jestesmy na wojnie o wlaczenie kultury, historii, tradycji oraz religii do swiadomosci obywateli oraz norm regulujacych zycie spoleczenstwa. hmmm… skoro walczymy dopiero o wlaczenie, znaczy sie teraz kultura historia i tradycja (o religii nie pisze, bo to sprawa osobista i indywidualna) w swiadomosci obywateli i w normach odzwierciedlenia nie mia. znaczy sie – stadem bezideowych baranow bez kultury i tradycji jestesmy. to niedobrze.
no i nie dowiedzialem sie jednak, z kim to ta wojne toczymy, kto nam tych waznych czynnikow (dla mnie fundamentalnych) wzbrania wpisac w nasze zycie. toc to niezwykle mocarna grupa byc musi, wladze sprawujaca niemala.

panie jospin, dobrze pan wie, ze “nie kradnij” tez wiele ma znaczen dla ludzi.
czy ukrywanie dochodow i wszystkie lewizny (platnosci pod stolem, omijanie VAT), co jest jednak okradaniem panstwa, przez ludzi, ktorzy uwazaja ze lewackie panstwo nas okrada, wiec musimy sie przed tym bronic, jest dla czlowieka wierzacego grzechem?

a co znaczy “na dnie”? bo ja nie wiem, o co Pan pyta, wskazujac odpowiedz przy okazji.

panie szpila, moja matula jest nauczycielem, oczywiscie emerytowanym, acz wciaz kontakt ze srodowiskiem utrzymujacym. potwierdza to, co Pan piszesz, tylko wskazuje na gleboki zmiany srodowiskowe, ktore upadek wymuszaja.
przede wszystkim: w starych czasach, jak nieuk byles, to spadal na Ciebie ostracyzm srodowiska, jako jelopa. teraz juz w podstawowce liczy sie czy twoja komora ma mozliwosc sterowania wachadlowcem i przyrzadzania spagetti. autorytet nauczyciela jest zaden, bo kto to jest nauczyciel, skoro stary kolege przywozi nowym cayenem, a nauczyciel przyjechal autobusem. w dodatku, jak ostatnio zwrocil uwage koledze, to potem ojciec kolegi zwrocil uwage dyrektorowi szkoly i gosciowi w gminie, i dyrektor nauczyciela ustawil do pionu.
potem takie lebiegi ida na prywatne uczelnie, gdzie placac czesne studia ma sie w kieszeni w postaci dyplomu, bo przeciez nie w glowie w postaci wiedzy.
no i dla tych uczniow trzeba nowych podrecznikow, takich z obrazkami. i nauczycieli, co raczej opowiedza jak to krol dziewki obracal w alkowie, niz dlaczego hugenotow wyrznieto.

ja tam z sojuszu inteligencko – robotniczego, bo ojciec to szofer byl i wszystko na rozum gosca zza kierownicy swiat ogladajacego bral.
ja lubie endriu kleine czytac, bo on wlasnie dyskutuje, a nie erystyke (tfu, co za slowo) uprawia na pohybel drugiej stronie. dlatego tez i starego czytac lubie.

co do historii, to przynac sie musze, ze sam chadzam skrotami i bardzo lubie daviesa, czytajac wszystko co gosc opublikowal, choc srodowisko historykow jakos go nie powaza. ale podaje on historie w sposob przystepny, zjadliwy, przyjazny. jak o czyms chce zdobyc wiecej informacji – net jest nieskonczony.

tu wraca sprawa kleiny – to, jak pisze, sprawia ze zacheca do siegniecia po tego calego feuda, chocby po to, by z nim mozna bylo chocby wstepna dyskusje nawiazac, bo widac, ze zapal populazyratorski wiedzy ma i cierpliwosc – a nic tak do wiedzy nie zacheca, jak cierpliwy i przyjaznie do pytajacego lajkonika nastawiony nauczyciel.

liberalizm gospodarczy i obyczajowy sa zjawiskami od siebie odrebnymi. jedynie okreslane sa tym samym slowem. konserwatyzm obyczajowy najczesciej idzie zreszta w parze z liberalizmem gospodarczym (czego nie dalo sie powiedziec jednak chocby o pis), nie bedac w zadnej sprzecznosci.

najlepiej to widac na zasadzie antytez – antyteza dla liberalizmu obyczajowego jest konserwatyzm, ktory z antyteza liberalizmu gospodarczego, a wiec gospodarka planowana (odcienie socjalizmu) absolutnie nie ma nic wspolnego.

konserwatyzm i liberalizm obyczajowy sa skrajnymi odcieniami wolnosci w zakresie zasad etycznych. liberalizm gospodarczy i gospodarka planowa, sa juz jedynie skrajnościami w zakresie samej wolności (w tym rozumieniu – gospodarczej).

Powiem tylko tyle, że przyczyn upadku systemu szkolnictwa jest kilka. Bezspornie jest ono spowodowane liberalnym podejściem do bezstresowego wychowania. Swoje konsekwencje ma też presja na wytwarzanie dużej ilości wykształconych ludzi.

Innym problemem jest autorytet nauczyciela. Jego upadek w największym stopniu jest spowodowany przyjmowaniem do pracy ludzi kompletnie do tego się nienadających. Swoje robi tu tzw układ, jednak często się okazuje się, że perspektywa dużej liczby wolnego połączonej z krótkim czasem pracy i niskimi zarobkami przyciąga szeroki front miernot z zerowymi ambicjami połączony z takim samym poziomem wiedzy i talentu. Oczywiście zdarzają się nieliczne perełki, jednak to są tylko pojedyncze wypadki przy pracy.

Pozdrawiam,

Sytuacja nie jest jednoznaczna. To jest wielki problem, który się skupia wokół pochodzenia prawa. Kto i dlaczego ma zadecydować, że dane zachowanie jest szkodliwe dla społeczeństwa?

Mój post jest raczej o tym, że nie powinno się z góry odrzucać argumentów z prawa kościelnego (które przecież wyłoniło się wraz z rozwojem ludzkości). Wyjęcie jednostki z norm moralnych narzuconych przez społeczeństwo w którym żyje niewątpliwie przyczyni się do powiększenia wolności indywidualnej. Jednak prowadzi do zaburzeń w naturalnym środowisku człowieka, jakim jest zbiorowość z swoimi regułami.

Pozdrawiam,

Trudno mi się z Tobą nie zgodzić. Sam uważam, że właśnie konserwatyzm jest starszą siostrą wolnego rynku. Kluczową sprawą tutaj wydaje się kwestia własności. Im więcej człowiek może zrobić z swoją własnością tym większą osobistą wolność posiada. Liberalizm moim zdaniem skupia się na błędnej zasadzie wyrównywania szans. Pomijam już tu chordy różnych wyrzutków społeczeństwa.

Już wśród wymienionych na blogu Sadurskiego głównych zasad liberalizmu wyznawanych przez niego samego znalazł się równy dostęp do edukacji.
Pomysł na pierwszy rzut oka słuszny niesie ze sobą masę praktycznych problemów. – Co zrobić z ‘nieodpowiedzialnymi’ rodzicami, którzy zapragnęliby zamieszkać w ostojach dzikiej puszczy? – Ile i czemu tak dużo należy odbierać rodzicom w wielkich aglomeracjach by ich dzieci nie miały zbyt wielkich szans w porównaniem z tymi z aglomeracji mniejszych?

To są tylko dwie kwestie, które rzucają się na myśl na samym początku.

Pozdrawiam,