TUW i Kasy Zapomogowo-Pożyczkowe zostały zmarginalizowane i wręcz obśmiane i w znacznej części zamieniły się w zwykłe spółki kapitałowe.

przez kogo?

jakbym napisał że przez GW m.in i Politykę to bym wyszedł na pisofila?

:)

_{prezes,traktor,redaktor}

Nie przypominam sobie, aby Polityka pisała o jakimś TUW czy PKZK ;)
Natomiast jeśli miałeś na myśli SKOK-i to tu pasuje druga linijka wypowiedzi Igły.
...w znacznej części zamieniły się w zwykłe spółki kapitałowe.
Może właśnie dlatego SKOK-i, przynajmniej te w mojej okolicy, są zupełnie niekonkurencyjne w stosunku do zwykłych banków.
(Wiem, bo niecały rok temu sprawdzałem dość dogłębnie)

Zresztą, nie miałem na myśli naszego podwórka, tylko USA.
Nasze banki na tle hamerykańskich wyglądają jak okaz zdrowia.

Pozdrawiam

PS. Pisofila??? Eee taaam.

Nieuprawnione porównywanie? Jak najbardziej uprawnione. Kryzys, będący pierwszą fazą Wielkiej Depresji miał również podłoże finansowe. Wtedy też pękła bańka spekulacyjna. Pan myśli, że nie znano wtedy lewaru i instrumentów sekurytyzacyjnych? (ROTFL)
A ogromne zadłużenie Amerykanów nie wynika z życia ponad stan. Znowu Pan się myli.

W zasadzie, nie napisał Pan nic ponad to, co można wyczytać w NYT czy innym WSJ.
I co?
I pozdrawiam.

no rzecz jasne o pierwotnych załozeniach myślałem

z ta konkurencyjnością...różnie jest. tyle moge powiedzieć- przynajmniej z tego co w ramach
obowiązków zawodowych wiem:)

no ale w lokatach to biją na głowę

pozdrawiam
_{prezes,traktor,redaktor}

“A dzisiejszym świecie bez stałych zarobków, etatów, z prowizjami, co kilkumiesięczną zmianę pracy jaka kasa może się zorganizować, kooperatywa zawiązać?”

Bardzo dobre pytanie. Jednak z drugiej strony, elastyczność rynku pracy nie jest niczym złym. Są zawody, które nadal dają stałe zatrudnienie na wiele lat (dekad), choć jest ich mniej niż jeszcze 20-30 lat temu. Właściwie to nowych zawodów jest więcej, a one wymagają elastyczności i od pracowników i od pracodawców.

Uprzejmie proszę, żeby Pan zajrzał do najbardziej dostępnych źródeł i przynajmniej porównał daty, zanim napisze Pan, że “Wielka Depresja była tak silna nie z powodu pęknięcia jakiejś tam bańki na giełdzie czy tzw. “runu” na banki, ale z powodu drastycznego ograniczenia wymiany handlowej.” Znaczy się protekcjonizmu.

Nic tak dobrze nie robi na rozum, jak przypatrzenie się kolejności wydarzeń i porządne ustalenie przyczyn i skutków.

Poza tym, nie mnie odczadzać pański umysł z wypaczonej teorii wolnego handlu, którą nie tylko Pan uznaje za jedynie słuszną. Obecnie obowiązująca wykładnia wolnego rynku i wolnego handlu ma tyle wspólnego z wolnymi rynkiem i handlem wg Smitha i Ricardo, co kozi zadek z instrumentem dętym.
Co jest potrzebne do odkrycia tej manipulacji? Co najmniej doktorat z ekonomii? Kryształowa kula? Bynajmniej. Wystarczy zdrowy rozsądek, proszę Pana.

Mogę przeprosić za złośliwość. Nie wycofuję się jednak z przedstawionych opinii.

