Ty wariatko. :) Dziękować mnie? Za cóż to? Za to, że jestem też wariatką?
To zaszczyt, proszę Gretchen, być wariatką. Tym bardziej w towarzystwie Wirusów.

Jeden z nich, niejaki Jacek Ka. pytał się mnie kiedyś tu, na TXT, dlaczegóż to w pewnym momencie przywdziałam skórę Kazika. Odpowiedziałam mu, że nie czas na takie pytania. Wiesz kiedy to było i wiesz co mnie wtedy zajmowało.
Z pewnością nie chęć zaspokojenia ciekawości Jacka Ka.

Ten sam Jacek Ka., siedząc ze mną przy jednym stole nie miał odwagi spojrzeć mi w oczy, nie miał odwagi zapytać dlaczego kiedyś stałam się Kazikiem. A przecież było to dla niego tak ważne… Podobno. :) Wiesz, widziałaś to, byłaś przy tym samym stole.

Następny Wirus, zwący się Merlotem, gadał o czymś dziwnym. O czymś o czym nie miałam pojęcia. Wielokrotnie mówiłam, że nie nie rozumiem, pytałam o co chodzi i… nic. Rozmowę sprowadzono szybko na S24 i Magdzię Środę i Terlikowskiego i inne pierdoły.
Wiesz, widziałaś to, byłaś przy tym samym stole.

Następny Wirus, zwany Griszkiem, ten który ma z nami świetny kontakt poza blogowy (miałeś ten kontakt, Chłopcze, już nie masz) obejmuje mnie na do widzenia, daje przyjacielskiego buziaka życząc wszystkiego dobrego a następnie (w pokoiku) mówi, że jestem nie teges.
Tego już nie widziałaś. A świadkowie tej scenki, to Wirusy. Pomniejsze.

Tak Gretchen, to właśnie jest esencją hipokryzji. Sednem małości.
Bo przecież nikt, będąc przy zdrowych zmysłach, nie uwierzyłby, że moim pragnieniem byłoby znaleźć się znów w towarzystwie Socjo-Inżyniera z rozbuchanym na międzygalatyczną skalę Ego. W towarzystwie tego Super-Wirusa.

Masz rację – to jest medytacyjny kawałek. Kawałek, którego nigdy nie pojmą Wirusy. Z dość oczywistych, wcześniej wymienionych przyczyn.
Twoja pacjentka też ma rację mówiąc, że kosmos to harmonia. Tak właśnie jest.
Zdarza się jednakże, że harmonia zostaje naruszona. Na przykład przez działalność Wirusów.
Ale one nie mogą być powodem złości. One są niczym. Niby-Życiem.
Niby jak się można wściec na drobiny (nawet upierdliwe) białek?
Ja nie potrafię. Szczególnie kiedy widzę, że same tak chętnie poddają się inżynierii gebetycznej. :)
(Tłumaczenie dla Wirusów: nie rozumiem jak można pozwalać się kopać przez ponad rok a następnie po jednym “lubię Cię” wskakiwać na ochotnika pod gilotynę. Czy to typowe dla Wirusów? Oby. :)

Myślę sobie co by się stało gdybyśmy większy kawałek odkryły i uśmiecham się leciutko. Tak prawie niezauważalnie…
Być może okazałoby się, że Super-Wirus jest zwykłym gnojem. Tchórzliwą mendą. Podróbką bogobojnego katolika.
Być może… Bowiem słowa jego zostały zapisane. Po wieki wieków. Amen.

Nie przejmuj się Gretchen.
Nie ma kim.
Nic a nic.