Jezus jest jednak, zważ, dzieckiem Bożym. Maria poczęła z Ducha Świętego. Wobec osobistego zaangażowania Boga, współudział małżonków w akcie tworzenia nie był konieczny. A w zasadzie, tutaj współmałżonkiem Dziewicy stał się sam Bóg.
Przykład ten jest perfekcyjny, jeśli chodzi o kwestię życia jako daru. Jakaż sytuacja bardziej niż Zwiastowanie jest obrazem przyjęcia Boskiego daru przez człowieka? Mimo, że dar ten zdaje się bardzo nie w porę. Jakby Pan Bóg nie mógł poczekać tego miesiąca, nim zamieszkają razem z Józefem… Wstydu by nie było, nie?

Baszko, ja nie odmawiam [parom decydującym się na zabieg in vitro] miłości. Ja piszę jedynie, że dziecko ma prawo począć się w wyniku miłosnego aktu rodziców. Przepraszam, ale nie uwierzę nigdy, że przez probówki i z pomocą ludzi w białych kitlach dokonuje się miłosny akt zjednoczenia małżonków. No nie da rady. Tutaj dwoje kochających się (kto mówi że nie?) ludzi postanawia począć dziecko poprzez zabieg technologiczny, nie akt miłosny.To jest ewidentny przykład rozdzielenia prokreacji i seksu. A Biblia mówi, by nie rozdzielać. Ani dla samego seksu, ani dla samej prokreacji.

Baszko, my, katolicy wierzymy, że Kościół jest żywym ciałem Jezusa Chrystusa. Że przez Kościół objawia się Bóg. Więc nie my naginamy Go do swych praw, podobnie jak Mojżesz nie zmusił Go pistoletem do sygnowania 10 przykazań. To JEGO prawa. Jedynie koślawo przez człowieka notowane.

To bardzo brzydka wypowiedź. Wolę nie rozwijać tego wątku, jest mocno off topic. Acz łatwo mozna by z tej wypowiedzi, jak mawia p. Kleina, zrobić wiatrak.

Baszko. Nie sposób odnieść się do wszystkiego co zostało tutaj napisane (przez wszystkich). Oczywiście odniosłem się jedynie do jednej kwestii. I napisałem dlaczego. A każdy może zajrzeć do wypowiedzi Twoich, Julll, Terlikowskiego, do Katechizmu Kościoła Katolickiego i doczytać co kto kiedy napisał. Jeśli jakkolwiek zmanipulowałem twoją wypowiedź, wskaż jak a chętnie się pokajam.

To kłopot, bo zapewne większość ludzi nie zna tego środowiska. Ja również. Ale wierz mi, dramatów ludzkich jest wiele. Znam ludzi co nie mogli mieć dzieci. Znam takich, którym dziecko umarło. Znam takich, którym zginął ojciec. Jedni pogodzili się z Bogiem, drudzy dotąd się z Nim o to gryzą. Każdy ma swój krzyż.

Kościół, to jednak ludzie. A ludzie zawodzą. Tak już mają. I mimo to Bóg ich nie zawodzi. Ja trzymam się Kościoła, bo to w nim otrzymałem Dobrą Nowinę. A w nauczaniu Kościoła nie znalazłem jak dotąd błędów logicznych, ani mnie nie zawiodło. Choć wygodne nie jest, oj nie. Szczególnie w “tych sprawach”. I też miewam swoje bunty i szemrania.
Mam podstawy, by mówić: Wierzę w Boga (...), wierzę w Kościół...

Ufaj Bogu. Nie zawiedzie Cię, to pewne.
Nawet, gdyby Ci kiedyś zdarzyło się w to zwątpić.

Baszko, staram się. Ale nie każde zrozumienie musi oznaczać przyznanie racji.

Dobrej nocy
odys: W drodze