poczytaj sobie człowieczku, W JAKI SPOSÓB owa bohaterska UPA walczyła z polskimi kobietami i ich dzieciarnią. nic mi nie wiadomo, żeby Polacy na Wołyniu palili żywcem Ukraińców, że o zabijaniu ciężarnych bab nie wspomnę.

“Polacy nie ograniczali się tylko do samoobrony – miały też miejsce krwawe akcje odwetowe. Na Wołyniu akcje przeciw ukraińskiej ludności cywilnej prowadziła przede wszystkim polska policja na służbie niemieckiej, stworzona po dezercji policji ukraińskiej do UPA. Na Lubelszczyźnie oddziały polskiej partyzantki podjęły ofensywę w marcu 1944 r., paląc ponad 20 wsi ukraińskich, m.in. Sahryń. Z kolei pomiędzy lutym a kwietniem 1945 r. spalono szereg wsi ukraińskich w pasie od Lubaczowa po Sanok. Wtedy właśnie zabito kilkuset Ukraińców w Pawłokomie, gdzie w 2006 r. spotkali się prezydenci Lech Kaczyński i Wiktor Juszczenko (wcześniej w 2003 r. prezydenci Aleksander Kwaśniewski i Leonid Kuczma złożyli hołd Polakom pomordowanym w Porycku/Pawliwce).

Wydarzeniem szczególnie bolesnym dla Ukraińców była przeprowadzona w 1947 r. akcja “Wisła”. Zgodnie z uchwałą wydaną 29 marca 1947 r. przez Biuro Polityczne PPR Ukraińców i Łemków zamieszkujących południowo-wschodnie tereny Polski przymusowo wywieziono na ziemie zachodnie i tak rozsiedlono, aby szybko ulegli asymilacji. Choć akcję tę usprawiedliwiano koniecznością likwidacji działających w Polsce oddziałów UPA, to nie ulega wątpliwości, że dla tysięcy osób niezwiązanych z ukraińskim podziemiem wysiedlenia były w niczym niezasłużoną represją.”

a cyprusy na drzewa

“w naszej historiografii jestesmy piekni czysci i bohaterscy…”

“to tylko w polskiej opinii mielismy wklad w ta wojne…..”

Gdzieś określiłeś się z kolei jako Żyd.

Ponieważ piszesz na przemian “my”, “wy”, chciałem się dowiedzieć za kogo się uważasz, dla mnie możesz i za beznarodowca i za wszystkich po trochu, tylko pytam.

Święta prawda. Sowiecka polityka historyczna ciągle żywa. Tak jak generał “wolnych Francuzów” na największym skrzyżowaniu Warszawy, niby Kościuszko albo jakiś inny Sienkiewicz. Mamy więc ciągle politykę historyczną, powiedziałbym, że od kilkudziesięciu lat bez zmian. Czołem ;),

referent

kolejny wódz który potrafi rozgraniczyc myslacych od niemyslacych…

bog obojetne jaki natchnol cie i powiedzial jestes inteligent oceniaj innych….........??

a cyprusy na drzewa

Dopisałabym jeszcze, ja – Niezrównoważona, że WWII była sponsorowana z dwóch stron przez ten sam kartel..
“Zwycięstwo” i “porażka” były dużo wcześniej zaplanowane. Tak, jak powojenny podział, strefy wpływów i takie tam pierdoły.

Zwycięstwo będzie można odtrąbić wtedy kiedy, jak dawno temu niejaki Andrew Jackson, każdy z nas będzie mógł powiedzieć I’ve killed the Bank.

Pozdrawiam w sposób całkiem niezrównoważony. :)

rzeczywiście nie było co czytać, wiec sprawy wziąłem w swoje ręce. Napisałem a nawet przeczytać nie zdążyłem…:)

I niby prawdę mówi Sergiusz; tekst powstaje kiedy musi powstać.
Ale nic na siłę:)

Co do tego generała z ronda De Gaulle’a, to odnoszę wrażenie, że gdyby mu na głowę włożyć kaptur, a do ręki dać fujarkę, mógłby robić za szczurołapa z bajki braci Grimm:)

Pozdrawiam serdecznie

Pan to potrafi, że ho , ho… :) Nie wiadomo czy komentarz był za ostry czy reprymenda. I ten kac… To skąd się on wziął? ;)

Spierać się z niezrównoważoną? Przecież mnie nie ma.
Czy ja coś pisałam o kartelu finansującym WWII?
No bzdura!
Równie dobrze mogłabym napisać o takim samym kartelu, który finansował WWI. Albo jeszcze dalej wstecz – wojny napoleońskie. Albo…
No to już by była bzdura do sześcianu, panie Yasso.

