Mam taka propozycję, spróbujmy popolemizować na zadany temat, acz dozwolone będą i modyfikacje. Proponuję, aby przyjęla Pani pozycję eurosceptyczki (Panie maja pierwszeństwo), ja spróbuje przedstawić racje dotyczące wzmocnienia roli EU i formy, w jakiej owo wzmocnienie będzie najbardziej efektywne.

Od razu zacznę. Wiemy oboje, że chcemy aby bylo lepiej, tzn. Polska się liczyla w świecie, albo przynajmniej w Europie. Jednakże by liczyć się w świecie, trzeba aby się z nami liczono w Europie. Silna Europa to jest cel. Jak go osiagnąć? Jaka może być forma owej sily, by świat się z nia liczyl? Czy niezależne calkowicie od siebie państwa narodowe są w stanie ten cel osiągnąć (pomijam ze zrozumialych względów mocarstwa, z których na naszym kontynencie jest tylko jedno. Chyba że UE też potraktujemy jako zalążek takiego mocarstwa.)

Otóż zgadzam się z Pani stwierdzeniem, że już (a wlaściwie od dość dawna, tak z kilkaset lat, ale oczywiście z różnych powodów, które zostawmy na razie na boku) jesteśmy krajem podrzędnym. Powodem politycznej podrzędności naszego kraju jest jego slabość gospodarcza. W jaki sposób osiagnąc, we w miarę szybkim czasie, znaczący postęp w tej dziedzinie, będąc krajem regulująym swoje relacje jedynie w formie umów bilateralnych? Przemiana EWG ( wczesniej jeszcze Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali) w Unie Europejską byl procesem, który mial na celu wzmocnienie Europy.

Jakie są zagrożenia dla naszego kraju w przypadku prowadzenia polityki jedynie na plaszczyźnie dotychczasowej Unii, a jakie, gdy Unia stanie się ewentualnie federacją prowadzącą wspólna polityke międzykontynentalną, gospodarcza etc.? Jakie naprawdę realne zagrożenia pojawią się dla naszej kultury, historii, gdy bedziemy funkcjonować w federacji, a jakie, gdy pozostaniemy tu, gdzie jesteśmy?

Wiemy oczywiście, że aktualna forma wspólistnienia prędzej czy później się skończy. Jakie będą tego konsekwencje dla Polski, gdy Unia postanie w takiej formie, w jakiej jest aktualnie?

Pozdrawiam serdecznie licząc, że Pani nie znudzilem.

PS. mam nadzieję, że Gospodarz blogu nie będzie mial nic przeciw tej dyskusji.