Ludzie czasami zajmują się takimi pierdołami, że aż zęby bolą. Z politowania. Co prawda każdego boli co innego, gdy widzi, z jakich bzdetów osoby publiczne robią “halo”, ale w moim przypadku są to zęby, choć za chwilę będzie pewnie brzuszek, bo opiłem się kawy.

Albo głowa, bom się jeszcze nie uczesał, a kudły aż proszą o grzebienicę.

Nie tak dawno lubiński ubermensch w dziedzinie lokalnej kultury, czyli krótko mówiąc, facet pełniący funkcję ciecia naszego domu kultury, czyli dyrektor, który uważa się za orakla i guru jął się przypierdalać jednego z internautów, że na lubińskim forum dał linka do mojego blogaska.

I zaczęła się jazda, że jak, dlaczego, taka typowa histeria dla tego gościa. Znaczy dla ciecia.

W sumie rzecz jest nieistotna, bo nawet pieniacz, histeryk i zwykły buc ma prawo istnieć i mieć pretensje o wszystko i nic. Tyle, że dziwnie się robi, gdy taki kolo zostaje dyrektorem centrum kultury.

Ale nic, jak mówię. Tylko, że facet powinien skupić się na swojej robocie, zamiast obrabiać tyłki innymi (to zresztą jego “danie dnia”- podsrywać innych).

Ale ja nie o tym (kto chce niech zajrzy na www.forum.lubin.pl i poczyta wypowiedzi towarzysza Zawadki, ciecia od kultury lubińskiej).

Dziś zdjęcia. Lubina. Taka wycieczka. Kolejna.

Gdyby ktoś nie wiedział, to jest Tygrys Lubiński, odmiana sierściuchowa, rodzina chodnikowa.

Sierściucha można zobaczyć z raniunia lub po zachodzie słońca, lecz nie jest to batman.
Sierściuch przyprowadził z sobą kumpli, dzięki czemu więcej je, ale po kolei.

Adasie, sąsiedzi z klatki zawinęli komuś kota, choć całkiem niewykluczone, że kupili go na Allegro i otrzymali go drogą internetową.
Kot jest biały w czarne ciapki, przez co wielu myli go z krową.
Z czasem w pobliże klatki zaczęło podchodzić coraz więcej tygrysów, by pogadać z nowym kumplem, a niekiedy zabrać go na foczki, pardąsik- myszki.
Nowy w ramach wkupnego załatwił u Adasiów prowiant dla tubylców, w tym dla widocznego wyżej Sierściucha.

Tygrysy są szczęśliwe, bo wiedzą, że dwa razy dziennie są dokarmiane.

He, mają jednak pecha. Bo czasem, gdy wypuszczę Snejka na dwór, ma kochana pierwsze co robi po wyjściu z klatki, wyżera tygrysi prowiant.
I tak ma być:-D

A to jest kościół. Pffff, też mi odkrycie, nie?

Kościół stoi zaraz za tym brzydalskim rynkiem, który kiedyś pokazywałem. No, ten ogrodzony, zarośnięty placyk, dobrze pamiętacie, to właśnie rynek nasz. Ryniunio normalnie.

Aby dojść do tego kościoła, który naprawdę ładnie wygląda, a i jego wnętrze jest dosyć lajtowe, to trzeba zrobić coś takiego: taksówką podjeżdżasz do rynku.
Kiedy znajdziesz się już naprzeciw wejścia do Ratusza, musisz odwrócić się w lewo i przejść jakieś 50 metrów. Następnie skręcasz w lewo i już.

No tak. Pomądrzyłem się trochę, a teraz czas coś zjeść, nie? Przerwa więc. No.

Jeszcze nie jadłem, bo dopiero wstawiłem wodę na makaron. Będzie sos. Skrócony przepis kulinarny jest taki:

wstajemy
odpalamy komputer i włączamy nową Metallikę
myjemy się
nie czeszemy się, bo i tak zakładamy czapkę, więc po co
ubieramy się
bierzemy Snejka (koniecznie Snejka, bo bez tego potrawa nie wyjdzie)
idziemy na spacer, koniecznie do najbliższego sklepu
kupujemy penne za 2.50 i słoik z sosem bylejakim za 2.99
po powrocie do domu patrzymy, kto się wpisał pod wpisem
wstawiamy wodę na kawę i kluchy
czekamy bóg wie na co
jak kluchy gotowe, odstawiamy
karmimy Snejka
gotujemy sos

podajemy np. w garnku

Smacznego!

