielne kowbojskie teamy.
O ile się orientuję żaden z nich już nie istnieje

16 Horsepower – Hutterite Mile

Alternatywne country w najlepszym wydaniu. Grupa z Denver dowodzona przez charyzmatycznego syna pastora Davida Eugene Edwardsa.

7% Solution – Revolve

Psychodeliczna, hipnotyczna legenda z Teksasu.

Lift to experience – These are the days …

Autorzy jednego z najfajniejszych koncept-albumów ostatnich lat. Ich debiutancka (i jedyna w dorobku jak się okazało) płyta “The Texas-Jerusalem Crossroads” swego czasu wbiła mnie w ziemię...

Trójka druga – w prostocie i hałasie siła

Jednen z najlepszych koncertów na jakich byłem w życiu (a na kilku byłem) to występ Ewy Braun w warszawskim Teatrze Małym. Ja już wcześniej słyszałem na żywo ten zespół, ale dopiero w doskonale nagłośnionym teatrze można było zrozumieć o co w tej muzyce chodzi. Wręcz fizyczny kontakt z dżwiękiem, przelewające się przez słuchacza różnokolorowe fale, hipnotyczny rytm.
Koleżanka, która na ten koncert trafiła zupełnym przypadkiem, w połowie się popłakała.

W drugiej trójce maszerują trzy zespoły w podobny sposób myślące o graniu:

Mogwai – “I Know You Are But What Am I ?

Chciałem tu wrzucić “My Father My King” – potężną, dwudziestominutową dawkę emocji, którą Szkoci z Mogwai zwykle kończą koncerty. Ale nie ma w sesnownej jakości w sieci… więc coś spokojniejszego:

Something Like Elvis

Nasi polscy rodacy z Szubina. Zaczynali jako weseli folk-punkowcy. Potem na swej drodze spotkali Marcina Dymitera z Ewy Braun. Nagrali znakomitą płytę “Cigarette smoke Phantom” i… przestali istnieć. Ot, źycie… Na szczęście poszczególni członkowie grupy nie składają broni…

Mordy – Zmora

Na koniec sam rzeczony Marcin Dymiter. Kiedyś Ewa Braun, tu w swym nowszym projekcie o swojskiej nazwie “Mordy”

Trójka trzecia – źli, brudni, niegrzeczni punkowcy.

Ale nie będzie tu nic o Sex Pistols albo The Clash ani nawet o Crass, o różnorakich neopunkach nie wspominając. Będzie o legendarnych brzydkich, złych i niegrzecznych, o których w Polsce mało kto wie (albo nie pamięta)

Гражданская Оборона

Zespół za wschodnią miedzą podstawowy. W Polsce generalnie nieznany. Założony w Omsku na Syberii w latach osiemdziesiątych. Rozbijany przez KGB. Jego członkowie zaliczyli sowieckie psychuszki. Tu Jegor Letov – wokalista i lider “obrony cywilnej” i jego rozstrojona gitarka

Massacre 68 – Policias Corruptos

W mieście Meksyku, na targu magicznym Sonora, pomiędzy babcią sprzedającą tamales a handlarzem lubczyku i suszonych nietoperzy miejscowi zakolczykowani od stóp do głów załoganci sprzedawali cuda takie jak to. Czy nie przypomina to intensywnością pewnego słynnego zespołu z Puław?

Fear – I Love Living In The City

Na koniec punkowej trójki źli, naprawdę niegrzeczni Amerykanie. Rany jak ja się cieszyłem jak kiedyś ich koncertową płytę znalazłem w Berlinie…

Trójka póki co ostatnia – opad szczęki.

Czasami udaje mi się wygrzebać w sieci jakieś nagrania lubianych przeze mnie wykonawców, które powodują u mnie jak to się kolokwialnie określa opad szczęki. Oto trzy z nich:

Nomeansno – Rich Guns

Tych panów znam jako statecznych acz wesołych emerytów. Tak wyglądalil jak nagrywali swą pierwszą płytę w piwnicy u mamy…

Keziah Jones

Dlaczego Keziah Jones nie jest wielką gwiazdą to ja nie jestem w stanie pojąć. Tu pan Jones wykonuje pewną bardzo znaną piosenkę. Proszę spojrzeć jakich ma asystentów…

Camille – Au port Taratata

Camille nagrała śliczną płytę. Juź tam ciekawie bawiła się dźwiękiem. Oto co robi na żywo….

Wiele mi jeszcze trójek po głowie chodzi, ale na dziś chyba starczy. Na koniec wypada zakrzyknąć tylko – niech żyje streaming i szybkie łącza …:)