Mają JOW.
Mają szkoły publiczne.
Najwyższe na świecie nakłady na ucznia.
Mają związek nauczycieli. Przez republikanów porównywany złośliwie do partii komunistycznej i mafii.
Mają najbardziej pożądane, choć drogo płatne, szkoły niepubliczne.
Nauczyciele w nich zarabiają często mniej niż w szkolnictwie państwowym, ale praca w takich szkołach to prestiż (i inne atuty).

Publiczne szkoły amerykańskie słynne są na świecie także z przemocy i powiedzmy oględnie, niskiego poziomu merytorycznego.

Rzecz jasna, to stereotypy, wyciągnięte z publikacji popularnych, klisz z filmów i literatury. Nielicznych opinii znajomych którzy mieli osobiste doświadczenia.

Ale jakoś tak dziwnie amerykańskie szkolnictwo powszechne (nie mówię o uniwersytetach), nie wydaje mi się pożądanym wzorem.

Ostatnie doniesienia o szkołach bytyjskich (także JOW) też nie zachęcają.

Trudno mi uwierzyć w prostą zależność między dobrą szkołą a JOW.

Rozumiem argumenty za tą ordynacją. Ale nie wierzę, że musi ona skutkować poprawą działania każdego aspektu działalności demokratycznego państwa.

Pozdrawiam