Zupełnie nie wiem z jakiego powodu, a także w związku z czym, bo być może zupełnie bez związku z czymkolwiek, przypomniał mi się wierszyk.

Nie! Nie ten o krakowiaczku , który Złotousty powtarza przez lata, kiedy tylko okoliczności pasujące jak raz się znajdą. Gdzież tam mnie, Gretchen protekcjonalnej i pouczającej w celu wyżalenia się, do takich poetyckich wyżyn!

Jest to wierszyk z dzieciństwa, zatem powinien pasować do mojej zajadłej potrzeby matkowania Pani (wiem, wiem nie umiem).

Alora:

W pokoiku, na stoliku
stało mleczko i yayeczko

Przyszedł kotek
wypił mleczko
a ogonkiem stłukł yayeczko.

Pozdrawiam Panią życząc miłego dnia, słonecznego jak kolor yayecznicy.