Rada Polityczna PiS wybrała typowanych przez Jarosława Kaczyńskiego wiceprezesów partii, uzupełniła skład komitetu politycznego i , jako zupełną nowość, ustanowiła urząd zastępcy członka komitetu politycznego z prawem uczestnictwa w jego obradach.

Awansu doznali ludzie absolutnie oddani. Jacek Kurski swój wiernopoddańczy hołd posunął za granice śmieszności, przed posiedzeniem Rady wyrażając pełną miłości i oddania laudację prezesa. Nie pierwszy raz ale nigdy tak uniżoną.

Przed posiedzeniem Rady pojawił się w mediach anons o współpracy Pawła Kowala z WSI. Pociągnął natychmiast szereg komentarzy wyśmiewających potrzask, który PiS sam zbudował i do którego teraz wpadł. To właściwie jedyne poważniejsze zainteresowanie publikatorów zaszłościami w niedawno sprawującej władzę partii.

Ludwik Dorn nie został wybrany. Jarosław Kaczyński nie przyjął jego warunków i nie nawiązał już potem z nim kontaktu. Jak pisze Dorn na swoim blogu, prezes partii stanowczo acz niezbyt elegancko jego zastrzeżenia odrzucił. W PiSie ma być tak samo tyle, że bardziej. Następuje polityczna, intelektualna i kulturalna susłoidyzacja ugrupowania.

Każda struktura musi mieć kształt i kierunek. Szczególnie polityczna. Aby nie być amorficzną, musi być wyrazistym tworem, mającym mechanizm samonaprawy. W okresie budowania potęgi jest on mniej istotny, bo przeciwnicy są w defensywie. W czasie utraty pola, ważny jest bardzo, bo można zabrnąć w sytuację bez wyjścia.

Kaczyński wygrał poprzednie wybory niezbyt wyraźnie, w ostatniej niejako chwili, demonstrując większe od Platformy zdecydowanie. Pokazał, że nie da się niczym w walce ograniczyć. Zarówno dziadek z Wehrmachtu jak pluszaki a nawet komiczny dość podział na Polskę liberalną i solidarną jaki zarysował, dały mu przewagę. Wzmocnił ją jeszcze potem poparciem Leppera i integrystów wprowadzając Lecha Kaczyńskiego na urząd prezydenta. Podobnie jak teraz demonstrujący uniżoność pochlebcy on pokazał niegdyś, że nie cofnie się w drodze do celu przed niczym.

Teraz pokazał ograniczenie. Siedzi w nim samym. Nie może się wyzwolić z więzów, jakie na niego nałożyła natura. Musi rządzić osobiście, otoczony przez ludzi bezkrytycznych . Nie może więc nie powtórzyć ostatniej klęski wyborczej. Gorzej jednak, nie może liczyć na spokój i zwartość szeregów – kostniejący dwór musi intrygować. Może więc liczyć na fałszywe sygnały.

Bo zarówno antagonizmy pomiędzy małym i dużym pałacem objawiające się w poczynaniach ambitnych ale pozbawionych realnej władzy ministrów prezydenta jak i ujawnione poprzez atak na Kowala działania “układu” są symptomatyczne. Malejące zainteresowanie mediów trzeba będzie neutralizować ośmieszającymi wyskokami w stylu obserwowanym już poprzednio – “wy będziecie nikczemni bo my tak podejrzewamy to znaczy, że jesteście nikczemni bo my tak powiedzieliśmy“. Trzeba więc będzie brnąć w prowokowanie kłótni, złą polszczyzną formułowane zarzuty, sofistykę.

Do tego dojdzie szereg przesłuchań w komisjach śledczych i czarne przewidywania pisowskiej przyszłości zaczynają nabierać cech realizmu. Ale jeszcze jakiś czas będzie się można pozachwycać tytułami. A to członka a to jego zastępcy.