jako zasób czuję się nienadzwyczajnie.

Bo mam świadomość wyczerpania. Czasem.

Widzi Pan, to jest jednak problem formy.

Obawiam się,że łatwiej sobie radzę z formą, kiedy nie pilnuję każdego słowa i nie mam świadomości, ze strasznie upraszczam.

Lepiej mi idzie jak piszę bajeczki dla dzieci starszych i zaawansowanych.

Więc umówmy się, że jak mnie zeprze to coś napiszę, a jak nie, to już raczej o winie będę kombinował.

Bo na winie się nie znam wcale. Ale mogę sobie jego nalać i już po chwili lęki mi mijają jak sen złoty…

Właśnie, cholera, zdaje się, że coś przedwczoraj obiecałem…

Odmeldowuję się z szacunkiem