że wcale nie trzeba mnie spijać, bo szczery jestem boleśnie i na trzeźwo.
Jak dziecko.

Bez wódki opowiem wszystko jak na spowiedzi świętej:

wiadomo, było u nas cymbalistów wielu…
np. był taki jeden co to twierdził, że autorem Rojtszwańca był Izaak Babel,
czy też inny, który przekonany był, że dowodem na historyczną głupotę Polaków było niewykorzystanie możliwości ekspansji terytorialnej jakie zarysowały się podczas polsko – bolszewickich rokowań pokojowych…

No ale to byli starsi panowie, czasami dawniej też starzy, więc przez szacunek dla ich siwych głów odpuszczałem sobie polemiki i sprostowania.
Czasami mogło się im coś popiórkować.
Prawda?

Ale nikt nie wyrastał tu ponad wirtuozerię Mad Dog.

Jego czytało się z prawdziwie niekłamaną przyjemnością.
Zwłaszcza, że jego twórczości towarzyszyło megalomańskie, niczym nie zmącone przekonanie o własnej nieomylności i wielkości.
I prawdziwa pogarda dla blogerów o opiniach odmiennych.
Był On klasycznym, wręcz modelowym mieszkańcem blogosfery.

Chyba tylko desperacja zmusiła Go do publikowania w Salonie24, któremu nigdy nie szczędził ciepłych i serdecznych słów.

Mad był moją prawdziwą TXT frajdą.
Był magnesem przyciągających tu wielu wyjatkowych cymbalistów.
Widziałeś chyba jakie pustki zapanowały gdy nas opuścił?

Dlatego nie mylisz się, brakuje mi Go tu bardzo.

Zatem z tego miejsca apeluję i proszę o przyłączenie się do mojego apelu wszystkich blogerów dobrej woli:

Madzie wróćże do nas! Dość tej Twojej tułaczki! Czekamy!

Pozdrawki dobranocne