Heh, z niejakim zdumieniem odkryłem (tytułem eksperymentu), czy nie można dokonać konsumpcji w talerzy głebokiem. Udało mi się, co każe mi z entuzjazmem podchodzić do moich kolejnych wyzwań kulinarnych!

Nooo, tu to mamy do czynienia z rozkoszą dla ekologicznych sadowników.

Co prawda jabłka są dosyć cierpkie i rosną tuż przy drodze, jednak to nie powód, by je od razu skreślać.
Jest to idealna propozycja dla tych, którzy lubią odrobinę ryzyka w piciu wina domowej roboty.

Wiem, co myślicie, jednak rozczaruję was: to nie jest moje mieszkanie. To tzw. Wzgórze Zamkowe. Czasami są wernisaże, to znaczy chyba jeszcze są, bo od kiedy galeria została zamieniona na sklepik z ceramiką (?) już tam nie chodzę.
Kiedyś było tu nawet fajnie. A teraz tylko wygląda.
A poza tym…po co komu galeria, skoro mamy handlową?

Za to jak pójdziecie trochę dalej, znaczy za moje plecy, to tam jest taki placyk, trawiutka tam rośniu i drzywa som.

Jedno to nawet tak wygląda i przysięgam na Snejka, że to nie moja robótka:

To, to nawet nie pamiętam czy pokazywałem, ale chodzi o wyjaśnienie pewnych przykrych plotek.
To z kamieni to rzecz jasna mur obronny, a raczej to, co z niego zostało, gdy Australijczycy postanowili w XIV wieku podbić Lubin, na co są niezbite dowody w postaci legend i bajek.

Nie to jest jednak przedmiotem sporów i nieczystych zagrań lub plotek, czy podśmiechujek, o nie!

Toto, to na pierwszym planie to NIE JEST PISUAR moi złociutcy, choć było kilku takich, co pod osłoną nocy i paru butelek piwa próbowali empirycznie dowieść niecnych teorii rozgłaszanych- a jakże by inaczej- przez zazdrosnych o sławę naszej wiecznego miasta mieszkańców okolicznych wsi, jak Legnica, Polkowice, czy Głogów.

Bo tym woda ścieka, kapie, leci, bucha, prycha…

No. To ja se przerwę na chwilę robię, nie.

Właśnie przypomniałem sobie na judupce kawałek, przy którym płakaliśmy z kumplami przez vhs-em.
Robiliśmy taki numer, że gdy przegrywaliśmy ludziom filmy, to przed każdym wrzucaliśmy to właśnie:

Niektórzy mówią, że odbiór tego zdjęcia zależy od perspektywy lub raczej od ilości wypitego alkoholu.
Cóż, nie można odmówić racji tej jakże śmiałej i niemal niedorzecznej teorii.
Spójrzcie sami:

No i co?

Mnie tam oczywiście to rybitwą lata, ale kiedy Boguś wypiwszy dwaaaaaaaaa piwa oparł się o mur obronny i spojrzał w górę, spytał:

- Jakim cudem leżę na chodniku?

Trawa ma to do siebie, że rośnie. Tę życiową mądrość zaczerpnąłem ze skarbnicy Paulo Coellho, który na tego typu radach zbił niezłą kasę. Widziałem go nawet w jakimś filmie dokumentalnym, jak mówił, że aby ruszyć w podróż trzeba wstać. Czy coś w tym rodzaju.

Kurwa mać- mówię do siebie. Też tak będę zbijał kasę. Tylko wymyślę sobie jakiś mdło brzmiący przydomek, czy cuś.

W każdym razie pierwsza życiowa mądrość, która was przybliży do duchowej równowagi, a mnie do kasy, brzmi:

“Życie jest jak trawa. Rośnie i nie rośnie. Trwa.”

Albo nie.

Prawda objawiona numer dwa brzmi:

“Zła przeszłość jest jak trawa. Wypalmy ją”. Pięć złotych proszę.

Stwierdziłem, że elementy sztuki tyż by się tu przydały. Jak już koeliować, to na całego. Czekajcie, zaraz to jakoś powiążę...eeee….uuuuu….yyyyyy…aaaa…mózg mi się zbytnio marszczy…eeeeeeeee…

No dobra. Heh. Nie będzie prawdy objawionej numer trzy. To jednak trzeba być Koeljo, żeby takie rzeczy na poczekaniu wymyśleć.

Ale obrazek piękny, nie?

łomatkorety! czy nie przeginamy czasem z długOŚCIĄ tytułów?

