przeczytałem z wielką ciekawością ten tekst, tym większą, że zupełnie się na tym nie znam zupełnie:), ale napisany jest świetnie.

A i troszkę nie na temat, słuchałaś wczoraj Klubu Trójki?
Bo jak włączyłem 9acz pod sam koniec, to od razu pomyślałem o twoich tekstach czy komentarzach na ten temat) i aż miałem ci szybko napisać, byś włączyła, alem stwierdził, że już końcówka więc nie ma sensu, zresztą pewnie te rzeczy co mówiono, to ty wiesz:)

http://www.polskieradio.pl/trojka/klub/default.aspx?id=104295

pzdr

Twój tekst przypomina mi Stulecie chirurgów ...

Podobnie napisane i o podobnych sprawach.

Lektura Stulecia pokazała mi, z jasnością niemal słoneczną, jak bardzo jutro będą nieaktualne, dzisiejsze dogmaty. Z jednej strony to krzepiące, z drugiej przerażające.

Czytałam też ostatnio, zdaje się w Przekroju, o lekarzach konwencjonalnych (po czasie to już jakby coraz mniej konwencjonalnych), którzy poszukują dzisiaj, podkreślam dzisiaj, rozwiązań w medycynie naturalnej. Nazwali to etnomedycyną.

Może znajdę linkę.

Jest.

Proszę uprzejmie:

http://przekroj.pl/cywilizacja_nauka_artykul,4923.html

Pozdrowionka oczywiście.

Zacznę od końca. Czytając zalinkowany tekst, miałam nieodparte wrażenie, że wiele jest w tych lekarzach szacunku, dla metod naturalnych, dla wszelkich szamanów, uzdrowiecielek. A co ważne, że ten szacunek, to nieprawdopodobne źródło wiedzy, zaczyna kiełkować w głowach autorytetów.
Ciekawa jestem Twojego zdania.

O Stuleciu Chirurgów wspominałam daaawno temu na txt. Niesamowita książka, niesamowita.
Dowiedziałam się z niej na przykład, że były takie czasy, w których wierzono, że otwarcie jamy brzusznej zabije chorego. Pierwszych lekarzy podejmujących takie działania, w celu ratowania życia pacjenta, chciano wieszać.

Historia odkrycia narkozy jest poniekąd zabawna, ale to co robiono z ludźmi przed tym odkryciem, to tylko krew, wrzask i niewyobrażalny ból. Dokąd tego nie przeczytałam, nie zastanawiałam się nad tym jak dawniej wykonywano operacje (a przecież wykonywano), jak dokonywano amputacji ( a przecież dokonywano).

I tak dalej, i tak dalej.

Może jest tak, że zatoczywszy wielkie koło wracamy do podstaw? Nie wiem.

Pytania, które zadałaś, skłaniają mnie do pożyczenia Ci tej książki. :)

Trochę obok teraz, ale na temat.
Dzisiaj jedna mama dwudziestosiedmioletniego syna, przeczołgała mnie telefonicznie tak, że widziałam nadchodzący własny koniec. Nie widziałam na oczy chłopaka, nie widziałam na oczy jego mamy. Krzyczała na mnie straszliwie, okarżała o wszystko, domagała się rzeczy niemożliwych (jak niby miałabym zorganizować chłopakowi mieszkanie, pracę i takie podstawowe sprawy?).
Pół godziny walki. Trochę mnie chciała zastraszyć.
Nie słuchała. Czarna dziura.
Chłopak najwyraźniej leczyć się nie chce, jego wola.
Desperacja mamy, uderzyła we mnie.

Po co o tym mówię? A po to, że czasem sprawy proste, są najbardziej trudne.
I mówię do niej: proszę pani, rozwiązanie jest na wyciągnięcie ręki, ale ręki pani syna. Wystarczy, żeby tę rękę wyciągnął. Sam.

Ludzie lubią szukać pieprzu w malinowym gaju, Magio.

Tylko najważniejsze im umyka.

Bo jakiś “error 404” mnie wylatał za każdym razem przez dłuższą chwilę. :)

Napisałaś: “Może jest tak, że zatoczywszy wielkie koło wracamy do podstaw?”
Odpowiem tak: oby Twoje słowa były prorocze.

