nie tylko różne pokolenia, ale też ludzi z różnymi doświadczeniami mają własny kod językowy. czasem mówiąc te same słowa możemy je zupełnie inaczej postrzegać.

Jestem przekonany, ze warto rozmawiać, ale bardzo ważne, żeby obie strony to przekonanie miały. Poza tym trzeba być otwartym na drugą osobę i mieć sporo autoironii.

Rozmawiam z nastolatkami czy to w szkole (rzadziej) czy to via net (częściej) i doświadczenie też wiele pomaga mi w codziennej pracy.

Z tym oczytaniem to bym nie przesadzał. Czy to, ze nie znam prozy Dostojewskiego ale zaczytuję się w Sapkowskim albo tylko w horoskopach z Tiny sprawia, że nie potrafię rozmawiać z druga osobą. Pewnie, ze możemy się nie zrozumieć na pewnych płaszczyznach, ale w głownej mierze rozmowy z młodymi nie tyczą rozważań nad problemami kobiet w XIX wiecznej prozie francuskiej