Tak to jest. Buddyzm dla Zachodniaków podaje się w takiej specyficznej formule – Taje Dordże zamienia się w tanie drożdze. Śliczne obrazki i nic więcej – a dziwne, bo niejednokrotnie zastanawiałem się nad literackim potencjałem Bardo – tymczasem jak dotąd, to najlepiej napisaną zachodnią refleksją nad buddyzmem jest moim zdaniem nadal “Podróż na Wschód” C.G. Junga. Chociaż esej to nie beletrystyka.

Nic – może kiedyś się doczekamy czegoś ciekawszego.

Docencie – “Samsary” nie widziałem – spróbuję to sobie jakoś zorganizować ;-)

Pozdrawiam,
ZS