Nie rozmawiam o absurdach…

Albo inaczej.

Rozmawiam, ale dzięki temu obie leczymy się z własnej choroby, choroby którą się ma niby na własne życzenie, ale konsekwencje sa już nie do policzenia, nie do zważenia, nie do ocenienia.

Może być, że z tego będzie tekst. Może.

Bo może mi przejdzie.

Miejmy nadzieję, że tak.