Dla mnie bunt jest trochę gdzie indziej.

On jest mianowicie w ciągłym szukaniu.

W zaglądaniu poza kurtynę.

W zadawaniu pytań.

W podważaniu

W niezastyganiu.

W ciekawości,

szacunku,

celu…

Łączy samotników, ale tych świadomych, że samotność jest stanem naturalnym. Bo jest. Była. Będzie.

Łatwiej być samotnym z kimś.

Nieświadomi samotnicy bywają wkurwieni (jeszcze raz przepraszam, nie spodoba się to słowo Panu, wiem) i to ich spala w buncie przeciwko wszystkiemu i niczemu.

No właśnie mi chyba mniej zależy na tym, żeby było tak jak ja chcę bo w gruncie rzeczy zależy mi wyłącznie na tym, żebym mogła coś powiedzieć w taki sposób, który spowoduje refleksję, chwilę zastanowienia…

Jedno jednak moja dumna dusza lubi – jak coś powiem pierwsza to chcę być pierwsza. Chcę żeby inni o tym wiedzieli.

Nobody is perfect (to o mnie)

Nieustająco pozdrawiam Pana

_{“ludzie dzielą się na dwie kategorie: ty i inni. Nigdy się nie spotkacie.”}