Delilah,

nie zauważasz, że nasze osądy sumienia zależne są od “wgrania nam w nas” poprzez wychowanie, kulturę system wartości rodziców pewnego kodu… w jakim obraca się to sumienie?

Są podstawowe rzeczy takie jak: nie zabijaj, nie kradnij, itd. Wspólne kulturowo ale w szczegółach już nie. Gdyż nie kradnij można rozumieć szeroko i wąsko:

przykład:
Można kraść to co jest państwowe – za komuny
NIe można kraść prywatnego

Można kraść swojemu wrogowi
nie można kraść przyjacielowi, koledze

Więc jak widzisz wszystko rozbija się o szczegóły w których Diabeł Tkwi.

Na pewno tak ale nie tylko – to wg mnie jedynie wycinek – i to mały wycinek. Gdyż wychowanie, system wartości jest nam w znacznej mierze wdrukowany poprzez uwarunkowania środowiskowe i kulturowe: przykład, wiedza, skłonności, zdolność do pracy nad sobą, itd.

Po to tworzy się normy aby nie oddać wszystko na karb sumienia… . Gdyż sumienie samo w sobie nie jest urządzeniem mającą tę samą zawsze treść ale podlega modyfikacji wskutek poznania, dobrej woli i zdolności i chęci podążania człowieka za Dobrem, pięknem i Prawdą. Ich poznanie i umiłowanie rozwija i czyni sumienie piękniejszym i posiadającym więcej treści.. .
, to samo w sobie “jest do kitu”. O tym wiedzą najlepiej nauczyciele w dzisiejszych gimnazjach i nie tylko… .
Sumienie w pewnym sensie trzeba obudzić... . A w pewnym sensie wyposażyć. I tutaj konieczny jest punkt oparcia -> gdzie szukać oparcia dla sumienia.. – jak każde jest subiektywne.. .

Pozdrawiam. :-))

************************
“Kto pyta nie błądzi…”