A z książki chętnie skorzystam. Do czytania nie trzeba mnie namawiać. :)

Dobrej nocy, Gretchen.

Tekst zabawny. Nie twierdzę, że lekarze wiedzą wszystko, choć ich tak traktuję. Wychodzę z założenia, że to lekarz ma być specjalistą od choroby a nie ja i tego się trzymam.

A to, że „…jutro ujrzane potwierdzą poglądy, z których dziś jeszcze głupców tłum się śmieje…” to zupełnie inna sprawa. Przy okazji z czego to jest?

Pozdrawiam

No, jakoś tak się złożyło, że informacje dotyczące tej tematyki śledzę na bieżąco. O Codex Alimentarius pisałam w marcu.

Ale wiesz co Ci powiem? Bardzo się cieszę, że akurat sprawa Kodeksu trafiła w końcu do publicznego radia, do audycji, której ludzie słuchają. Czasu na zablokowanie tego kuriozum zostało niewiele.

Pozdrówka.

Dziękuję serdecznie. Pozwolę sobie zatem na ciąg dalszy.

W komentarzu do pana Jerzego pokazałam troszkę o czym będzie następna chora bajka. Przeniosę się w czasie o jakieś 50 lat, do okresu bardziej nam współczesnego.

Spróbuję napisać tę kolejną bajkę tak, żeby czytała się równie dobrze, jak ta.
A może lepiej? Będę się starać.

Pozdrawiam.

Temat składek/podatków to temat rzeka. Jak i wydawanie tych pieniędzy. W tym przypadku to ubezpieczony powinien mieć coś do powiedzenia w tym temacie, prawda? Inaczej prawo wyboru, decyzji pozostaje martwe. Jak teraz.
Cechy nie są (IMO) głupimi instytucjami, jeśli:
-proces nabywania członkostwa nie ma ograniczeń ilościowych i przeszłych jakościowych (typu wcześniejsze przygotowanie/wykształcenie)
-każdy, kto zda odpowiedni egzamin staje się członkiem cechu
-nie istnieją zapisy i/lub inne umowy o solidarności zawodowej.
Tak proste, że aż niemożliwe. Jak widać.

Każdy człowiek, w pewnych wypadkach, może stać się niedyplomowanym specjalistą. W przypadku choroby, która trapi nas samych lub naszych bliskich to całkiem naturalne i powszechne, że pacjenci lub ich bliscy zdołają dowiedzieć się wszystkiego, a nawet jeszcze więcej na dany temat.
Nie dotyczy to tylko Polaków, zapewniam.

Pozdrawiam.

Jako opowiastka z historii medycyny – byłoby do przyjęcia, lecz niestety – kładzie ją to, że jest to historyjka – a jakże – z tezą i na dodatek – wzbogacona przekłamaniami.

Dur brzuszny a dur rzekomy, to jednak dwie różne jednostki chorobowe:

Dur brzuszny (łac. typhus abdominalis), zwany dawniej tyfusem lub tyfusem brzusznym, jest ogólnoustrojową chorobą bakteryjną wywołaną Gram-ujemnymi pałeczkami z gatunku Salmonella typhi.

Dur rzekomy – przebiega podobnie jak dur brzuszny, ale łagodniej, a powikłania występują bardzo rzadko. Wywoływany jest przez bakterie Salmonella paratyphi.

Oba szczepy świetnie rozwijają się “na brudzie” i z tego wynika ich wojenna kariera – armie były szczególnie podatne, gdyż podobnie jak w przypadku cholery – łatwo o zakażenie wody gruntowej (studnie) zarazkami pochodzącymi z latryn a woda w manierkach rzadko bywała przegotowana. I nie trzeba wcale sięgać do historii sprzed ponad stu lat. W trakcie II Wojny Światowej armie dziesiątkował zarówno dur brzuszny, jak też jeszcze groźniejszy – roznoszony przez pchły i wszy tyfus (dur) plamisty wywoływany przez riketsje (małe bakterie pałeczkowate). Ze względu na wysoką śmiertelność oraz liczne powikłania tyfusu plamistego obawiano się jak dżumy – prof. Jan Weigl z uniwersytetu lwowskiego opracował skuteczną szczepionkę a prowadzony przez niego instytut był jedynym, którego Niemcy nie zamknęli po zajęciu Lwowa.

O zakaźności pałeczek z rodziny Salmonella wiemy wszyscy – co roku w Polsce ileś tam dzieci choruje ciężko na zapalenie jelit wywołane pałeczkami Salmonella enteritidis. Wystarczy zatem, że słoneczko nieco przygrzeje a warunki sanitarne nieco pogorszone i mamy gotowy kłopot.

Dziś zarówno dur brzuszny jak i plamisty oraz paradury leczy się skutecznie antybiotykami i szczepi się na te choroby w zasadzie wyłącznie osoby udające się w kraje tzw. egzotyczne, gdyż ryzyko zachorowania w warunkach normalnej higieny jest niewielkie. Niemniej jednak wciskanie tutaj ludziom jakiś przykładów “dziwnych terapii” wprowadzanych w warunkach wojennych przed wiekami jako argumentu, który ma podważyć zasadność szczepień w ogóle jest jakimś szaleństwem.

Tak, wiem. Tym gorzej dla faktów.
Znaczy czopki…
Tylko czy fakty je łykną?
To pytanie retoryczne.
I na dodatek obarczone błędem. :)

Pani Magdo,

Przejrzałem ten “raport”. Nie wiem kim są autorzy, których nazwiska nic mi nie mówia, ale to głąby, które nie mają pojęcia o czym piszą.

Szkoda czasu na jakąś wyczerpującą analizę, ale ci panowie naprawdę piszą same bzdury. Ot tu chociażby:

Według prof. Duesberga, działanie każdego chorobotwórczego wirusa sprowadza się do przenikania do komórki, a następnie zabicia jej od wewnątrz. Choroba powstaje wtedy, kiedy wirus zabije taką ilość zdrowych komórek, której organizm nie jest w stanie zastąpić ani zregenerować.

To bzdury, ponieważ szkodliwe działanie wirusów wcale nie musi polegać na tym, że zainfekowana komórka ginie. Wręcz przeciwnie – retrowirusy tzw. endogenne zostały na stałe inkorporowane w materiał genetyczny nosiciela, czyli zainfekowane przez nie komórki “nigdy” nie giną (tzn. że jeśli giną, to w sposób “normalny” – tak, jakby nie były zainfekowane). Bardzo często szkodliwe działanie wirusów polega przede wszystkim na zaburzeniu ekspresji genów odpowiedzialnych za produkcję ważnych dla organizmu białek a nie na tym, że zainfekowana komórka natychmiast ginie.

O tym, że nie jest to przeoczenia a raczej trwały ubytek wiedzy biologicznej u autorów rzeczonego “raportu” świadczy następny fragment:

Można wskazać na interesujący fakt dotyczący historii retrowirusów, do których zalicza się HIV. W latach 70. ta grupa leżała w centrum zainteresowania naukowców, szukających przyczyny powstawania nowotworów. Jeżeli jednak retrowirusy miałyby powodować nowotwory, nie mogłyby zabijać komórek swoich gospodarzy. Raka powodują bowiem komórki, które mnożą się w sposób niekontrolowany, nie zaś te, które umierają.

Po raz kolejny autorzy nie rozumieją cytowanych przez siebie tekstów i nie dochodzi do nich, że aktywność wirusowa w zainfekowanej komórce na ogół nie upśledza jej zdolności do namnażania się. Złożone zależności między retrowirusami szybko i wolnonamnażającymi się a onkogenzezą są wciąż intensywnie badane, lecz główny mechanizm odpowiedzialny za wywołany przez retrowirusy proces nowotworowy jest już dobrze znany:

Znakomity i w miarę współczesny artykuł na temat roli retrowirusów w powstawaniu raka prostaty można znaleźć na stronach Amerykańskiej Akademii Nauk

Przeglądowy artykuł na temat roli wirusów w procesie onkogenzy znajduje się na stronach Uniwersytetu Południowej Karoliny

Warto tutaj zwrócić uwagę jak postępują odpowiedzialni naukowcy a czego nigdy nie robią “nawiedzeńcy” przekonani o tym, że rozszyfrowali jakiś globalny spisek. Cytuję:

NOTE, HOWEVER: THE FACT THAT A VIRUS IS USUALLY FOUND IN ASSOCIATION WITH A NEOPLASM DOES NOT IN ANY WAY PROVE THAT THE TRANSFORMATION OF THE CELLS IS THE RESULT OF THE PRESENCE OF THE VIRUS. THE ASSOCIATION COULD BE CASUAL NOT CAUSAL. THE VITAL EXPERIMENT, DONE IN MANY ANIMAL SYSTEMS, WOULD BE TO INJECT THE VIRUS PURIFIED FROM A TUMOR INTO A HUMAN AND SEE IF THE TUMOR REDEVELOPS. FOR OBVIOUS REASONS THAT CRITICAL EXPERIMENT HAS NOT BEEN DONE. Nevertheless, the epidemiological data are very strong and, in the case of human cervical cancer, the efficacy of the anti-HPV vaccine makes the contention that HPV does cause cervical cancer very compelling.

W ogóle – cały ten niby-naukowy raport panów Gabisia i Rolika jest pomieszaniem stanu wiedzy z lat siedemdziesiątych z tym, co wiadomo było przed pięciu laty – ot, totalny misz-masz, bez ładu i składu i bez naukowej rzetelności.

Autorzy powołują się np. na Gazetę Wyborczą w głośnej sprawie prostytutek z Nairobi, u których zaobserwowano odporność na AIDS (badania zapoczątkował zamorodwany w bandyckim napadzie dr. Job Bwayo, kontynuowali je potem J.O. Ndinya-Achola and Frank Plummer. Autorzy “raportu” piszą zatem:

Niestety, artykuł nie podaje, jaki procent całej grupy prostytutek pozostaje rzekomo odporny, czy są uzależnione od narkotyków itd. Być może już wkrótce przeprowadzone zostaną takie badania.

A tymczasem kiedy swój raport pisali już wiele było wiadomo

Naprawdę, szkoda mi czasu na wojowanie z wiatrakami, przekonywaniem niedowiarków, że nie da się zbudować perpetuum-mobile, że szczepionki działają, że leki homeopatyczne to zwykła woda i cukier, że (retro)wirusy jednak wywołują choroby, itd. Dopóki osby wyznajace takie poglądy nie odpowiadają za edukację i rozwój kraju – jest mi to właściwie obojętne. Czasami pozwalam sobie jednak napisać jakieś sprostowanie, ponieważ w dobie Internetu młodzież może takie bzdury napisane niby-naukowym jężykiem przeczytać i uznać je za wiedzę ugruntowaną i dobrze udokumentowaną.

Zupełnie jak z 9/11 – teraz nawet generałowie wywiadu mówią, że to była “maskarada” i “spisek” a szczęśni tego świata dalej wrzeszczą, że nieprawda, teoria spiskowa, itd.

Buhahaha – świetnie się ubawiłem !!!

Jest pani nieoceniona, pani Magio. Rozumiem, też, że ma pani codzienny seans telepatyczny z tymi generałami, którzy oprócz tego opowiadają pani o ich licznych spotkaniach z kosmitami…

A ten cały Garth Nicolson wraz z żonką, to żałosne są postacie, które od lat próbują wraz z grupą prawników znaleźć jakiegoś haka na koncern Eli-Lilly, lecz jak narazie bezskutecznie (ostatni ich głośny pomysł, to była ta dziwna niby-choroba żołnierzy wracających z Iraku – że oczywiście winne temu bliżej nieznane “kofaktory” w szczepionkach). Jak wiadomo – ubił trochę medialnej piany i na tym jego dokonania “naukowe” się skończyły…

Nie wiem, czy jest Pani w stanie zrozumieć – ja nie noszę w sobie wiary czy nie wiary w rtęć, bisfenol-A czy cokolwiek innego. Moje rozumowanie idzie innym torem. Otóż, żeby odpowiedzieć sobie na pytanie, czy coś jest bezpieczne czy nie – należy najpierw zapytać, co właściwie oznacza ten termin: bezpieczeństwo.

