Nie mnie pytasz, ale może nie zaszkodzi że coś dorzucę od siebie?

Nie myl psychologów z psychoterapeutami… :))

Ale nie o tym chciałabym.

Pewnie więcej napiszę w tekście obiecanym Arturowi o (nie)istnieniu uzależnienia w obiektywnej rzeczywistości.

Na razie to mogę powiedzieć tak. Istnienie wielu jakoś tam nazwanych przez badaczy ludzkiej psychiki zjawisk nie uzasadnia potrzeby istnienia psychoterapeutów.

Ich istnienie uzasadnia jedna i wyłącznie jedna “rzecz”: ludzie, którzy nas potrzebują. W swoim subiektywnym widzeniu świata i swoich problemów.

Jeden z najsłynniejszych psychoterapeutów świata Carl Rogers mówił, że te wszystkie bajdy o ograniczeniach w możliwości wykonywania zawodu do czegoś tam to są brednie. Pozwólmy ludziom weryfikować nasze umiejętności.

Inaczej mówiąc rynek wszystko zweryfikuje.

Teoria jest pacjentowi czy klientowi (określeń tych używa się w zależności od filozofii pracy) do niczego niepotrzebna. To sobie może w książkach poczytać.

On/ona potrzebuje pomocy a nie teorii psychologicznych.

Ja mam za dużo do powiedzenia więc może to czas żeby się przymknąć...