Dofinansowanie wygląda tak (oczywiście to co sama widziałam):
W szkole podstawowej pieniądze na podręczniki dostawali rodzice bezpośrednio do ręki, zamiast zakupionego towaru. Mało które dziecko z “tych” rodzin posiadało potrzebne materiały naukowe.
Z dofinansowaniem na obiady było podobnie, dopóki nie wybuchł skandal, iż głodne dzieci chodzą po szkole, a pieniędzy nie ma.

I mam wrażenie, że pieniądze przekazywane przez pomoc społeczną czy inne instytucje, to tylko uspokojony wyrzut sumienia: zrobiliśmy “coś”: więcej nas nie obchodzi.

Pozdrawiam