Do tego miejsca jest pięknie. A potem leci zwykłe nadużycie:

1. Czy można zabić niepoczęte dziecko?
2. Czy chodzi o ciężarną chcącą usunąć ciążę, czy o matkę chcącą zabić dziecko?
Żeby tak znaczyło tak a nie znaczyło nie. Płód nie jest dzieckiem! Taka propaganda kłamstwem osłabia skuteczność Pańskiej argumentacji.

To ta matka – dzieciobójczyni – wierzy czemuś? komuś? czy nie wierzy? Bo to zdanie powyższe to gonienie w piętkę.

Myli się Pan! Nie wszyscy boją się miłości. Tyle że nie wszyscy są przekonani o prawdziwości Pańskiego objawienia. Pańskie rozumienie miłości Boga podszyte jest szatanem, aby użyć argumentu z Pańskiego arsenału. Miłość, nawet ta zwykła ludzka, popycha do dobra, a Pan gania z tym kamieniem i zastanawia się w którą grzesznicę by rzucić. Bo Pan przecież bez grzechu, prawda?

Jednak chodzi o ciężarną, którą zmuszono do donoszenia ciąży. Nazywanie tego pozwoleniem, to jawne robienie sobie jaj z pogrzebu! Czy Pan jest piątą kolumną apologetów poglądu, że przerywanie ciąży to środek antykoncepcyjny?! Zanim się skłamie należy się zastanowić komu przyniesie to korzyść. Pan działa dla tych, co chcą aby dziewczęta trktowały przerwanie ciąży jak wyciśnięcie pryszcza, a nie poważną decyzję niosącą konsekwencje na całe życie. Kłamstwo ma krótkie nóżki.

Znacznie adekwatniejsza jest pierwsza osoba liczby pojedynczej niż mnogiej. Uważa Pan, że powinien się Pan udeżyć w pierś? To proszę bić się we własną, a nie w moją. Ja się przyznaję, gdy mam do czego, rękę na zgodę wyciągam i żyję bardzo niestandardowo. Zapewniam Pana, że choć jestem wyjątkowy, to nie jestem jedyny. Są na tym świecie tacy, co do których jestem pewny, że nie zgrzeszyli i nie jest to Pan.

Znów to bicie się w cudze piersi…

A skąd mam wiedzieć kiedy miłość bierze początek z Boga? Bo Pan to zadekretuje? No i skąd mam mieć pewność, że oddawanie szaty to objaw działań natchnionych, a nie czyste wyrachowanie? Czy mam sprawdzać cechy miłości, czy dać się jej porwać?

To, że nie ma Pan pojęcia o innych, to już pisałem. Ale nie przypuszczałem, że pycha może być tak wielka i, że aspiruje Pan do miana znawcy Boga. Skąd Panu przyszło do głowy, że Bóg odczuwa takie emocje jak Pan? że podziela Pańskie emocje? Czy pan jest tak pyszny czy tak głupi, żeby wmawiać innym, że Bóg konsultuje z Panem swoje smutki? Czy nie posuwa się Pan do zwykłej manipulacji Bogiem? Podpiera się Pan nim, bo wie Pan, że nie ma Pan racji ani argumentów?

(O co chodzi z tym obrazem miłości, to nie udało mi się zrozumieć. Chyba jakieś słówko się Panu zawieruszyło. To smutek został dany na obraz miłości czy coś innego? Jaki to ma sens?)

Śmierć zwykle kończy życie. Śmierć ciała kończy życie ciała, śmierć duszy, kończy życie duszy. Zatem życie po śmierci to chyba oksymoron.

Podejrzewam, że nie jestem Pńskim kochanym i całe szczęście. Z miłości między mężczyznami uznaję tylko ojcowską, synowską i braterską, a my chyba rodziną nie jesteśmy. Zatem wnioskuję, że raj niekoniecznie dla mnie, a być może dla mnie ale bez Pana. I skąd wziął Pan informacje o sercu Boga? Gdzie uczą anatomii Boga?

