Sorki – załatwiałem tzw. sprawy i nie mogłem pisać a tu – proszę – wykluł się taki romansik ;-)

Jednym słowem dwa słowa. Nie wiem, nie rozumiem jak to się stało, że w epoce postmodernizmu ktoś może oczekiwać od wybitnych intelektualistów zaangażowanych politycznie jakiejś niezłomnej postawy moralnej, niezmiennej przez 30 lat. Zmieniło się wszystko, zmieniło się otoczenie prawne, gospodarcze, światopoglądowe, towarzyskie… Michnik był samym centrum tych wszystkich wydarzeń, które ukształtowały współczesną Polskę. Przeszedł przez wszystko. Jako osoba wybitna – odcisnął swoje piętno na tym kraju i w kilku aspektach – właściwie go ukształtował. W takiej sytuacji nie można się dziwić, że polityka – która przecież jest sztuką kompromisu – nie zostawiła go sterylnie czystym. Sterylnie czysty, to może być Macierewicz, bo on leci po przekątnej i zostawia po sobie zgliszcza. Ale strzeż nas Boże przed Macierewiczem… Powinno się go zastrzelić, żeby więcej szkody nie zrobił.

Michnik właściwie jest super. Zrealizował plan maksimum. A to, że prawakom marzy się inna Polska? Na szczęście jeszcze tego nie dożyłem. Dzisiejsza Polska jest daleka od ideału, ale nie z powodu Michnika. Tu brakuje tego pierwotnego barbarzyństwa, które np. daje Rosji taką dynamikę, że wygrała z Holandią. Polsce brakuje jaj. Potrafimy być wulgarni, ale nie umiemy byc wielcy. Polskę hamuje prymitywny katolicyzm, który nic jej nie daje, tylko nieskończoną frustrację... Michnik to wyczuł i dlatego został znienawidzony.