pułapka mało prawdopodobna. Jestem bardzo ostrożny.
Merlot coś już o tym wie.:)

Ale skoro tak miło się nam gawędzi, to jeszcze taka historyjka. Autentyczna.

Całe to moje drzewo, oczywiście tylko zielona i kwitnąca jego część, rokrocznie urządza sobie spędy.
Od pewnego czasu, dla urozmaicenia w różnych miejscach naszej piękniejącej ojczyzny.

A tyle tego jest, że trudno ogarnąć.

Zdarzyło się więc kiedyś, właśnie pod Poznaniem, że dojeżdżając na miejsce dostrzegłem wieczerzająca na trawniku wielopokoleniową familię cygańską...
tfuu! Romską!.
Koło wypasionej przyczepy kempingowej, przy mercu kombi z literką “D” na tylnej szybie.

Zatrzymałem szybko samochód i pogoniłem małoletnie dziecka moje, by ciepło przywitały się z nieznanymi krewniakami.:)

Wyobraź sobie, jakie było zaskoczenie obwieszonego złotem króla romskiego, gdy zobaczył biegnące w jego kierunku rozradowane, wyblakłe gadzięta wrzeszczące;
“Wuju! Wujku! Wujaszku!”

No i co ciekawsze, co się działo w tej przyczepie potem, gdy ów musiał z całego zdarzenia tłumaczyć się swej romskiej partnerce.:)

Na razie.