Życzę rozumu i pokory

1. Zabicie dziecka i przerwanie ciąży to dwie różne jakościowo sprawy. Mylenie jajka z kurą to błąd logiczny. Pytanie o możliwość zabicia dziecka nienarodzonego miało Panu uświadomić bezsensowność użytego terminu. Gdyby Pan napisał po polsku „płód”, to bym się nie czepiał. Sam się Pan wystawił. A tak na marginesie, czy wie Pan czemu napisał „poczęte dziecko”, a nie „poczęty staruszek”? Oba wyrażenia mają ten sam stopień sensu i adekwatności, tylko pierwsze silniej pobudza pozytywne emocje u odbiorcy. Taka drobna manipulacja, ale pewnie nieświadoma, więc grzech lekki.
2. Macierzyństwo, to stan psychiczny. Można adoptować dziecko i być matką, przeżywając macierzyństwo. Co to ma do ciąży i płodu?
3. Matką, kobieta staje się wtedy gdy urodzi lub adoptuje dziecko. Ciężarna kobieta jest przyszłą matką. To słowo „przyszłą” ma tu kapitalne znaczenie.
4. Ponieważ Pan nie doczytał to wytłuszczę. Płód nie jest dzieckiem. To jest fakt. Dziecko jest organizmem zdolnym do samodzielnego życia, natomiast płód nie. Znów kłania się rozróżnienie jajka i kury.
5. Nazywanie kobiety w ciąży ciężarną jest użyciem skrótu, ale na pewno nie jest dehumanizacją tej kobiety. Natomiast odmawianie jej prawa do popełnienia błędu jest traktowaniem jej przedmiotowo (jak inkubator), więc proszę się zastanowić który z nas dostrzega człowieka w kobiecie, również tej w ciąży.
6. Płód jest pasożytem żyjącym kosztem nosiciela, czyli ciężarnej. Nazywanie tego człowiekiem, dzieckiem, to lekkie nadużycie. Natomiast z tym, że płód żyje nie dyskutuję. Tyle, że życie życiu nierówne. Bakterie, które zabijam tysiącami w każdej chwili są mi zupełnie obojętne. Natomiast ludzie z reguły nie są mi obojętni. To jest drobna różnica.Zapewniam Pana, że wszystkie argumenty za ludzkością płódu jestem w stanie obalić. Może Pan oczywiście próbować.
7. Skąd Pan wie, że wszyscy są grzeszni? Sam Pan to wymyślił czy ktoś Panu powiedział? Bo Bóg Panu tego nie objawił. Takim stwierdzeniem może Pan kogoś obrażać. Nie ma Pan podstaw do takiego twierdzenia. W najlepszym razie może Pan powiedzieć, że wierzy Pan w to… Tyle tylko, że trudno dyskutować z Pańskimi wierzeniami, nawet jeśli są zabawne. Skąd Pan wie, że wśród czytelników Pańskiego blogu nie ma Zbawiciela, który przyszedł poprawić to co stało się około 1974 lata temu?
8. Nie wiem co Panem kierowało, gdy pisał Pan swój tekst, ale miłości jakiegokolwiek rodzaju nie mogę w tym dostrzec.
9. Święty Paweł chyba pisał o miłości. Nie o jakimś specjalnym zjawisku, tylko o najzwyklejszej miłości, która przemienia człowieka w instrument, na jakim może grać Bóg. Ja o miłości pisałem, więc o co Panu chodziło?
Pozdrawiam

Zabawa polega na tym, że ja nie wartościuję tylko opisuję. Pan może wierzyć nawet w to, że bociany dzieci przynoszą. To na prawdę niczego nie zmienia.

Gdyby Maria przerwała ciążę, to pewnie byśmy nie rozmawiali, a na pewno nie żyli byśmy w kulturze Judeo-chrześcijańskiej. Chyba, że Bóg by znalazł inną drogę do śmierci na krzyżu.

Porównywanie opisu biologicznego płodu do postawy socjalistów względem Żydów czy kułaków jest manipulacją godną dobrego bolszewika. Gratuluję

PS. Nie przypominam sobie żebym był przed urodzeniem czymkolwiek, natomiast wiem kim jestem po urodzeniu.

Proszę zapytać swojej mamy – jestem przekonany. że odpowie precyzyjnie, jeśli ma Pan wątpliwości.

Najlepsze Życzenia z okazji Wielkanocy!

Jeśli Pan chce mówić językiem embriologii to proszę bardzo.

Płód – w embriologii to zarodek ssaków od momentu, kiedy można rozpoznać cechy morfologiczne dla danego gatunku.

Pan był płodem, a może płód był Panem. Jednak dobrze, że się “urdził” bo można określić “kim/czym było” – post factum.
Chociaż embriolodzy wiedzą dużo wcześniej skoro Pan tak się ich określeń trzyma.

Płód niezależnie ile ma tygodni w momencie urodzenia staje się wcześniakiem albo noworodkiem, potem niemowlęciem… itd. Rzeczywiście trudno zauważyć kiedy pojawia się człowiek… .

Ale ze względu na to jaki rodzaj zycia nosi Matka pod sercem troszczy się o to aby cały proces od poczęcia aż do naturalnej śmierci był właściwy i bez patologii.

Oczywiście mozna sobie grać słówkami i terminologiami ale po co.

Pozdr.

************************
“Kto pyta nie błądzi…”