“Zatem po wieki wieków będzie trwał w człowieku żal, że słowa kruche są...”

Jeśli mówisz o zderzeniach to ja się z nimi ciągle zderzam :)

Nie mogę mieć oczekiwań wobec ludzi, którzy mnie nie znają. Nie w tym sensie. Obserwator może się wykładać na czym chce w sumie przecież.

Tylko widzisz Ty mnie nie znasz zupełnie. Nic. Sytuacja niemal zerowa.I rozmawiamy sobie o tej mojej pisaninie. Rozmawiamy przez to o mnie. I o Tobie.

Nie znamy się a rozmawiamy o sobie. Dziwne, prawda?

Ja zapisuję chwile, stany. Tak jakbym pisała emocjami. Wczoraj byłam rozwścieczona do nieprzytomności. Musiałam i chciałam coś z tym zrobić. To jest moje rozbijanie szyby to pisanie.

I kiedy przeczytałam komentarz Trolla to ciarki mnie przeszły.

Jeszcze coś... ale mi umyka…

Może później…