Najważniejsze żeby lud świętował. Powód się zawsze znajdzie. Światły und słuszny. Jedynie. :)

Odserdeczniam pozdrowienia.

Cieszy mnie, ze zajrzales do borsukowa i zobaczyles politycznie niepoprawny swiat.

Pozdrawiam odurzony wonia poledwiczek wieprzowych spiewajac: Hare Krishna,Hare Rama,Rama Rama, Hare Hare…

choć tego nie widać, to pod pozorną skorupą cynizmu skrywa się ma dusza wrażliwa.:)

Pozdrawiam

podobały mi się; taki skansen Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Nigdzie poza placem Czerwonym takiego nie uświadczysz. I zaskoczenie, że rocznica obchodzona tak jak tam 9 maja.

To piękny dowód na elastyczność władz Izraela. Niby kraj bliski politycznie Ameryce i sponsorowany w dużym stopniu przez nią, a święto obchodzone zgodnie z sowiecką tradycją.
Zaimponowało mi się to, bo obywatele Izraela, którzy byli uczestnikami II wojny, służyli w ogromnej większości w szeregach Armii Czerwonej.
W końcu to ich święto. Widzę, że administracja przedkłada przyzwyczajenia i obyczaj społeczności nad państwowy dogmat polityczny.

Mała ciekawostka; gdy w Palestynie stacjonował II Korpus, gen Sosnkowski wydał wytyczne Żandarmerii Polowej, by patrzyła przez palce na dezercje żołnierzy pochodzenia żydowskiego.
Mimo, że miała ona charakter masowy.

Z punktu widzenia każdej armii świata – kuriozum. A z punktu widzenia stosunków polsko – żydowskich, warte odnotowania.

Dowództwo polskie bowiem rozumiało i popierało aspiracje państwowe własnych żołnierzy – Izraelitów, którzy jak zapewne wiesz, wnieśli niemały wkład w tworzenie tej państwowości.

Pozdrawiam, Hare…Hare!:)

Dzięki za ten pasjonujący tekst.
Kto to mówił że nie ma co czytać na txt?

Ja mówiłem, referent. Od kiedy Pani mi wierzy? ;)

Odkłaniam się Panu

Pozdrawiam

Ty to naprawdę potrafisz wycisnąć samą esencję, ze wszystkiego.

A mnie martwi(wyjeżdżam na tydzień) niestabilny stan pensjonariuszy, w tym i dzikich.
Taki Docent np.
To biedny chłopak, kąsa już jak wściekły pies, i rękę rzucającą kość. Mogło mu coś pęknąć w mózgu, po tym jak się dowiedział o istnieniu Loży.

Z tą bandą Maddoga to ja sobie tylko tak niewinnie zażartowałem, a tu patrz – objawiła się w pełnej krasie. Tyle że bez Mad“a i Doc“a. ;)

Już sam nie wiem czy śmiać się czy litować..., w kręgach gitowskich bowiem funkcjonuje taka maksyma: litość to zbrodnia. I ona się sprawdziła.

Pozdrawiam serdecznie

szukać tej galerii? O czym wy tu, prawda, mówicie. Dajcie popatrzeć ;)

Jaki “politycznie niepoprawny świat”, Panie!, co Pan w ogóle wypisujesz. Wobec tego, co Pan “wkleił” zupełnie nie rozumiem dlaczego zloty weteranów gestapo są źle widziane. Też powinni mieć powody do dumy.

I jeszcze jedno, dla kogo “dzień zwycięstwa”, dla tego zwycięstwa. Dla Pana może tak. Pięknie świętują sowieccy kombatanci, prawie tak ładnie jak w Moskwie.

Proszę Pana, nie wiem, co “skumał Yassa”, obawiam się, że nie wiem też, czego ja nie skumałem.