Otórz stoję na stanowisku, że niektóre kultury – np. japońska czy anglosaska, mają obsesyjny stosunek do bezpieczeństwa. Oznacza to, że próbuje się tam zrealizować (co samo w sobie uważam za niebezpieczne) utopię świata pozbawionego wszelkich niebezpieczeństw. Wychodzi się tam z fałszywego założenia, że jeżeli ktoś np. zachorował lub umarł, to idzie za tym zawsze “czyjaś wina” – tak jakby prawdą było, że gdyby nie jakaś ingerencja z zewnątrz, to nic złego by się stać nie mogło.

Tymczasem dotarliśmy do tego momentu, że w większości przypadków prawdziwe czy wyobrażone działanie czynników “potencjalnie szkodliwych” już obecnie znajduje się na poziomie absolutnego tła – gdzie “szkodliwego” działania należy doszukiwać się już wśród pojedynczych atomów, cząsteczek lub kwantów promieniowania, co nie ma żadnego uzasadnienia i dla mnie jest tylko i wyłącznie skutkiem działań propagandowych pewnych środowisk politycznych, których cele społeczne związane są z propagowaniem kultury antytechnologicznej.

Nie dziwi mnie zatem, że agendy rządowe wprowadzają czasem durne prawo odpowiadając na takie społeczne zapotrzebowanie “absolutnego bezpieczeństwa”, chociaż nie sposób znaleźć w tym żadnego rozsądku. To jest trochę tak, jak z ludźmi, którzy dowiedzieli się z telewizji, że dym tytoniowy szkodzi, więc będą z widłami gonić palacza, który zakurzył gdzieś w ich pobliżu, aby potem ze spokojnym sumieniem udać się na łono natury i godzinami wdychać dym z płonącego ogniska. Oni naprawdę sądzą, że właśnie dym tytoniowy jest szczególnie groźny a smoły pochodzące z tlących się liści innych roślin już nie…

Być może społeczeństwo naprawdę chce “zagonić się w piętkę” i niczym diabła wykurzyć wszelkie “ryzyko” związane z naszą egzystencją. Po wyeliminowaniu wszystkich atomów rtęci, kadmu i ołowiu, po zakazaniu bisfenolu-A i PVC, przyjdzie czas na powrót do teorii o szkodliwym działaniu masturbacji, dłubania w nosie, itd. Przecież zawsze ktoś lub coś musi być powodem naszych problemów – nieprawdaż?

Wpadasz z jednej skrajności w drugą: od “bisfenolu-A” po “dłubanie w nosie”.
Czy przypadkiem nie świadczy to o tym, że (mimo wszystko) nie czujesz się pewnie w tym, co piszesz?

I… już całkiem na marginesie, ja nie muszę dodawać sobie pewności posługując się “alfa-inhibitorami-gamma-protagonistami-globulinami-meta-statynami-immunosupresją-etc.”

Swoich (być może głupawych) tekstów nie piszę do “uznanych” magazynów naukowych. Piszę dla LUDZI. Zwykłych LUDZI.
Czy Ty jeszcze pamiętasz Szczęsny, co to znaczy być człowiekiem? Takim zwykłym; myślącym, poszukującym, wątpiącym, stawiającym pytania? Pamiętasz?

Bęc! Ziggi, zacznij leczyć kompleksy. Najlepiej własne.

Ale Twój ostatni komentarz, skierowany do pana Maciejowskiego, nie miał nic wspólnego z “trzymaniem się tematu”. Nie będę tolerować takiego “jasnego i klarownego” pisania. Zrozumiano?

Niestety, Ziggy, zmian nie zatrzymasz. Nawet manipulacją. :)
Proszę Pana, czy Pan naprawdę uważa, że Pan tu jesteś alfą i omegą?

Wyjeżdżasz Pan ze zdaniem “A ten cały Garth Nicolson wraz z żonką, to żałosne są postacie, które od lat próbują wraz z grupą prawników znaleźć jakiegoś haka na koncern Eli-Lilly, lecz jak narazie bezskutecznie (ostatni ich głośny pomysł, to była ta dziwna niby-choroba żołnierzy wracających z Iraku – że oczywiście winne temu bliżej nieznane “kofaktory” w szczepionkach).”
Kiedy wyjaśniam, skąd się wojenka z Eli Lilly wzięła Pan zaczyna mi wmawiać, że to ja zmieniłam temat oraz, że “agendy rządowe są” są głupie. A jeszcze nie tak dawno, przy okazji mojego tekstu o aspartamie i MSG, Pan powoływał się na decyzje tychże agencji.