Łocywiście wpis bydzie si rozwijoł. Joł!!!

Dobra, jadymy dalij.
Bardzo lubię słonecznik, ale to bardzo. Taki w torebkach średnich za 2.50 jest pycha. Ma duże ziarna i przyjemnie się łupie.
Bardzo żałuję, że nie wyhodowano jeszcze genetyka, który wyhodowałby odmianę słonecznika, który rodziłby od razu prażone nasiona wielkości wielkiej.
Kiedy miałem działkę. Nasadziłem tych żółtych z kilkadziesiąt. Oczywiście nie w nadziei, że nagle jeden z nich będzie owocować na prażono.
Cień miał być.
A teraz kupiłem…znaczy nie teraz, ale trochę wcześniej, niż nie teraz, więc prawie teraz…nasiona słonecznik ozdobnego. Przez pewien czas musiałem go trzymać w pokoju, więc zobaczcie, jak rośnie wściekły słonecznik pokojowy:

No tak, ja tu gadu śmadu, a tu trzeba powoli kończyć wpis, co postaram się za chwilę uczynić, heh.

Jest taki aktor, na widok którego galopek dostaje wzwodu. Co prawda nie wiadomo tak naprawdę dlaczego, ale wiadomo, że niezbadane są reakcje ludzkie. Ja mam różne reakcje jak widzę Żmudę- Trzebiatowską, a zupełnie inne różne reakację, gdy widzę Ostatniego T- Rexa, pardąsik, Gosia.

Ale zaraz, wróćmy do namiętności galopka. Adam Chyra.
Uczył się w Lubinie, w I ogólniaku, podobnie jak śliczna Aleksandra Nieśpielak, która zaśpiewał na płycie “Caffe Fog” oraz dała plamę w “Reichu”.

No, a ten ogólniak to wygląda tak:

Generalnie chodziło o to, by pokazać naturę, ekologię w całej swej krasie. Zielono mi, rozumiecie. Ja nie za bardzo. Chciałem też bardzo wyrazić swój szacunek dla zielonego koloru nadziei i przywiązania do Matki Ziemi wyrażonej przez Mateńkę Ojczyznę, pani AnnoP.

To jest z kolei wieża. Przy kościele. 650 lat temu, gdy nie było jeszcze Lubina i rosło samo rżysko, siedział na tej wieży taki strażnik…wróć! Nie mógł siedzieć na wieży, jeno w wieży. No więc siedział w tej wieży i wypatrywał nadjeżdżających Mongołów z portalu Blogmedia24.pl

Na szczęście nie doczekał się. Dlatego powstał Lubin. Dlatego w ogóle coś powstało. Strażnik z rozpaczy postanowił umrzeć. A ponieważ był zbyt niski, by wdrapać się na okno i wyskoczyć przez nie metodą hop siup- wybrał śmierć ze starości. Piękna to była śmierć...

Za to na koniec należy jestem wam coś winien. Ci, którzy jeżdżą do Zbaraża w poszukiwaniu dębu, pod którym zginął Podbipięta i nie mogą go znaleźć powinni wiedzieć, że kilka lat temu, no nie tak dawno, w każdym razie w czasie Pomarańczowej Rewolucji przewieziono dąb do Polski, a konkretnie do Lubina, ze względu na niemal identyczne warunki klimatyczne.

Wtajemniczeni wiedzą, że co roku odbywają się pielgrzymki z Lubina do Zbaraża.

No. Ot i cała tajemnica.

Uch, udało się dobrnąć do końca wpisu. Powiem tak, do Pań Konfederatek- nie powiem wprost, bo Pani AnnaP nauczyła mnie owijek, co jest bardzo fajne, bo pozwala udawać pantofelka- przewrażliwienie na swoim punkcie prędzej, czy później siada na psychikę, czyli na dekiel; człowiek zamyka się w sobie i widzi wszystko jako spisek lub czarnoziem. Bez sensu. Świat mimo wszystko jest taki fajny. Choć w przeważającej części bardzo niefajny. Lepszy raczej nie będzie. Warto przynajmniej robić wszystko, by ten w najbliższym otoczeniu był choć raz na jakiś czas fajny. No, rozgadałem się, palnąłem wykład, a chciałem małostkowo dokuczyć:-D Pazdrawlaju ja was.

Ty, Admin, daj mnie na jedyyyynkę, cooooooo?

No jednak nie mogłem oprzeć się, by nie zakończyć, a raczej wrzucić peesa w postaci mocnego zakończenia: