Jedyne dobro jakie mi zostało, także dzięki skuteczności działania organów IIIRP, post-komuchów oraz własnych błędów i zaniechań, np nieodstrzelenia paru ewidentnych prześladowców mojej rodziny przy pomocy broni krótkiej.

Otóż jedynym dobrem jakie mam, jest mój niewyparzony pysk.

I prawdopodobnie ten pysk będzie klapał jeszcze spod kamienia, którym niechybnie i dość szybko zostanę przywalonym.
Wszystko zmierza w dobrym kierunku, ku mojej satysfakcji i uldze.