Czytam Pana natchnioną prozę: “To byl szczegolny dzien. Po raz kolejny zebrali sie w centrum Hajfy weterani II wojny swiatowej, kombatanci, byli jency wojenni oraz Ci co przezyli niemieckie obozy zaglady by swietowac Dzien Zwyciestwa.
Parada odbyla sie 8 maja, poniewaz 9 maja wypadal szabat. Na paradzie ulicznej bylem w zeszlym roku co zarejstrowalem w poscie Okiem i lapa czyli paradnie i odswietnie..
Tym razem skupilem sie na zapisie fotograficznym poparadnej zabawy w samym centrum miasta, w parku Benjamina. Minutke drogi od borsukowa.
Bylo gwarnie, radosnie i wzruszajaco. Byl to rowniez dla mnie czas refleksji nad nieublaganie przemijajcym czasem i ludzka pamiecia, o tym co, w tamtych dniach sie wydarzylo.

W parku zorganizowano wystawe honorujaca uczestnikow II wojny…” itd.

Mówiąc krótko, mordowani przez podobną do przedstawionej na zdjęciach sowiecką dzicz, żołnierze AK dostaliby zawału serca. To co Pan robi, na tyle na ile rzecz jasna po swojemu rozumiem, to dezynwoltura, intencja bądź głupota, która zamazuje rzeczywistość. Mimo “felietonu” Pan rzeczywistość zakłamuje, a nie ją relacjonuje. Piszę to oczywiście jako Polak, i jako Polak też się z Panem pożegnam staropolskim “szczęść Boże”. “Szalom” nie jest z mojego repertuaru. Gdyby rozmowa zeszła na mój antysemityzm, to proszę pamiętać, że to Pan zaczął mi “szalomować”.

żeby się nie powtarzać, bo to samo odnosi się do całej tej formacji umysłowej:);

http://tekstowisko.com/comment/622236/Jurku-cy

pozdro

jak niemiecki nazista zabijał Żydów, to zbrodniarz.
jak żydowski ubek zabijał Polaków, to idealista, co sie troche zapędzil w rewolucyjnym zapale.

yassa – kłaniam sie takoż i pozdrawiam grzecznie.

nie czuje się na siłach by sprostać wymogom uczciwej dyskusji dotyczącej niemieckiego ataku na ZSRR, jako działań uprzedzających.
Przepraszam, ale dla mnie to absurd.

Nie znam żadnych źródeł mogących wesprzeć tę tezę. Mityczny plan “Burza”, którego nikt nie widział? I Suworowa własne mętne spekulacje?
Dla mnie to żarty.

Natomiast przesłanki ataku niemieckiego, nie inspirowanego obawą przed ZSRR, są konkretne i bogato udokumentowane. Wystarczy wspomnieć o rosnącym zapotrzebowaniu na rosyjskie surowce naturalne, zwłaszcza ropę naftową.
Fakty świadczą przeciw Suworowowi;
ignorowanie niepokojących doniesień wywiadu sowieckiego, pełne zaskoczenie Stalina, bezsilność i nieprzygotowanie obrony, szybkość posuwania się armii niemieckiej, etc, etc,... mógłbym tak długo. ale wystarczy jeden napoleoński argument; brak armat czyli kondycja armii rosyjskiej. Jej zapóźnienie technologiczne, organizacyjne, szkoleniowe i sprzętowe. Tylko to w sposób oczywisty przeczy tezie Suworowa.

Według mojej opinii Suworow, to typowy agent urabiający zachodnią opinię publiczną.
Mający zbudować przekonanie, że jednak ZSRR zawarł z Hitlerem jedynie taktyczny sojusz( bo fakt zawarcia sojuszu, z trudem bo z trudem, ale przebił się do świadomości społecznej), aby następnie korzystając z pierwszej nadarzającej się okazji dopaść bestię.
To sposób na załagodzenie i stonowanie negatywnego odbioru niewygodnej prawdy – domena polityki historycznej.

Podejrzewam, że cały ta historia Suworowa, to fikcja mająca uwiarygodnić jego przekaz, w myśl starej zasady: “prawda to uciekinier z wrogiego obozu”.

Bo jeśli byłaby to rzeczywiście prawda i są na nią materialne dowody, to w interesie Rosji byłoby oficjalne udostępnienie jej historykom oraz przedstawienie jej światowej opinii publicznej. A nie szeptanka skruszonego i prześladowanego ex-KGBowca.

