W ślad za wcześniejszymi wykwitami patologii Zachodu jak: jeansami prowadzącymi do bezpłodności przez brak luzu w stosownym miejscu, „Playboyem” (opis pominę), stonką, która w konsekwencji spowodowała rozkwit na polskich stołach niezdrowych włoskich potraw mącznych, a także udziwnionych arabskich, „Coca – Colą”, zabójstwem polskiej czerwonej oranżady z kapslem, butami „kowbojkami”, które miały warunkować życie na szerokiej stopie, a zagwarantowały płaskostopie, dotarła do nas moda na prowadzenie bloga. Moda warstw próżniaczych wzmacniających swój pusty, beztroski żywot kolejną efemerydą. Prowadzą go w zasadzie wszyscy: księża, podlotki, politycy, pedofile, policjanci, Tajni Współpracownicy, geje, matki ciężarne, kobiety po menopauzie, dziennikarze, chłoporobotnicy itd.

W większości przypadków, blogowanie mężczyzn należy uznać za szkodliwe: pożera czas, uzależnia, produkuje agresję, sprowadza na złe tory, spłyca myślenie, upośledza Superego, narusza kontakty dobro sąsiedzkie. Skoro więc blogowanie to jest szkodliwe, żeńską odmianę tej psychozy należy z całą stanowczością nazwać klęską XXI wieku, bo mamiąc przyszłe matki sięga swymi skutkami dalszych pokoleń. Blogowanie, które u mężczyzn jest lekkomyślnością, w odniesieniu do kobiet staje się wręcz obłędem, ponieważ rekordem i mistrzostwem kobiety jest macierzyństwo a nie komputer. Nawet najbardziej nowoczesny.

Z przeprowadzonych przeze mnie i mojego kumpla Stacha badań wynika, że udział kobiet w blogowaniu i komentowaniu pociąga za sobą również niezwykle ujemne skutki moralne i mentalne. Z moralnego punktu widzenia do szczególnej wagi należy pielęgnowanie kobiecości z jej odrębnym światem instynktów i uczuć. Należy tu między innymi instynkt wstydu. Kobieta oddająca się blogowaniu i komentowaniu ma prawo stać się bardziej zwyrodniała w tym widowisku dla pospólstwa, żądnego żeru w postaci sensacji.

Należy nazwać rzecz po imieniu. Ekshibicjonizmem mentalnym jest mania publicznego obnażania się na blogu.. Utrata jednej z najcenniejszych cnót niewieścich – poczucia wstydu – to prawdziwa klęska indywidualna, a także społeczna. Nie wolno przeoczyć faktu, że Internet jest pod przemożnym wpływem nudyzmu widowiskowego. Dopóki girlsy bezkarnie podrażniają nasz mężczyzn ze sceny lub ekranu, nie oponujemy, a wręcz przeciwnie. Ale w sieci…?

Drogi zainteresowań kobiecych nie mogą i nie powinny pokrywać się całkowicie z drogami zainteresowań mężczyzn. Inna budowa ciała, inna konstrukcja psychiczna, inna waga mózgu, inna wreszcie działalność życiowa powoduje, że Internet nie wychowa kobiet w cnocie szeroko pojętej, w powściągliwości wypowiedzi, a także ich skromności, że tylko te elementy wymienię.

Tupet, zabieranie głosu na tematy męskie, z całkowitym pominięciem żeńskich, jest bardzo nie na miejscu. Hołdowanie ponadnormatywnej sprawności intelektualnej, wykraczającej poza granice normalnej, zdrowej przeciętności jest wręcz dewiacją. Powinny kobiety zdecydowanie ograniczyć elementy współzawodnictwa intelektualnego z mężczyznami na blogach, obniżyć intensywność przebywania w sieci, wprowadzić szereg koniecznych i naturalnych korektur adaptacyjnych zmierzających do racjonalizacji współzawodnictwa.