Za to, jak najbardziej, pozdrawiam.

największym handlarzem jest i tak President USA

no. jak on tak i oni

_{prezes,traktor,redaktor}

No tak.
Ja na to patrzę z punktu widzenia klienta-obywatela.
Jeśli chodzi o diagnozę sytuacji to rzeczywiście jest zbieżna.
To tylko przesunięcie akcentów kto bardziej zawinił.
Szukanie winnych jest interesujące o tyle, o ile pozwala na wyciągnięcie wniosków i uniknięcie błędów w przyszłości.
Pisze pan:

I tu zgoda, z tym że państwo (USA) moim zdaniem najnormalniej w świecie nie dało sobie rady z zadaniem. I sądząc po ostatnich działaniach dalej nie daje sobie rady. Petryfikuje system zamiast go poprawiać. Instytucje, które nawaliły są jeszcze zbyt silne i nie mają ochoty żeby cokolwiek zmieniać. A już na pewno nie siebie.
Obawiam się, że to już tak będzie, bo to zadanie po prostu przerasta siły państwa (rządu) nawet tak potężnego jak USA.
Część tych instytucji upadnie, część się zmieni, powstaną też nowe, działające na innych zasadach:
W efekcie klienci-obywatele, ale też menadżerowie będą zmuszeni do rzeczywistego partycypowania w ryzyku i wspólnego podejmowania rzeczywistych decyzji.
I dopiero wówczas sytuacja się uładzi.
Ale to już będzie zupełnie inny ład.

Tylko żeby nam dziurek w tym pasie wystarczyło zanim to nastąpi!

Pozdrawiam

Nie muszę patrzeć, bo już to za mnie, Panią i pozostałych czytelników zrobiono, udowadniając ponad wszelką wątpliwość, że ostatecznym ciosem, który spowodował załamanie gospodarki i prawdziwą Wielką Depresję była ustawa Smoota-Hawleya i jej konsekwencje (retorsje innych państw). Proszę więc niepotrzebnie nie unosić i nie bronić tezy, że kapitalizm jest be itp. Na tym blogu to nie przejdzie, bo tutaj właśnie ZDROWY ROZSĄDEK tryumfuje.

Nie wiem też skąd u Pani przekonanie, że nie mam zastrzeżeń do obecnego stanu “wolnego rynku” i “wolnego handlu”. Jest on wolny w takim zakresie, w jakim państwa na to pozwalają, czyli w zakresie wypaczonym. Przykład z mojej działki: na jedną krowę przypada rocznie więcej dotacji z UE niż na stypendium z programu wspierającego studiowanie poza granicami macierzystego kraju. W zamian za wspieranie rolnictwa połową budżetu UE dostajemy WYSOKIE CENY w sklepach, a w Polsce, w bonusie, dopłacamy do KRUS jeszcze ok. 15-16 miliardów złotych. Wolny handel i wolny rynek załatwiłby to raz dwa – kupowalibyśmy w sklepie produkty tanie, a i nie byłoby potrzeby wydawać dziesiątek miliardów euro na rolnictwo.

Smith, Ricardo, Mises, Hayek i Friedman mieli i mają rację. Kto przeczy oczywistej prawdzie nie może być traktowany poważnie.

Serdecznie pozdrawiam,
PW

Linki zawsze mile widziane, proszę się nie krępować :)

A czemu miałbym nie wiedzieć? Akurat WSJ zmienił bodaj rok temu właściciela, ale nadal pozostaje gazetą zdroworozsądkową w kwestiach ekonomicznych. Zresztą, podobnie o gospodarce pisze też np. The Economist.

Szkoda.
Miałem nadzieję trochę się powadzić ;)
I przy okazji doedukować.

No to może jeszcze zaczepnie dodam, że IMHO żaden rząd i żadne państwo nie poradzi sobie z tym kryzysem ani razem ani osobno.
To się musi zawalić i odbudować na nowo.
Natomiast zarówno rządy, jak i obywatele mogą w tym procesie pomagać jak i przeszkadzać.
A zatem pytam:
Co my, jako obywatele-konsumenci-klienci banków możemy ze swojej strony zrobić, aby ta paranoja skończyła się jak najszybciej i po jak najmniejszych kosztach z naszej strony?
To wcale nie jest retoryczne pytanie.

Pozdrawiam

Pan pozwoli, odpadłam z rozmowy z Panem Piotrem ale nie z Panem.

Hiperinflacja będzie skutkiem debilnych decyzji pt. “Rządy ratują bezdomnych bankierów!” (kopyrajty JJ), jak tylko ruszą w górę ceny paliw i żywności. A ruszą.

Te pierwsze utrzymywane są w tej chwili na sztucznie zaniżonym poziomie, bo niektórym wydaje się, że w ten sposób wyłożą na kolana Rosję, Iran i Wenezuelę. (Nie, nie opowiadam dyrdymałów. Powtarzam tylko to, co niechcący objawił w Davos niejaki Soros, podczas jednego wywiadu.)
Ceny żywności ruszą w górę i to ostro w ciągu najbliższych miesięcy. Nikt się pewnie nie przejmuje albo raczej nie ma pojęcia, że w wielu rejonach świata, uchodzących za “zagłębia rolnicze” panuje katastrofalna susza.