No proszę Pana… Proszę się bardziej starać. :)

Ja się zastrzelę... Nie wiem jeszcze jak ale to zrobię. Przez Pana.

Kwestia Lilly padła, jak rozumiem. Zaczyna więc Pan uświadamiać mnie, jak działają agencje rządowe odpowiedzialne za wprowadzanie do obrotu leków… Za chwilkę myśli Pańskie biegną do energetyki jądrowej i ekologii…
Ale to ja “co rusz wyciągam nowy jakiś wątek”, Pan zaś – “pisze jasno, klarownie, trzyma się tematu”.

Wie Pan, ja już się zaczęłam zastanawiać czy komentarze Pańskie nie są jakąś karą boską za moje grzechy przeszłe i przyszłe.

No dobra… z czego by się tu zastrzelić...

Jest tylko w mojej głowie… i dlatego to Pan ją wywołał.

Zdrowia. (bez gupiego uśmieszku)

Bardzo to wszystko interesujace. Bledy , poczatki , obserwacje…ile z tego dobrego wyniklo a ile zlego.

W ramach szarlatanow i zlych ludzi…otoz ostatnio wpadlam na BBC na bardzo ciekawy dokument o Walterze Freemanie i lobotomii.

Generalnie zabieg polegal na wbijaniu szpikulca (poczatkowo takiego do lodu) poprzez oczodol do mozgu celem leczenia roznych zaburzen psychicznych. Pan Freeman osobiscie przeprowadzil ponad 3000 zabiegow choc w samych Stanach Zjednoczonych szacuje sie liczbe “ofiar” w dziesiatkach.
Sam Freeman potrafil przeprowadzic dwazabiegi rownoczenie, badz tez wykonac operacje lewa reka wylacznie dla dodania scenie dramatyzmu… Jesli zas chodzi o efekty to cytujac tworcow filmu” pacjent czasem przezywal i czul sie dobrze a czasem juz nigdy nie wracal do pelni funkcji”

Film bardzo ciekawy, choc bardzo drastyczny.

A teraz ruszam na poszukiwania “Stulecia chirurgow”...

Pozdrawam.

... czasami fizycznie czuje te dwie dziury w mozgu i to bez lobotomii… szczegolnie ogladajac polska TV. :P Zauwazyliscie ze co druga reklama to piwo i tabletki przeciwbolowe??? Cos to jednak mowi o spoleczenstwie…

Spożycie leków przeciwbólowych jest u nas na bardzo wysokim poziomie. Już chyba tak wysokim, jak abstrakcja.

Zwróćcie uwagę, że one (te leki) zaczynają się normalnie specjalizować. Na ból zwykły to, na ćmiący tamto, na ból zatok, jeszcze co innego.

Zgadzam się – paranoja.

Ależ proszę. Wtrącanie się jest wielce pożądane. :)

W kwestii przeciwbólowych mam podobne zdanie. Żeby było śmieszniej ta “specjalizacja” w wielu przypadkach polega na zastosowaniu innej dawki tej samej substancji czynnej i/lub zmianie jej otoczki. Ale marketing działa! :)
Niestety w wielu wypadkach wręcz zabójczo. Ból jest przecież jednym z sygnałów ostrzegawczym, który wysyła nam nasz organizm. Taką lampką alarmową, czasem żółtą, czasem czerwoną. Wyłączenie alarmu nie leczy. Wprost przeciwnie.
Ale marketing działa!...

Uściski.

Gorzej. Pojawiły się ostatnio wyniki badań, które jednoznacznie łączą środki antydepresyjne ze zwiększaniem się liczby zachowań agresywnych i… samobójczych wśród osób je zażywających.
Dziwność, nie?

Jest tylko jeden problem. Skąd wziąć dobrych lekarzy? Dowolnej specjalności.

Pozdrawiam