Próbowałem dziś napisać coś poważnego, choć to niby tylko na bloga. O antysemityzmie i antyklerykalizmie. Nie wyszło mi. Czy miałem za dużo rzeczy na głowie, czy za mało, nie wiem.
Pewnie nigdy tego nie napiszę, ale mam to w nosie.

Może to skutek tego, że rankiem obudzili mnie poseł Kutz i niejaka Kempa. Gdzie ja żyję? Kto zostawił radio w kuchni włączone na tą stację? Zjadłem coś niesmacznego, odciąłem sobie krawatem dopływ krwi do mózgu i pojechałem do roboty. Było iść piechotą. Byłoby szybciej, albo by mnie spaliny zabiły. Tak czy inaczej jakiś zysk. Zacząłem wyć po półgodzinnym podjeżdżaniu pod ulicę Oboźną, podczas którego jakieś coś usiłowało mi się ześliznąć i zdemolować zderzak. Jak chcą se zjeżdżać, to niech se saneczki kupią. Zacząłem popadać w antypolonizm. Wolałbym w alkoholizm, ale jak prowadzę, to nie piję. Nie palę i gumy nie żuję. Przez telefon nie rozmawiam i spodnie mam zapięte, bo nikt nie chce ze mną jeździć. Nie jesteś dziś człowiekiem, N…

W pracy zupełna strata czasu. Choć w zasadzie remis. Troje zadowolonych, jakby było, czego i trzech którzy – w zasadzie – nie wiedzieli, co robią, jeśli zaś nawet wiedzieli, to nie wiedzieli, po co. A ja, kurde, na czele. Uciekłem. Wbiłem się w Tamkę na chama, mając nadzieję, że ten gość w autobusie ma płacone od tego, żeby autobusu nie zarysować. On na mnie natrukał, a ja posłużyłem się językiem migowym. Nie darmo się ma głuchoniemych rodziców. Nie jesteś dziś człowiekiem, N…

Ale to też mniejsza. Powróciłem, zamieściłem obrazek, porozmawiałem sobie z Panią Magią (która już się chyba na mnie nie gniewa), dałem dziecce obiad i musiałem zastanowić się nad pytaniem: dlaczego nie chcę iść na jej wigilię szkolną dzisiaj, ani na swoją pracową jutro. Pewnie innego dnia napisałbym jakąś alegoryczną historię z życia wczesnych Słowian, ale dzisiaj musiała mi wystarczyć asocjacja z „Rozmów kontrolowanych” :

„ – Kiedy obchodzicie Wigilię? – Dwudziestego czwartego. – Acha. To znaczy jeszcze przed Świętami.”

Chyba tak to szło. Nie lubię pseudo Świąt i opłatka, który tylko udaje opłatek. Już nawet mnie nie bawi to, że notoryczni nieprzyjaciele Pana Boga łamią się opłatkiem i zapijają go czerwonym winem (możebne, że to ten cholerny cienkusz, kupowany za moje pieniądze, tak mnie odstręcza, a to, co piszę, to kolejny pseudointelektualny bełkot). Nawet nasz lokalny ksiądz, którego zawyczaj lubię, napsuł mi ostatnio krwi. Nie jesteś dziś człowiekiem, N…

Jak byłem młodszy, to musiałem się, na dodatek, całować z nieładnymi koleżankami. Teraz nie muszę, ale wcale się od tego nie czuję lepiej. Gorzej się z tym czuję. Poszedłem do sklepu, przy okazji kupiłem sobie wafelek w czekoladzie. Trochę przechodzony. Na wafelku napisane było Wawel. Nie wiem, czemu. Przecież skórzane wyroby produkuje Witchen. Nie jesteś dziś człowiekiem, N…

Poczta znowu nie przyniosła oświadczenia lustracyjnego. Co za kretyn wpadł na pomysł, żeby je wysyłać przed świętami. Kartki też żadne nie przyszły, tylko obraźliwe wyciągi z banków. Dlaczego w tym cholernym domu nie ma windy? Usiadłem pokasłać. Policzyłem czas do świąt. Na palcach, bo tak szybciej. Wyszło mi, że albo nie kupię choinki, albo nie upiekę mięsa na Święta. Nawet mi ulżyło. Poszedłem na bazarek i kupiłem łańcuchy na choinkę, której prawdopodobnie nie kupię. Zapłaciłem tyle, że chyba naprawdę są złote. Albo pozwoliłem się okraść. Co z tą windą jest, że jej nie ma? Nie jesteś dziś człowiekiem, N…

Jacyś dziwni do mnie maile piszą. Skąd ja mam wziąć tłumacza na zaraz, przy założeniu, że nie wiem co ma przetłumaczyć, ale wiem, że za grosze. Dziecce bym dał, ale ona umowy podpisać nie może. Mogłą się, gówniara trzy lata wcześniej urodzić. Zacząłem porządkować biurko. Przebiłem się przez pierwszą warstwę. Odpisałem na kolejnego bezsensownego maila, powołując się na ustawę o ochronie danych osobowych i jednocześnie żądając PESELA. Przysłał. Ubawił mnie swoją bezradnością. Nie jesteś dziś człowiekiem, N…

Poczytałem sobie pseudobabcię u konkurencji i zacząłem się zastanawiać, któż to. Styl dziwnie znajomy, ale niejednorodny… Nie jesteś…

Co, kurwa, nie jestem? Jak nie chcę być, to nie jestem!

Zostawiłem to wszystko w cholerę, wypiłem jareckie i założyłem sobie boxa na blogu. Nawrzucałem dziwnych rzeczy. Ciekawe, czy kiedykolwiek pozgadujecie, co tam jest upchane? Jeśli zechcecie posłuchać. Przymusu nie ma. Ja zacząłem słuchać. Wredny wybór. Spodobało mi się. Uspokoiłem się.

Pójdę może spać, bo co tak będę siedział…