Po pierwsze: prawo jest wtedy, gdy uprawnienie wynika ze pewnej cechy rodzajowej (np formalnej – skonfederowania się w ramach TXT, albo fizycznej – ślepota). Każdy kto taką cechę może być podmiotem prawa. Adresaci praw wskazywani są poprzez określenie cech jakie muszą spełniać.

Po drugie: przywilej ma charakter jednostkowy i jest nadawany konkretnej osobie, ze względu na widzimisię nadającego. Równie łatwo go nadać , jak i odebrać. Adresaci przywilejów wskazywani są co do osoby.

Po trzecie: w polskiej tradycji, miano przywilejów mają prawa stanowe nadawane nie jednostkom, a wszystkim, którzy wyróżniali się cechą generalną – na przykład indygenatem. Stąd nieporozumienia.