Nalegałam, więc dziękuję.

Przeczytałam i posłuchałam jeszcze kilka razy, bo w każdej formie brzmi to inaczej.
Posłuchałam z Twojego kontekstu interpretacyjnego, mój był inny.

W Twoim istotnie _kropelka_jest raczej ucieczką w cokolwiek, ale ucieczką tego rodzaju, która udając podróż po strunach, po zabawach, jest w swojej istocie zabijaniem rozpaczy.

W moim, ona jest chwilą wytchnienia, przed kolejnym…

niech kiedy trzeba będzie pięścią
to co marzyło tak o szczęściu
i osłaniało chudy płomyk

Hmmm…