Jeśli zaś chodzi o Pani pytanie, to odpowiem tak;
Najlepszym sposobem na wybielenie zbrodniczego systemu(lub zbiorowości) jest nadanie mu konkretnej, indywidualnej ludzkiej twarzy, uczłowieczenie go.

Najlepiej wsparcie takiej wyizolowanej jednostki jakimś nadzwyczajnym i bezdyskusyjnym talentem lub czynem. Wówczas łatwo wykazać, że ta niszcząca zbiorowość czy siła, składa się z licznych indywidualności. Miłych, dobrych, odczuwających i utalentowanych.
Takich samych jak my. Mających tylko to nieszczęście, że przyszło im urodzić się w nieodpowiednim miejscu i czasie. Co determinuje automatyczne uwikłanie.

Jednak przy wnikliwszym spojrzeniu cała ta misterna konstrukcja sypie się. Bowiem jednostkę obdziera się z wolnego wyboru. Immanentnej cechy człowieczej. Wszystkie jednostki tej zbiorowości redukuje się do poziomu bezmyślnego i bezwolnego bydła. Kółko się zamyka, a my liczymy diabły na czubku szpilki.

Ręczę głową, że 90% sołdatów grupy centr, było przyzwoitymi, kochającymi bogobojnymi lub nie, chłopakami.
Takimi samymi jak my, jak nasze dzieci i nasze wnuki.
A że przyszło im mordować, rabować i gwałcić? Cóż – żizń...

Pozdrawiam serdecznie

jeshu sie rozpetalo…

ogolnie nie czytalem.. ale rozumiem ze jestem BEEEEEEEEE

z ciekawostek…

pierwsze obrady knesetu (parlament israela) byly po polsku… bo znaczaca wiekszosc przedstawicieli znala ten jezyk…......

a cyprusy na drzewa

naprawdę miło mi.
Choć ten pierdoła zabolał, oj zabolał:), ale mimo to dziękuję:)

Pozdrawiam serdecznie

bo ja go lubię, tak jak on lubi te krzaki, co ich nie umiesz napisać.

Ponieważ Ciebie też lubię i to za co insze, to spadam i więcej nie spamuję.

ale życie.
Nie mogę niestety się z Panem zgodzić, co do urody tekstu.
Nie śmiałbym też niczego sugerować na temat Pana gustów, nawet poniekąd (tu ukłon dla Pana Referenta) Pana rozumiem.
Pan zwykł snuć swe rozważania w cieniu pampusza na Twerbulu.
I stąd zapewne ten zachwyt Pana, odbiorcy pierwszego jelenia na rykowisku, który podobno też był arcydziełem skończonym.
Natomiast ja często śmigam po blogach zaangażowanych i tych jeleni już się napatrzyłem.
Dlatego ta notka dla mnie, to tania konfekcja blogerska, mało oryginalny głos w chórze – joteszowa mowa.:)

Co zaś tyczy prasy naszej codziennej, to zgadzam się z Panem w całej rozciągłości.

Z tą uwagą jedynie, że mizeria tzw. mediów prawicowych, nie bierze się z braku odbiorcy, bo ostatnie preferencje wyborcze takiej tezie wyraźnie przeczą, co z braku kapitału mogącego je wzmocnić.
Bowiem nasz kapitał, jak kolor okładki dzieła mistrza z Trewiru, ma odcień cokolwiek czerwony.
Na zachodzie Europy odcień ten, jak wiadomo, nie jest to już taki jednobarwny.
O tradycjach przebiegle zmilczę.

Myśli Pan, że przesłanie notki i głosy pod nią są głosami, ważącymi cokolwiek, choćby przez chwilę?

Toż to tylko wyraz satysfakcji, że tym razem, z kolei Sakowiczowi się nie udało.
Tak jak uprzednio Kaczyńskiemu z Ekspresem Wieczornym.

