Proszę Pani, ja przeklinam tylko u siebie na blogu. I jeszcze u Nicponia, ale u niego jest generalnie sam bluzg, tak że nikt nie odróżnia. Tak tu mówią. Kiedyś, ale raz, u JJ jeszcze przekląłem… Jak tak teraz do tego wracam, to dwukrotnie jeszcze u Igły (raz w prywatnej korespondencji).

Przy czym, proszę zauważyć, tekst nie jest o wycinaniu. Wycięcie dało asumpt. Jestem wrażliwy na punkcie ograniczeń wolności słowa, zwłaszcza swojego, więc musiałem to zapisać. Z kronikarskiego obowiązku, prawda…

Tekst jest o “rękodajnictwie”. Ma Pani komentarz w tej sprawie?

Nie umiecie czytać czy jak!
Autor napisał nie dawać na SG to nie dawać.
Bo Wam zmienię hasła i dopiero będą jaja :-)

To mówiła Maszyna

Pan nie mówi takich rzeczy przy ludziach, bo Maszynie wszystkie czerwone diody się zapalają!

;-)

Nic na to nie poradzę. To jest silniejsze ode mnie. Nie będę już z tym walczył. Referentowa zrozumie. Ale maszyna niech na siebie uważa i ma diody dookoła obudowy. Z kobietami różnie bywa.

;)

Chce mi Pani obrobić mieszkanie :)

Mam jedną książkę. Ale za to nowa. Nieużywana. W stanie idealnym.

;) Lece sprzątać. Laptop jest mi właśnie wyrywany siłą przemocą bezpardonowo siłą siłą siłą siłą...

Ten mój poprzedni komentarz bezrefleksyjny. Sorry
Niech Pan tnie!

Z lodówką się będziecie taszczyć?

Przeca babeczki nie pójdą na rympał! Coś ty Igła?

dziękuję za namiary, dostarczyły mi one, jako słynnemu blogowemu śledczemu:), dużo uciechy.

Szczególnie to uprzejme podziękowanie za łaskawe zauważenie. Z dyskretnym przemilczeniem, że łaskawe zauważenie nastąpiło po uprzednim, uniżonym anonsowaniu się:)

Rozbudził Pan moją ciekawości, więc poszedłem dalej. I doszedłem do miejsca, w którym nasz niepokorny i bojowy kolega, przedstawiający się jako dziennikarz i
scenarzysta:), zachwala swoją nową, postTXT produkcję.
Przez ten zachwyt przebija jednak lekka nutka żalu:

“...jest tu już blisko dwudziestu autorów i współgospodarzy z różnych regionów kraju.
Dziś czołowy dziennikarz Gazety Wyborczej wspomniał o nas w swojej blogowej notce!
Jakoś nie widzę, by ten fajny ciekawy i obywatelski ruch blogowy zyskał uznanie wśród naszych hehedziennikarzy…”

W innym miejscu, Big Boss osiągając lanserski orgazm szepcze namiętnie:
“...a Robert Leszczyński… redaktor naczelny pisma „Laif”... określił moje recenzje
krótko… „Są super!”...”

Tak to nasze niezależne, wolne i bojowe media obywatelskie łaszą się i przymilają do tego sprostytuowanego mainstreamu.:)

W pewnym momencie, mainstream schodzi jednak ze swego piedestału i sarkastyczną uwagą daje po łapach naszej alternatywnej, obywatelskiej, postTXT tromtadracji.
Na co ta, podkuliwszy ogon, kornie się usprawiedliwia… zachwycona przy tym poświęconej jej chwili.

A u siebie mainstream, jak surowy preceptor, karci blogerską tłuszczę; to Sergiusza za tabu, to yaycę za nomen omen, choć sam w swej doskonałości, nie zauważa, że posługuje się, skądinąd nieprawidłową frazą ; przysłowiowy Jarecki.

Duża uciecha, jak w dowcipie: – Panie profesorze jak nazywa się osoba, posługującą się słowami, których znaczenia nie rozumie? – Czy to ma być alibi do mnie???

No chyba, że Jarecki jest już bohaterem gazetowych maksym – mądrością ludu agorowego.
Wówczas, przepraszam!

Tego nie chwytają adoratorzy.
Jak to wielbiciele.
Nasi rebelianci… aspirujący:); bez znaczenia, czy łagodni czciciele czy wściekli ultrasi.:)

Nie ma się więc co dziwić, że z takim otoczeniem sieciowym jest Pan mało kompatybilny.
System, w trosce o własną stabilność Pana odrzuca.:)

Uchachany, pozdrawiam serdecznie

no to wypadałoby przeprosić.:)
Ale jeszcze się wstrzymam, bo strasznie jestem ciekaw jakie to sentencje o Jacku Jareckim krążą po korytarzach pionowych i poziomych, wśród ludu wybranego z Czerskiej.

Czekam więc na pozew, bo Wojtek, by wygrać, zmuszony będzie zasilić materiał dowodowy agorowymi złotymi myślami.

Ja, w każdym razie, już wnioskuję o powołanie na świadka, prof. Bralczyka, który(o ile dobrze pamiętam) na łamach właśnie Gazety, wyjaśniał na czym polega nieporadność językowa, opierając się m.in. na przykładzie manierycznego przypisywania czemuś przysłowiowości. Choć z żadnym przysłowiem, się to coś, się nie wiąże.

Pozdrawki

wiem, że Pan to może takich przysłów przytoczyć dziesiątki, ale dajmy szansę Wojtkowi.:)

pzdr

chłopczyk dostał baty, popłakał się, napisał donosik i powstała grupa wsparcia.
Jak zwykle

Odczepcie się od Pani Agawy :) My z Panią Agawą mamy sztamę; wybaczam prawie wszystko :)

O! Wszystko się zgadza! Iście bolszewickie podejście do cudzej własności. Wzorowe rękodajnictwo i złodziejstwo w postaci czystej.

http://jotesz.blogspot.com/2009/04/akt-wiary.html

Nie przypominam sobie, żeby udzielał komukolwiek zgody na publikowanie swoich tekstów. Tekstów w całości, co istotne. Ukraść i z dumą czekać nagrody. Motto chamopola (nomen omen). Pan Wojtek zauważy i pochwali. Albo nie. Nie wiem.

Ale czy ja się skarżę, prawda. Nie skarżę. Odnotowuję. Z kronikarskiego obowiązku, żeby świat nie zapomniał :)))))

Na zdrowie mój panie złodzieju Joteszu. Niech ci się pasie :)))

nie lubię Wojtka.
Nie cierpię podziękowań panu Wojtkowi:)
Was tyż nie lubię, o.
Nikogo nie lubię.
Jestem na “nie”, acz nie wiem, jak zwykle o co chodzi, ale bawi mnie to wszystko właściwie:)

Pozdrówka.

ja się muszę za to rozpakować, nie wiadomo co gorsze.

Ale lubię “Desperate housewives” pluz zimne piwo do tego:), ale jeszcze nie jest zimne.
Piwo, nie “DH”.

Spadam więc.