ze względu na oryginalną formę Pana wypowiedzi pozwolę sobie cytować Pana, odpowiadając.

Przykro mi, że nie zaspokajam Pańskich potrzeb formalnych i treściowych. Pozwolę sobie jednak zaznaczyć, że nie ma obowiązku czytania tego, co piszę, a już na pewno ja Pana nie będę do tego namawiał. Gdzież bym śmiał.

Panie Poldku. Po pierwsze, obawiam się, że nie rozumie Pan zwrotu „rozczulać się”, którym się Pan posługuje. Po drugie, nie bardzo rozumiem, co to znaczy „rozczulać się za czymś”. Po trzecie, nie wiem, na jakiej podstawie przypisuje mi Pan to uczucie.

Czułem się rozczarowany. Czy rozumie Pan różnicę?

Dodam też, że nie odczuwałem głodu informacji, tylko nieobecność tego tematu na txt. To jest co innego. Dodam jeszcze, że nie traktuję internetu jako źródła informacji. Mam inne. Taka praca.
Zwracam też Panu uwagę, że jeżeli ktoś odczuwa głód informacji, to raczej winien czytać, a nie od razu pisać. Kiedy się robi odwrotnie, to się pisze głupoty. Proszę się nad tym zastanowić. Na przyszłość.

To jest Pańska opinia, której nie podzielam. Nie wiem zresztą czy pisząc „jakoś”, nie chciał Pan czasem napisać „jakość”. Nie ma to zresztą większego znaczenia, bo moje zdanie jest inne niż obydwa (ewentualne) Pańskie.

Raz jeszcze mi przykro, że Pan się umęczył. Proszę sobie na przyszłość darować. Pomijając to, że metapisanie, nie jest pisaniem o sobie, to akurat ten tekst jest bardziej o Panu i Panu podobnych. A Pan nie jest mną. Czy to klarowne?

Ten tekst nie jest wyłącznie o prawie. Jest o tym, że niektórzy ignoranci nie dość, że czynią ze swej niewiedzy cnotę, to na dodatek mają pretensje do nieignorantów, o to, że tamci coś wiedzą. Tak jak Pan teraz.

Tego zdania nie zrozumiałem, więc go nie skomentuję. Gdyby Pan pisał po polsku, to by było łatwiej.

Ma Pan rację, dokładnie tak jak pan napisał (choć nie wiem, czy Pan chciał to napisać): to, że ktoś nie jest prawnikiem, wcale nie oznacza, że zna się na wszystkim. Więcej powiem, Panie Poldku, znam nieprawników, którzy nie znają się na niczym. Prawników zresztą też takich znam.

Myślę też, że można dopuścić, że jeżeli ktoś zapytał prawnika, to dzięki temu wie więcej niż ten, który nie zapytał. Proszę wybaczyć, ale nie wiem, co to jest „Prawda” (przez duże „P”) i co to ma wspólnego z pytaniem prawnika. Jak rozumiem, Pana zdaniem w kwestiach prawnych lepiej się prawników nie pytać. Kogo zatem? Listonosza?

Pani Pitera musi być dla Pana ważną osobą, skoro ciągle się Pan na nią powołuje. Nie wiem co prawda jaki ma ona związek z prawnikami (poza tym, że jej syn ukończył studia prawnicze), ale skoro musi się Pan wspierać jej autorytetem, to nic na to nie poradzę.

Czy mógłby mi Pan zdradzić skąd Pan wie, że to musi być koniecznie „pierwszy lepszy”? Ja znam kilku lepszych. Znam nawet kilku pierwszych. Prezesów. Żart taki. Jeśli Pan nie zrozumiał, to przepraszam.

To prawda, ale częściowa, bo ktoś taki zna przynajmniej stan prawny regulujący dane kwestie. I to jest jego przewaga nad kimś, kto ani nie zna stanu prawnego, ani nie zna wszystkich okoliczności, ale za to się mądrzy. Jaki to ma związek z językiem nie wiem, ale to moja wina, bo zawsze problemy semiotyczne traktowałem po macoszemu.

A ja, Panie Poldku, cenię ludzi, którzy nie gadają o rzeczach, o których nie mają pojęcia. Dla których, wydaje mi się, nie zastępuje wiedzy.

Tutaj znowu niewiele rozumiem. Dlaczego chce Pan kijem pobudzać apetyt? Dlaczego gadanie głupot ma zachęcać do szukania informacji? Czy Pana zdaniem napisanie komuś, kto się nie zna, że się nie zna, jest etykietowaniem? A może to prawda jest? Przez małe „p”.

Tu się w pełni zgadzam. Dodam tylko, że nie pytanie nikogo też nie daje żadnych paszportów. Ani uprawnień. Nic nie daje. Jak ktoś ignorantem był, tak ignorantem został. Żaden tytuł do sławy.

Nie, proszę Pana. Potrzeba ciężkiej pracy. I wiedzy. Dobra wola jest niezbędna, aby szukać informacji. Jeżeli dobrej woli wystarcza tylko na pisanie głupot, to nie jest ona nic warta.

No chyba, że Pan jest wyznawcą marksizmu i spodziewa się, że mu ilość przejdzie w jakość. Nie żywiłbym nadziei, na Pana miejscu.

Na koniec, pragnę zwrócić Pańską uwagę, ze osoba podpisująca swoje teksty takim mottem, nie powinna mieć za złe innym, że pytają. Choćby i prawników.

Pozdrawiam, mając nadzieję na wyczerpanie dyskusji