We mnie się mieszczą różne wybory.
Ich rozumienie i nieogarnialność.

Znam wiele ludzkich opowieści… Mogłabym książkę napisać.
To mnie nauczyło czegoś o świecie, ludziach, ale też moje doświadczenia nauczyły mnie czegoś o mnie.

Nie jestem tchórzem, choć nigdy nie stanęłam wobec wyboru ekstremalnego.

Ja też wolę nie mieć takich wyborów.

Najtrudniej się pogodzić z tym, że nasze miary mogą być w takich sytuacjach bezużyteczne.

Mnie mocno boli, że w sytuacji jak wata cukrowa lekkiej, ludzie się okazali słabi jak coś najbardziej kruchego.

I zobacz. O czym my rozmawiamy? O granicznych sytuacjach. Tymczesem w banalnych, drobnych, codziennych, ludzie nie mają odwagi na nic.

No, może się zagubili, prawda. To możliwe.

Biedactwa.

Nie można oczekiwać od drugiego człowieka czegokolwiek, można mieć nadzieję, że stanie na wysokości zadania.

O ile.