Ten z opaską, to Łoza, który (w obliczu bezprecedensowej dewastacji państwa) apelował o pilne powołanie KOD-u.
Czegoś na wzór KOR-u…
Swój dramatyczny apel wystosował dokładnie w dniu expose pani premier Szydło.
A ci dwaj panowie, to aktywni członkowie owego spontanicznego i oddolnego ruchu – tow. pułkownik z tow. kapitanem.
Pamiętnego grudnia’ 81 roku broniący socjalistycznej ojczyzny przed zakusami wichrzycieli z Solidarności.

Cz… cz… cz… o… łem…

nikogo się nie czepiam…
Władzę, każdą władzę, darzę pełnym zaufaniem.
Tyle, ze Jacka mi żal, swoje lata ma, a rozedrgany, niczym nie przymierzają jego uczennica Pino. (Którą z tego miejsca serdecznie pozdrawiam.)
A przecież jeszcze nie tak dawno nerwus JKK dawał go nam za wzór:
“Mój przyjaciel Jacek
co bym nie wymyślił
mówi, że się muszę
ustrzec nienawiści
patrzy dobrotliwie
spod przymkniętych powiek
mówi – “nawet ubek
też jest brat i człowiek”

Pzdr

Ps.
Góralom nie ufam, bo w ich skarpetach więcej waty, niż wełny.
Mól się nie pożywi, a to również, może nie od razu brat i człowiek, a stworzenia boże.

Nie ma o czym mówić...
W ostateczności możemy cały ten epizod uczcić minutą ciszy.
Zostało po nim milczenie owiec…

Chodzi o Owce sensu largo.
Milczą, lecz gdy zajdzie potrzeba wystarczy jedynie postraszyć, ze się je “dorwie i ogoli na łyso”... A rozbeczą się, jak Aga na twitterze.
W końcu nawet one muszą coś wiedzieć...

BTW.
Zadziwiajace są te owce… wciąż nie moga pojąć, ze nie ma się czego bać, bo zostały stworzone do strzyżenia.

doigrał się Pan, wrzucam tubka, a po nim wracam do naszych baranów…

Jacek jest gorącym orędownikiem liberalnej demokracji, więc teraz wszystko mu się tak popiórkowalo, aż zaczął bajdurzyć.
Wyszedł z nerw, kiedy okazało się, ze demokracja niekoniecznie musi być liberalna, tak jak niekoniecznie musiała być socjalistyczna…
Bezprzymiotnikowa też jest całkiem wporzo.

Nie jest już przekonany do “zwykłej losu kolei”... Do naturalnego porządku świata.
W naszym wypadku, chodzi o owce, które “zwykła losu koleją” dostarczają nam surowiec na skarpety, z kolei my wozimy je koleją nad Solinę, na wakacje.

Odnośnie zaś rytualnego uboju; to i tu u liberalnych demokratów dostrzegam pewną niekonsekwencję, by nie powiedzieć dosadniej, solidny bajzel w głowach.

Z jednej strony potępiają i oburza ich ten barbarzyński obyczaj, zaś z drugiej ochoczo otwierają drzwi przed podejrzanymi indywiduami, ów obyczaj kultywującymi.
Szkoda, że na wiktymologii nie uważałem, bo bym tę myśl szerzej rozwinął...:))

tak w ogóle, to nawet nie marzę..
Yassowa, jest osobą wyjątkowo koncyliacyjna, a również tak w ogóle się ze mną nie zgadza.
Zgadza się ze mną w detalach, co do których trudno się jej nie zgodzić.

Msza h-moll szarą godzina, to doskonały wybór – wybornie koresponduje z poobiednią
drzemką, tuż przed gran derbi stolicy…:)))

Opowiem Panu ciekawostkę. Przeczytałem całego Ehrlicha. Zaczęło się tyle mówić, że Prezes na tym seminarium nasiąkł, nasłuchał się, że Mistrz go ukształtował jak – nie przymierzając – palma kokosa, zatem pomyślałem, że sprawdzę źródło (rozumie Pan, analiza krytyczna, powinności nauki prawa, spondeo ac polliceor i takie tam). Wstyd się przyznać, ale Ehrlicha miałem do tej pory tylko w biernej znajomości, jakoś się nam nie składało. W sumie zawracanie głowy, ale żałuję, że nie przeczytałem tego przed wyborami. Nie przyłożyłbym ręki; strasznie żałuję. “Bodajbyś pękł”, jak mawiał inny bohater. Ale jest też druga lepsza strona tej lektury, której przejawem są nasze dialogi ;) I w tym sensie uważam, że Pan rozmienia się na drobne, bo powinien Pan wziąć na warsztat Jego ;) Potencjał bez dnia, gdyby nie było smutne, byłoby przekomiczne.