To co Pan napisał lekarstwem nie jest. To dodatkowa dawka trucizny i kolejne miliony państwowych niewolników.

Lekarstwo? Proste i skuteczne. Zalecane przez wielu ekonomistów.
Niech się cały ten chory system finansowy wyłoży na łopatki. Należy pozbyć się wszystkich fedów, ebecetów i każdych innych banków zwanych dla niepoznaki “centralnymi”. Związać pieniądz ze srebrem, złotem, albo jednym i drugim. I zacząć od początku. Po “bożemu”.

Amen.

Hm… Sprawa jest nieco bardziej skomplikowana, że tak powiem.
Od początku. Batalia hien finansowych o utworzenie “fedu” trwała latami. W końcu, w kilka lat po kryzysie z 1907 udało się a potem poleciało już z górki. Banki centralne zaczęły mnożyć się jak króliki a prawie żaden z nich nie jest bankiem państwowym.
Każdy, który chciał ten kartel doprowadzić do stanu użyteczności publicznej zapadał na “różne choroby” i zwykle kończył “6 stóp pod ziemią”. To raz.

Terapia Balcerowicza nie uzdrowiła polskiej gospodarki. Zmienili się tylko właściciele “środków produkcji”. Ta terapia nie mogła uzdrowić polskiej gospodarki bo była tylko wykonaniem poleceń panów z IMF, a oni nie naprawiają. Oni eksploatują. To dwa.

Jak słyszę i czytam ludzi, którzy nie odróżniają (chwała mediom! – dobrze wyszkolili maluczkich) barier celnych (protekcjonizm) od ochrony rynku pracy; jak słyszę i czytam ludzi, którzy z teorii cen komparatywnych Ricardo zapamiętali tylko słowo “ceny”, to żadna rewolucja nie pomoże. Za lat kilkanaście/kilkadziesiąt dopadnie nas taka sama recesja/depresja.

Jak bardzo słusznie Pan zauważył, na szczęście jesteśmy peryferiami dla “inżynierów finansowych”. Na szczęście nie udało się jeszcze zrobić u nas “usługowego” El Dorado rozpieprzając cały przemysł i rolnictwo, bo inaczej skończylibyśmy jak nasi bałtyccy sąsiedzi. Jednakże nie daje nam to 100% odporności na ataki tych jadowitych bakterii. Jest trudno, będzie gorzej.

Ale właśnie dlatego, że miliony z nas pamiętają jeszcze kartki, puste półki, kilometrowe kolejki, “reformy” Balcerowicza – nam będzie łatwiej.
Jeśli ktoś się zdecyduje w końcu na podjęcie próby uzdrowienia gospodarki a nie tylko kretyńskiej, “keynesowskiej stymulacji wzrostu”.

Panie Radecki, ja się nie obrażam. Mnie po prostu czasem ręce opadają.

Pozdrawiam serdecznie. Bardzo.

Naprawdę ma Pani zły dzień, bo nie mogłem się aż tak mylić z oceną Pani jako komentatora-publicysty na TXT.

Proszę tak szybko nie odpadać i powtarzać zasłyszanych bzdur. To nie pęknięcie bańki na amerykańskiej giełdzie rozłożyło gospodarkę globalną i doprowadziło do Wielkiej Depresji. Bernanke dobrze wie, jakie grzechy popełnił wówczas Fed – pisał o tym bodaj nie jedno opracowanie. Pisał też o tym Friedman w “Wolnym wyborze”: mówiąc najogólniej, kiedy było trzeba, Fed zakręcał kurek z pieniędzmi, a kiedy nie było trzeba, odkręcał. Jednak to nie Fed, nie bańka spekulacyjna i nie jakakolwiek inna przyczyna, a właśnie drastyczne ograniczenie wymiany handlowej doprowadziło do czegoś znanego dziś jako Wielka Depresja. Wszyscy lokują ją w latach 1929-33, ale to poważne nadużycie. Skutki kryzysu odczuwano jeszcze przez wiele kolejnych lat, a pierwsza kadencja FDR nie przyniosła istotnej poprawy. Dopiero podczas drugiej nastąpiło powolne odwrócenie trendu.

Powtórzę więc: proszę nie odpadać i dyskutować.

