Pogrążyłaś mnie w zupełnej rozpaczy tym wywodem swoim. Już padam plackiem przed tymi ludźmi wielkimi światowo. Płaszczę się przed personami, które nie potrzebują jakiegoś mandatu, by sprawować władzę . Nad światem caluśkim, ma się rozumieć.
Padam i płaczę, grzechy wyznaję niecne, jako to wbudzanie niepokojów w rozumach niektórych. Kąpię się w smole i nurzam w pierzu. Na głowę popiół sypię.
Złożywszy samokrytykę wymierzam sobie karę dodatkową zjedzenia sałatki na bazie mozarelli z certyfikatem europejskości.
Karę odbędę natychmiast.