Satysfakcji niedowidzących.
Nie dostrzegającego nawet tego prostego faktu, że zrobienie z Ekspresu Wieczornego opiniotwórczego pisma w rodzaju FAZ, to zadanie dla tytana, z wielką kasą i mocnym wsparciem, a nie 160 centymetrowego doktora prawa z Żoliborza.
Coś jak zrobienie z Dody Elektrody Marii Callas…

A będąc już przy operowej metaforze, zreasumuję tak;
publiczność tutejsza opery nie lubi, bo nie. I jako, że nie lubi, to do niej nie pójdzie za nic, nawet tylko po to, by się przekonać, czego tak naprawdę nie lubi.:)

Pozdrawiam serdecznie

Ps.
Gajowy, jak Pan zdążył zauważyć, dopisał znakomity epilog…;)

to jeszcze małe wyjaśnienie, bo mogło zajść nieporozumienie;
te sołdaty grupy centr, to bynajmniej nie mołodcy z Armii Czerwonej czy podążający w krok za nimi gieroje z NKWD, świętujący 9 maja w Hajfie,
to bohaterscy żołnierze Wehrmachtu z Armii Środek, mało łagodnie pacyfikujący ukraińskie i białoruskie wsie latem 1941 roku.
Mający także tylko to nieszczęście, że urodzili się w miejscu i czasie nieodpowiednim.
Czemu i oni nie mogą sobie troszkę czegoś poświętować?

W historii literatury istnieje pojęcie mowy ezopowej. Myślę, że Ezop nie szalałby z tego powodu z oburzenia, gdyby zmartwychwstał. Jeśli miał samoocenę w normie, oczywiście.:)
Nie rozumiem zatem, dlaczego próba wprowadzenia przeze mnie do historii blogosfery pojęcia: mowa joteszowa, ma być czymś uwłaczającym.

Może być to albo kwestia większej papieżkowości niż sam papież, zkumplowanego z papieżem gajowego (jak mu tam?) albo własnej samooceny – na co też wskazywałyby pewne przesłanki.:)

Ale co to ma w gruncie rzeczy za znaczenie?

Pozdrawiam serdecznie

Ps.
Przecież może być i tak, że w sanatorium, by zadać szyku nasz kolega paraduje w mundurze gajowego. Tak mu w tym dobrze i branie ma, że próbuje i nam zaprezentować się w swym nowym, atrakcyjnym wcieleniu.
Naprawdę nie wiem.:)

i owszem, brakowało mi ostatnio rozmówek z Tobą i jeszcze pewnie przez czas jakiś brakować mi będzie. Potraktujmy dzisiejszą wymianę jako zabawny incydent i poczekajmy na lepsze czasy.

Czego Tobie i sobie życzę.

czy ty aby na punkcie Docenta i Jotesza ni masz obsesji.
Wszędzie ich widzisz na TXT:), zapominając, że przecież jest tu całe a nawet ponad 130 tysiecy czytelników.
A ty piszesz jakby było 65 tysięcy Docentów i 65 tysięcy Joteszy:):)
A z 10 osób poza nimi tylko.

pzdr

właśnie zauważyłem, że całkowitej anihilacji uległ też mój komentarz do Ciebie, będący zaczynem rozmowy z Panem Telemachem
Pan Telemach został a mnie nie ma. Rok 1984?:)

I to wszystko, jak deklaruje gospodarz blogu, pod pozorem przypadkowo zniekształconego nicka?
(Wątek WSP Jotesza, to późniejszy; najwyraźniej rozbuchany problem zastępczy.)
Jajcarz.:)

Powoli zaczynam rozumieć Merlota.
Kto poważny, w takich okolicznościach, mitrężyć będzie czas na blogowanie?

Pozdrawki

znaczy usuwanie wpisów uważam za nonsensowne, szczególnie że usunął ten pan gajowy twoje wpisy neutralne i nieobraźliwe, najwyżej jak to w twoim stylu zwyczajnie upierdliwe (he, he, sorry ale ta Zenkowa pierdoła się mi spodobała)

W ogóle myślałem, że wyrychtuje tekst dziś m. in. o kasowaniu komentarzy itd, co dla mnie jest jedną z oznak zabijania (kwint)esencji blogowania (sorki z apatos okropny).
Ale tekst pewnie w niedziele alebo i moze póxniej.
W kazdym razie coraz więcej symptomów w tej blogosferze jest (i tu i na S24) wskazujących że to jednak tylko strata czasu (choć właściwie poza pisanianiem,czytaniem i dobrą gadką nie miałem nigdy żadnych oczekiwan co do blogosfery) i że trza się realem zająć.

A swoją droga, nie wiesz, co się z Pino dzieje?
Bo ja bym ją z chęcią poczytał gdzieś.