Co by nie powiedzieć, gdy taki Karol Marks opierał się na faktach i analizie rzeczywistości, blogerki i komentatorki walczące opierają się na swoich pobożnych życzeniach, a także coraz większym zdenerwowaniu i niechęci do konkurencji. Wiele z nich nie wytrzymuje nawet tego niewinnego przecież, że aż banalnego trybu rozumowania strony przeciwnej, czego dowód miałem na tym portalu pod kreską w poprzedniej notce.

Blogowanie kobiet jest c o n t r a n a t u r a m. Niewiasta, której życie upływa na ekshibicjonizmie sieciowym, występach, która przestaje należeć do męża i rodziny, w której powinna być główną osią – staje się przykrym zgrzytem. Kiedy mężczyzna dla sławy, dla marzenia o rekordzie wpisów komentatorów pod kreską, a więc pod swoją notką, zarzyna się ponad normę – można go zrozumieć – nie przestając go żałować. Gdy czyni to kobieta – zrozumieć nie sposób.

Przebywanie kobiet w sieci, ich aktywność, powoduje zabijanie ich kobiecości, wrażliwości, niszczy obyczaje, prowadzi do postępującej unifikacji dążeń oraz życiowych aspiracji obu płci, co jest wszechstronnie szkodliwie. Nie można nie wspomnieć, iż blogowanie kobiet jest również prostą, a nawet prostacką formą ucieczki od niezbywalnego obowiązku prowadzenia domu, macierzyństwa, pielęgnacji i wychowania dzieci. Powstaje pytanie, wyłączając z przyczyn oczywistych macierzyństwo: Kto ma to robić? Babcie? – skoro one jeszcze przed swymi córkami surfują w sieci? Dość często niestety, mówię to z prawdziwym smutkiem, blogerki reprezentują głębię myśli stjuningowanej foki, która odbyła wypad na densflor i zauważyła, że jest to fajne pod względem ładności. Mądrej głowie, dość dwie słowie, więc wątku tego rozwijać nie będę.

Z badań naszych wynika też ponad wszelką wątpliwość, że nie tylko Internet jest szkodliwą pasją dla kobiet, prowadząc je na manowce kobiecości. Uważamy również, iż wszelkie formy ruchowe poza naturalnymi, o których poniżej, są nierozumną, niepotrzebną i w gruncie rzeczy szkodliwą rozrywką. Sport w aktualnej postaci, a więc publiczne obnażanie dziewczęcych i kobiecych wdzięków podczas treningów i zawodów, pęd do rekordomanii, jest w zasadzie stratą czasu, a często staje się niebezpiecznym zaczynem do kolejnych, niebezpiecznych, stadionowych flirtów.

Uważamy ponad wszelką wątpliwość, że jedynym sportem, fantastycznie rozwijającym ciało kobiety są proste prace domowe, wprawiające w ruch wszystkie mięśnie, zarówno gładkie, jak i prążkowane. Nie ma nic wspanialszego i pożyteczniejszego dla wzmocnienia mięśnia trójgłowego łydki, czworogłowego uda i przywodzicieli, a także uniknięcia tuszy, jak wbieganie i zbieganie po schodach.

Najlepszym środkiem do rozwinięcia piersi bez ingerencji silikonowej, a także krzyża jest mycie podłóg oburącz i klęczący. Zamiatanie wzmacnia mięśnie łopatek, noszenie ciężkich tobołów jest wybornym ćwiczeniem lekkoatletycznym. Kobieta która omija cukiernie i piekarnie, a sama piecze chleb i rozczynia ciasto, osiągnie wspaniały, harmonijny rozwój kończyn górnych. Również godnym zalecenia ćwiczeniem jest proste pranie ręczne – godzina przy balii znaczy więcej niż trzy godziny przy tenisie ziemnym, a stołowym nawet osiem. Pralkom elektrycznym, nie daj Boże z wirowaniem, a nawet zawirowaniem, mówimy kategorycznie NIE. Identyczne NIE trzeba też wyartykułować z mocą w odniesieniu do kobiecej woltyżerki w sieci.

Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto!

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił.

Dla Internetu…