Na Bali nie byłem, w Przemyślu nie mieszkam, właściwie ostatnio nie podróżuję zwiedzająco wcale…

Mogę Wam jednak pokazać miejsce, w którym żyję, od urodzenia właściwie, z małą przerwą trzyletnią...

Nie wiem, czy to coś ciekawego. Jak dla mnie widok powszedni maksymalnie. Codziennie to widzę. Choć czasami się łapię, że pewne rzeczy, w pewnych momentach wyglądają inaczej…

To, co poniżej, to widoki z trzech okien mojego domu. Na wschód, na południe i na zachód. Na północ z okna wyjrzeć nie mam jak :-) Zdjęcia zrobione są wczoraj (31-12-2008), chwilę po zachodzie słońca.

Wschód:

Ten dom po lewej od zawsze stoi, inne całkiem niedawno się pojawiły.
Jakieś 20 km w linii prostej PKiN stoi…

Południe:

Hmm. Tu się właściwie wszystko zmieniło w ostatniej pięciolatce. Tych domów najbliżej jeszcze dwa lata temu w ogóle nie było. Ta antena w domu na pierwszym planie mi internet zapewnia :-)
Za domami tory kolejowe trasy Warszawa-Poznań, a za nimi szkoła, a za nią mała miejscowość, w której Smirnoffa i inne wódeczki produkują...

Zachód:

Ten widok chyba najbardziej lubię. Niewiele się zmienił. Przestrzeń. Równina. Jakieś 7 km dalej całkiem duże miasteczko stoi – Błonie…

W sumie lubię to miejsce – jest cicho i spokojnie. Fajna odskocznia po całych dniach spędzonych w mieście stołecznym. Brakuje mi tylko trochę lasu w bliskości, bo do Kampinosu (na północ) jakieś 12 km jest. No i jakiś pagórków, falistości terenu. Ale być może przez to, że tu tego nie mam doceniam te rzeczy jak już się wśród nich znajdę.

Ogólnie da się całkiem znośnie żyć ;-)

PS – z tym spokojem i ciszą to trochę przesadziłem. Przynajmniej jeśli o Nowy Rok chodzi. Właśnie jacyś domorośli pirotechnicy petardy wokół odpalają. A odpalające petardy, to pies w domu szalejący, a pies w domu szalejący, to obudzone dziecko, a obudzone dziecko, to obudzona żona odsypiająca sylwestrową noc…
Będzie dym… ;-)

2009 JacekKa
Notka opublikowana na zasadach Creative Commons License.