Hej, hej, Pino, jak słyszysz to się odezwij:)

No.

no toś mnie ubawił.
Właśnie to kasowanie mnie utwierdziło i zwróć uwagę, Merlotowi zasiało ziarno pewności.

Nasz dobroduszny Pan Jotesz jest bowiem gorącym orędownikiem cięcia do samej ziemi wszystkiego, co kłóci się z jego wyobrażeniami.
On ciął Referenta Bulzackiego, gdy tylko ten pojawił się na jego blogu i nawet jakiś czas, z tego powodu, dumnie rozpiął swój pawi ogon. To on kasował niejakiego Crazy Cata, nawet Mada w tym kierunku usilnie stymulował.:)
Wszystko to do sprawdzenia, jakbyś nie wierzył.:)

Czy rzeczywiście uważasz, podobnie jak oficjalnie komunikuje Mrównica, że tak ochoczo chwycił za nożyce tylko dlatego, że popiórkował mi się on z Mrówcą? Gajowym?
Kto, prócz ciebie, jest jeszcze u nas wielbicielem innego Gajowego M.? :)
Ale zostawmy to, bo to bzdet.

Jak pamiętasz miałem tu ostre spięcia i z Pino i z panem Yayco, ale przekonany jestem, że nie ja byłem powodem ich odejścia.
Tylko uwiąd, marazm i bezproduktywność tego miejsca, czego symptomatycznym zwiastunem jest choćby dzisiejsza sytuacja z blogu gajowego z doskonale konkludującym całe zajście śmiechem kretyna:).

Pozdrawiam i dobranoc

robimy wszystko poza swoim. Robimy blogowe.
A ponieważ Ty i ja robimy mniej więcej to samo, to znaczy tylko że świat zwariował.

Możesz jeszcze oczywiście zacząć ćwierkać, jakby Ci było mało.

Sympatycznie napisane. Powyższe. Ciekawie i z zacięciem. I tylko przy konkluzji dotyczącej afrontu, którego doznał na wiadomej trybunie wiadomy prezydent zgodzić mi się trudno ponieważ nie wierzę w moc sprawczą myślenia magicznego. Nie wiem też, w jaki sposób nazwanie wszystkich ulic i placów noszących obecnie rozmaite nazwy imieniem rotmistrza Pileckiego mogłoby wpłynąć na wzrost szacuniku byłego rezydenta KGB w NRD do historycznych dokonań naszych rodaków. Podejrzewam nawet, że nie zarejstrowałby nawet tych poczynań. Innymi słowy: słusznym wydaje mi się (podzielane przez nas obu jak sądzę) stwierdzenie, że warunkiem aby nas szanowano jest to abyśmy szanowali sami siebie. Niesłusznym wydaje mi się wniosek, że można na szacunek innych zasłużyć (lub go wymusić) intensywnym nazewnictwem w obrębie granic. Ale może się mylę.

Co do uwag dotyczących koloru kapitału w Polsce – to sądzę, że przypisywanie mu koloru czerwonego lub różowego jest pewnym, hm, wygodnym uproszczeniem. Kapitał ma kolor pieniądza. I niezliczonych potknięć prasy tzw. prawicowej nie tłumaczyłbym wyłącznie spiskiem złowrogiego czerwonego kapitału. Ciekawa teoria, lecz moim zdaniem niewystarczająca aby wyjaśnić przygnębiającą mizerię krajobrazu. Od zarania. Zaakceptowanie hipotezy, że Sakiewicz przerodziłby się przez noc w Fikusa, gdyby tylko brzydki komuch nie knuł po nocach, sprawia mi pewne trudności.
Tłumaczenie niepowodzeń niektórych publikatorów masowym niedowładem umysłowym ogłupionej publiczności jest eksperymentem powabnym lecz karkołomnym. Jak pan wyjaśni względny, ale zawsze, sukces wydawniczy Spółdzieni Wydawniczej “Polityka”? Ja mogę z wieloma publikowanymi tam artykułami się nie zgadzać ale jest to dla bezsprzecznie przykład solidnego rzemiosła. Nie tyle w sensie światopoglądowym, co prasowo-publicystycznym.
Najwidoczniej na sukces trzeba pracować. A nie tłumaczyć jego brak niedostatkami czytelnika.

