Artur jakieś sztuczne podziały nam się tworzą.

Piszesz, że w związku z aktualną sytuacją polityczną na świecie (tj. patrz na Niemcy, Ruskich, Ukraińców) potrzebna nam jest polityka historyczna. I co do tego absolutna zgoda. Polityka historyczna jest pewną ideą, do której urzeczywistnienia potrzebujemy narzędzi w postaci ośrodków kultury, muzeów, pomników, filmów etc. I w tym momencie zaczynają się schody. Weźmy to rozważmy na casusie Kutza. Z Kutzem i jego filmami można de facto zrobic trzy rzeczy:

a) nie dofinansowywać z budżetu państwa – wtedy zachowamy wiernośc liberalnym dogmatom.
b) Dofinansowywać każdą jego produkcję, dając mu pełną wolność artystyczną – czyli dzisiejsze status quo
c) Dofinansowywać, pod warunkiem spełnienia określonych celów stawianych przez państwo – to jest polityka historyczna, która z powodzeniem stosował PRL i jakieś 90% państw na globie.

I wniosek jest taki. Nie da się prowadzić polityki historycznej bez jej przekaźników. Chcąc wpływać na społeczeństwo musimy utopić kasę na deficytowe radia, słuchowiska, teatry, także i filmy. Ważne jest to by za kasę mieć WPŁYW na kształt produktu powstającego ze wspólnej kasy.

I drugie z czym będę polemizował, to jak pewnie się domyślasz, chrystianizm jako religia stanu. Po co, na co i dlaczego? Zamiast jątrzyć i ustalać jakieś ,,wspólne horyzonty” nie logiczniejsze będzie opublikowanie takiego tekstu jaki znajdziemy w Konstytucji Amerykańskiej? ,,My, naród Stanów Zjednoczonych, w celu tworzenia bardziej doskonałej unii, ugruntowania sprawiedliwości, zapewnienia spokoju wewnętrznego, umożliwienia wspólnej obrony, popierania ogólnego dobra i zagwarantowania wolności dla nas samych i dla naszych potomków uchwalamy i ustanawiamy niniejszą Konstytucję Stanów Zjednoczonych.” Potrzeba czegoś więcej?

,,I pomyśleć, że na tym ogniu, który ukradł Prometeusz bogom, spalono Giordana Bruna!”
Stanisław Jerzy Lec