Ma Pan zupełną rację – czymś innym jest Boże Narodzenie, a czymś innym Święta Bożego Narodzenia. Nie bedę dywagował, ile osób prawdziwie obchodzi Boże Narodzenie, bo wglądu w sumienia ludzi nie mam. Ale Święta obchodzi całkiem spora grupa i to bez względu na to czy są wierzący, czy nie. Zasadniczo, obchodzą Święta. I dobrze. Stało się to tradycją i indywidualna sprawą jest to, czy ma to dla kogoś wydźwięk religijny, czy nie. Dla niektórych ten okres jest juz niejako oderwany od swojej religijnej podstawy.
Nie zmienia to faktu, że wiedząc, albo przynajmniej podejrzewając (choćby w oparciu o wypowiedzi danej osoby), że dany człowiek jest osobą wierzącą, składając mu życzenia – odnoszę się z szacunkiem dla jego wiary. Gdzie jest jakakolwiek hipokryzja, w życzeniu osobie przekonanej o istnieniu Boga: łask Bożych?
Stało się tradycją – dobrą tradycją – by na czas Świąt starać się myśleć pozytywnie, łagodzić konflikty, wyzbyć się choć częściowo złości, pogardy i niechęci. Szukać tego, co łączy, a nie co dzieli. Zasypać – choćby częściowo rowy i sprawdzić czy spalone mosty da sie odbudować. Jeśli choć część tych życzeń i starań jest prawdziwa i szczera, to zawsze jest to wartość dodana. Napierdalać się po łbach jest prosto. Szukanie wspólnych płaszczyzn jest znacznie trudniejsze.

Co do KK – niech sobie idzie własną drogą. Świat idzie swoją. Może się okazać, że bedą to drogi ze sobą zbieżne. Jeśli nie, to będzie bardziej problem KK niż świata. Choć po intytucji która legitymuje sie tak długim okresem działania, spodziewać się można przetrwania wszelkich raf zwiazanych ze zmianami cywilizacyjnymi społeczeństw.

Pzdrwawiam.