Znikanie komentarzy zauważyłem. Dziwny zwyczaj, istotnie. Nie motywuje do kontynuacji wymiany myśli. Wspomniany epilog również nie umknął mojej uwadze. Niestety. Chyba się jednak nie będę bawił w te klocki. Nie jestem w tym najlepszy.

pozdrawiam.
T.

a pisz o ciachaniu, pisz – będę Ci kibicował.
Mógłbyś nawet posłużyć się moim okrutnie okaleczonym przez Chevaliera Sołżenicynem:).

pozdrawki

o pluralizm w mediach to pewnie bliżej nam do siebie niż dalej. Szkoda zatem słów. Mnie nie raduje upadek GP w sensie schadenfreude. Mnie ogarnia rozgoryczenie i smutek gdy widzę brak rozsądnej (w sensie dziennikarskiego rzemiosła) alternatywy do tego co reprezentuje Polityka. Bywając w kraju nader często, stoję w zadumie przed stojakiem z tworami gazetopodobnymi. I nie ma we mnie wystarczającej ilości determinacji aby nabyć śle robione badziewie o słusznych aspiracjach i jeszcze większych pretensjach. Tak samo jak nie ma we mnie motywacji do zgody na robienie ze mnie idioty, miłośnika kolorowych obrazków i pseudosensacyjnych nagłówków przez GW. Podobnie jak nie ma we mnie entuzjazmu do obecnej Rzepy – ja, wie Pan, ja po prostu nie lubię “organów”. A u nas w Polsce nie ma powoli już gazet zasługujących na to miano. Są twory marketingowe dla wykastrowanych umysłowo (z jednej strony) i “organy z misją racji mojszej” z drugiej. Tak mi się to jawi.

Zasmuca mnie to, muszę wyznać. Ja rozumiem, że GP obsługiwała front walki ideologicznej. Problem mam z tym, żei to dla mnie niezupełnie gazeta a deklaratywna polskość nie jest dla mnie ani równoważnikiem ani też ekwiwalentem intelektualnego partnerstwa. Polskości proszę Pana to ja oczekuję od parlamentu, rządu i prezydenta. Polskość jest dla mnie ważna w przypadku literatury i pierwszej czytanki. Od gazety oczekuję nie tyle rozpaczliwego podpierania się polskością jak laską, co braku ideologicznych klap na oczach. Traktowania czytelnika (czyli mnie) z szacunkiem z jakim się traktuje intelektualnego partnera. Ciętości, dociekliwości nieskażonej partyjniactwem, niepowtarzalnego stylu, przejrzystej szaty graficznej. Kasandryczne zawodzenia że eurokołchoz to a postkomuniści tamto a ten Tusk to element obcy obsługują może emocje licealistów potrzebujących ekspiacji ze względu na to że dziadek był w PZPR, mnie to nie wystarcza. Nie wystarczy podkreślać neurotycznie w nazwie że gazeta jest polska. Ona jeszcze powinna być – jako produkt – dobra. A wyszło co wyszło. Organ. I to w dodatku robiony w sposób dyletancki i sprzedający się żle.

I czego tu żałować?

Pozdrawiam.
T.

gdzie to ja byłem w 1989 roku? Na pewno nie w Polsce. Tzn. krótko byłem w okolicach wyborów. Przedtem to nawet w Europie mnie nie było. Potem mur berliński mi się na nogi zwalił i przez wyrwę zaczął mi się do życia wlewać komunizm krzycząc “wir sind das Volk” i wymachując bananem. Do Szwajcarii wówczas uciekłem bo wyobraziłem sobie, że teraz już nic mnie nie chroni przed zalewem homo sovieticus w owczej skórze nowonarodzonego demokraty . Tak się można mylić.

W Polsce zacząłem bywać dopiero w 1991 roku. I czytać co w rękę wpadnie. Regularnie. I dziwić się. Ostatnio dziwię się mniej. Straciłem entuzjazm, zdrowie też już nie to. Dziwienie się jest zajęciem czasochłonnym. Jak ten czas leci, nieprawdaż?

Tak że chętnie bym się z Panem zgodził ale nijak nie mogę. Brak mi doświadczenia i wiedzy dotyczących wzmiankowanego okresu. Ale pewnei było tak jak Pan to opisuje.

Pozdrawiam serdecznie

T.