Aha, odnośnie cen paliw i żywności:
1. Paliwa nie są sztucznie tanie i to nie wina jakiegoś “ciemnego luda” czy “układu”, że są tak tanie. To wolny rynek. Jak były drogie w lipcu ub.r., tak teraz są tanie – to jednak nie jest sztuczność, co najwyżej pewna manipulacja, ale odzwierciedlająca spadkowy trend w globalnej gospodarce. Zapewniam, że ani Soros ani nikt inny nie pilnuje tego, aby baryłka ropy pozostała na poziomie poniżej 50 dolarów i nie ma tutaj żadnego “kierownictwa”, które chce “rozłożyć” Iran, Rosję i Wenezuelę. To jakieś bajki dla zwolenników taniej wersji teorii spiskowej.
2. Żywność – jej ceny były sztucznie wysokie, ale – znowu – to nie spekulanci czy inni “źli ludzie” za to odpowiadali, ale m.in. subsydiowanie biopaliw produkowanych z żywności, głównie kukurydzy.

Na większość spraw można znaleźć rozsądne wyjaśnienie. Warto szukać, a nie ulegać dziwnym teoriom.

Po tej mało przyjemnej wymianie zdań aż dziw bierze, że nasze poglądy są najpewniej bardzo bliskie. Mogę podpisać się pod ostatnim akapitem Pani komentarza do wypowiedzi Igły:

“Niech się cały ten chory system finansowy wyłoży na łopatki. Należy pozbyć się wszystkich fedów, ebecetów i każdych innych banków zwanych dla niepoznaki “centralnymi”. Związać pieniądz ze srebrem, złotem, albo jednym i drugim. I zacząć od początku. Po “bożemu”.”

Powiązanie pieniądza ze złotem to klucz. Wsparciem dla powrotu “bożego” systemu byłby konstytucyjny zakaz deficytu budżetowego. Ileż problemów udałoby się rozwiązać, gdyby rządy nie mogły nieustannie żyć na pożyczkach. To naprawdę szokujące, że Polska musi pożyczyć w bieżącym roku 155 miliardów złotych!

pozdrawiam serdecznie,
PW

Masowe kupowanie amerykańskich obligacji to rezultat hegemonicznej pozycji USA oraz gospodarki amerykańskiej. Panikujący inwestorzy liczą, że- kto jak kto – Ameryka da radę. Może to być bardzo złudna nadzieja, a pytanie “znowu cielęta idą na rzeź?” dość trafnie podsumowuje to, z czym mamy do czynienia. Zdaje się, że amerykańskie obligacje to kolejna bańka spekulacyjna.

Jakie będą konsekwencje jej pęknięcia?
Tak tylko pytam…

Pozdrawiam

Gra spekulacyjna to jedno, a panika inwestorów to drugie. Dla nich Europa Środkowa to przysłowiowa “jedna wajcha” czy “jeden worek”. Jeśli Węgry popadają w tarapaty, a kilka państw regionu błaga MFW o pomoc, starają się wyjść z rynku minimalizując straty. Nas to ma prawo boleć, ale taka jest rzeczywistość. Stąd cenne jest to powtarzanie w nieskończoność przez prezesa NBP i rząd, że Polska jest w relatywnie najlepszej kondycji w regionie, a gospodarka ma silne podstawy – bo tak jest, i w to muszą uwierzyć inwestorzy.

Jeśli złotówka jest mocniejsza, wkrótce się odbije. Jednak ile czasu potrwa to “wkrótce”, tego nie wie nikt.

pozdrawiam,
PW

Normalnie żałość starego człowieka ogarnia jak widzi młodego człowieka, do którego nie docierają “oczywiste oczywistości”.

Wywołanie paniki na rynku jest jedną z podstawowych i najstarszych metod prowadzenia efektywnej (dla spekulantów) gry spekulacyjnej. [uzupełnienie] Kiedy więc Pan pisze: “Gra spekulacyjna to jedno, a panika inwestorów to drugie”, mogę odpowiedzieć łagodnie, jak uczyniłam to w pierwszym zdaniu tego komentarza. [koniec uzupełnienia]

Spróbuję podać Panu wędkę. (Powody, dla których nie podam ryby są oczywiste.)
Proszę uprzejmie, żeby Pan w jakiejś wolnej chwili poszukał informacji o tym, co (i dlaczego?!!!) wydarzyło się na giełdzie londyńskiej w dniu 16 czerwca 1815 roku.