Wyraziłem się nieprecyzyjnie, mówiąc o “nim” miałem na myśli Jego (Prezesa). Nie Ehrlicha. Z całym szacunkiem, kogo interesuje Ehrlich. Bo w myśli profesora wprawdzie można znaleźć uzasadnienie głębi myśli uczestnika jego seminarium, myśli dręczącej kilkadziesiąt lat później, ale tyle jest na świecie myśli, że nie zdziwiłbym się udanym powiązaniem go (Jego) z dorobkiem Solona, Mojżesza i – a jakże… – Ojca Świętego. Choć ja bym szedł raczej w stronę Paszukanisa, przy czym aż tak bardzo się nie znam. Gdy idzie o teorię prawa jestem amatorem. Zatem proponuję, żeby zajął się Pan nim ;)

Wymienił Pan ludzi, którzy byli uczestnikami seminarium Ehrlicha w różnych okresach, dodałbym do tego kilkunastu innych. Część z nich jest znana z życia publicznego, część tylko w tzw. środowisku zawodowym. Na pewno Ehrlich był ciekawą osobowością, był po prostu wybitny (nie zmienia to mojej oceny jego dorobku). No i co z tego, że Jacek Żakowski czy Maciej Łętowski coś tam mówią? Tego nie mogę zrozumieć, tzn. wagi tego doniosłego wydarzenia ;)

Przy okazji, Piotr Winczorek zmarł rok temu. Z tego że Pan nie słyszał, że nie mówi na tamten temat, nie wynika, że nie mówił. Naprawdę, proszę mi wierzyć, ręczę słowem. Syndrom bloga – istnieje to, co jest albo co znalazło się w Internecie.

PS.

No, nie wiem ;))) Zawsze uważałem, że tak mogą mówić tylko ludzie o duszy niewolnika. He, he, he…

To ta sama wyjątkowo bezkompromisowa osoba, która w styczniu roku 2011, w taki sposób przedstawiła swoje życiowe credo:

“Ufam Platformie Obywatelskiej, więc głosuję na jej mądrych i dobrych ludzi.
Mój podziw budzi Donald Tusk. Znakomicie sprawujący swoją funkcję premiera.
To najwłaściwszy człowiek na właściwym miejscu. Mój stosunek do niego obrazuje twierdzenie: “Przed wojną nie musieliśmy zajmować się polityką, bo mieliśmy od tego Piłsudskiego”
Teraz mamy Tuska…
Bronisław Komorowski zaś jest ponadpartyjnym prezydentem, który potrafił wyjść poza ramy swego środowiska. Przypomina mi w tym Aleksandra Kwaśniewskiego, który okazał się dobrym prezydentem i słusznie został wybrany na drugą kadencję.

Natomiast zdecydowanie nie lubię Jarosława Kaczyńskiego. Człowieka szkodliwego i dla polityki wewnętrznej i międzynarodowej. Awanturnika, którego cała działalność polityczna polega na prowokacjach, skłócaniu ludzi, oraz ślepej nienawiści i agresji wobec wszystkich mających odmienne zdanie. I dlatego uważam, że jego ludzi, po prostu należy publicznie lać po mordzie…”

Nastały nam czasy niesprzyjające żartom…

Ja to widzę mniej więcej tak…
Na obrzeżu sioła, od reformy rolnej, stoi sobie GS, a na murku przed nim zwyczajowo (także od powojnia) zasiadają chłopy i kąsumują.
Raz browarka, raz jabolka. Na co Bozia łaskawa pozwoli…

Na zewnątrz, gdyż wewnątrz przyklejono urzędowy zakaz kąsumpcji, podbity gminną pieczęcią. Okrągłą…
Prawo jest prawo. Trudno, trzeba je szanować.. Szczególnie, gdy na jego straży stoi sklepowa, Spora, obszerna kobieta…

Tak wiec siedzą se te chłopy i kąsumują, dyskurs się snuje, a pet ścieli gęsto… Wprawdzie na GSie jest czerwona tabliczka z przekreśloną cygaretą, ale i tradycja tradycją, i sklepowa się nie rozerwie…

Kąsumuja tak se te chłopy zgodnie i w porozumieniu, aż nadchodzi Kaczorowski.
Kaczora nie lubią, bo z metra cięty i nad metr wyniosły. Rozpowiada po wsi, ze on nie chłop, a ze szlachty, ubogi, ale szlachcic…
Do tego odgraża się, ze jak tylko sołtysem zostanie, to za pysk chwyci cały ten bajzel…

Kaczor duszkiem wypróżnia, nie byle co, bo lubelską perlę, po czym hartuje kiepa o murek.
Na co chłopów krew jaśnista zalewa. Sklepową zresztą tez, wybiega z pyskiem, a wymowna jest ponad wagę, jak nikt w okolicy…

PS.
Nie zna Pan?
Czyżby?
A choćby pan profesor Sadurski?
Nie, ze niezbyt uczony, bo uczony, ale jednocześnie obdarzony publicystycznym temperamentem
„Żydo” przez panaprofesorskie usta by nie przeszła, ale komuna?
Czemu nie…
W tym przypadku… Przechodzi, bez popitki.:))

To w końcu by wyjaśniało, dlaczego wszędzie mam bana, a komentują mnie tylko nieliczni, wyjątkowo gruboskórni… Dzięki

Obowiązku rozumienia nie wprowadzono, i zapewne się nie wprowadzi…:))