W ’81 miał skończone całe 17 lat i nawet bibuły nie roznosił??? A teraz śmie pyskować przeciw bohaterom, co zamknięci w kazamatach rządowych ośrodków wypoczynkowych poddawani byli torturom łowienia ryb!!!

Niesłychana bezczelność, no po prostu niesłychana!

że nie przystąpił w osiemdziesiątych latach do opozycji, bo mu się wydawała “jakaś dziwna”. Nie wyjaśnił znaczenia tego.

Teraz dopiero, wobec rewelacji Cenckiewicza i Gontarczyka odżył. I z radością powiela sądy o nieprawości zrodzonej przez SB “Solidarności”. Teraz już może, dzięki tej “Solidarności” i Wałęsie krzyczeć do woli. Bohater. Każdy słyszy.

Niestety, co innego widać i czuć.

...czy Kliszko chciał tępić Ziemkiewicza za niesłuszność polityczną, czy za marne pisarstwo? Od kiedy pierwszy raz przeczytałem sajęsfikszyny ziemkiewiczowskie, u progu jego “błyskotliwej” kariery, to stałem się jego wrogiem – nie lubię marności w czytaniu…

RAZ przypomina mi podnawkę – rybkę, która czepia się wielkich ryb, by się pożywić odpadkami ze stołu nosiciela.

W tym wpisie na blogu chodziło o coś innego. O co ta cała afera?

^{dawniej KriSzu}

a ta groźba wypowiedziana przez Kliszkę to co to pies.
Zresztą to Ziemkiewicz o tym wspomina i jest to źródło jego satysfakcji, więc o co chodzi.
Rzeczy nieistotne nie mogą być źródłem satysfakcji.

Przeczytaj zbiór opowiadań “Czerwone dywany, odmierzony krok” – tyle powiem. I olej Ziemkiewicza jako komentatora, felietonistę etc.

pochwalić. Bo w to, że dzialal metodą mrożkowego Lucusia, to nikt mu nie uwierzy. Zresztą to bylby dopiero obciach

“Walc stulecia”. Opowiadania też.

Dlaczego mam wrażenie, że niektórzy łączą poglądy polityczne z literackimi? Łysiaka książki są obiektywnie niezłe…